“
” hissi çok önemli bir insanî ve toplumsal değerdir. Toplumlar güven veren liderler, sistemler ve kurumlar sayesinde birçok badireyi kolayca atlatırlar. Güven hissinin anlamını yitirdiği veya kaybolduğu ülkelerde insanlar, yuva olarak görmek istedikleri, ancak bir yuvanın güvenilir sıcaklığını yaşayamadıkları için ya yurtlarını terk etmeye eğilimliler, ya kederli bir ruh hali içinde mutsuz yaşıyorlar yahut ifrat ve tefrit arasında savrulup duruyorlar.
Bugün birçok alanda “
” ürkütücü boyutlarda. Ne yediğimizden, ne içtiğimizden ve nasıl bir havayı soluduğumuzdan bile emin olamadığımız bir dünyada yaşıyoruz. 'Kutsal' olan herşey içeriğinden boşalıyor. Hıristiyan dünyanın ruhanî lideri
kiliseye güven tazelemek için kâh insanların önüne yatıyor, kâh ayaklarını öpüyor, kâh ayaklarını yıkıyor, ama nafile! Alman Sosyal Demokrat Partisi'nin en meşhur liderlerinden
“
” kitabının bir bölümüne “
gibi son derece düşündürücü bir başlık koyabiliyor. “
” kitabının müellifi
ise Müslüman ülkelerin çoğunda manzaraya kaotik bir bireyselciliğin ve “kamu yararı” karşısında şaşırtıcı bir ilgisizliğin hakim olduğuna dikkat çekiyor. Bütün bu eleştirilerin özünde 'güven' meselesi yatıyor, bütün hikâye güvenle ilgili.
Prof. Ali Allawi adı geçen kitabını şu son derece çarpıcı uyarıyla bitiriyor:
Diyanet İşleri Başkanı Prof. Mehmet Görmez, “Kutlu Doğum Haftası”nın tefekkür dünyamıza hayat veren ilmî bir hafta olarak anlaşılması gerektiğini ifade etmişti. Umarız bu vesileyle ilim adamlarımız küresel bir insanlık sorunu haline gelen “
”nın nasıl aşılacağına dair aydınlatıcı tezlerle kalplerimize bir ferahlık getirirler. İslam dünyasının ve insanlığın kaosa sürüklendiği bir çağda bu ferahlığa ekmek ve su kadar ihtiyacımız var.
