“Bugün yaşadığımız kriz, bir uygarlıkla, onun değerleriyle ve inançlarıyla ilgili bir krizdir. (..)

Eski dayanışma ilişkilerinin gerilemesi ya da kaybolması, benmerkezciliklerin, yaygın ve iyi tanımlanamayan psikolojik rahatsızlıkların artmasına, insanların yalnızlaşmasına yol açtı.(..)

Kişisel başarı peşinde koşmanın yarattığı bireycilik kolayca, ortak çıkar kavramının yitirilmesine, benmerkezciliğin ve kâr peşinde koşma saplantısının abartılmasına yol açıyor. (..)

Gelecek bize giderek daha belirsiz görünüyor. (..)

Bugünün zorluklarının yarattığı kaygı, geleceğe güvenle bakamama ve umutsuzluk hali bizleri hayâli kökler aramaya itiyor. Her bireyde ve her toplumda gizil olarak var olan yıkma ve kendini yıkma kapasitesi, içinde yaşadığımız anonim ortamlarda bireylerin yalnızlığını artırıyor ve ortaya salıverilen şiddet, reddetmenin gündelik ifadesi haline geliyor. (..)

Ekonomi, spekülasyona dayalı finans sektörünün yıkıcı etkilerini ortadan kaldıramıyor, dünya çapında etkin bir regülasyon mekanizması oluşturamıyor.”

“Avrupa günümüzde, çözmeyi başarabildiğinden daha fazla sorun yaratan bir uygarlık üretti ve onu dünyaya yaydı. Biz Avrupalıların dünyanın geri kalanına önermek istediğimiz çözümler, bizim için de sorun yaratmaya başladı. (..)

Ekonomi bilimi, hesaplanabilir olmayan şeyleri ne hayal edebiliyor, ne de çözebiliyor. İnsan deneyiminin ve varoluşunun parçası olan hırslar, duygular, acılar, inançlar, yoksulluklar, korkular ve umutlar ona yabancıdır.(..)

Kalkınma hem küreselleşmenin, hem de Batılılaşmanın yol açtığı bir krizdir. Kalkınma tek yönlü, bir teknik-ekonomik bakış açısıyla tanımlandı. (..) Günümüzün krizleri, dünyaya bakışımızı değiştirmemizi gerektiriyor. Bunun için öncelikle, bakma kapasitemizi geliştirmeliyiz. Entelektüel bakışımız dünyayı birbirinden kopuk parçalara ayırarak görebiliyor.”

Morin ve Ceruti'nin tespitleri büyük ölçüde, Avrupa uygarlığının paradigmalarını benimseyen Batı dışı ülkeler için de geçerli. Yazarlar Avrupa'nın “

ilkesine göre kendini yeniden yapılandırmasını öneriyorlar. Bu “Birlik” tanımlaması bize yabancı değil. Tasavvuf literatüründen “

” ibaresini hatırlarsınız. Bizim de Türkiye'yi yeniden ama 'sahici' olarak düşünmemiz gerekiyor. Lüzumsuz, tüketici ve yıkıcı tartışmalar yapmak yerine, “

”ye dair güçlü fikir ve tezleri tartışmalıyız.