Pazar günkü gazetelerin pekçoğunda CHP"nin tam sayfa "Tarihe Not Düşüyoruz!" başlıklı ilanı yayımlandı. CHP"nin "89. Kuruluş Yıldönümü Parti Meclisi Bildirisi" alt başlığıyla 15 temel mesele üzerinden verilen vaadlerin her biri, besbelli ki ülkemizin de en temel sorunlarının çözümüne hizmet etmeyi amaçlıyor. Okuyup da, esasa taalluk eden ve farklı dünya görüşlerine sahip olanlar tarafından yadırganabilecek birkaç hassas ifade dışında, bu bildirgenin altına imza atmayacak kaç kişi çıkar acaba diye düşünmeden edemedim. En azından Anayasa çalışmaları gözönünde bulundurularak bu ifadeler dikkatlice okunursa AK Parti, CHP ve MHP"nin üzerinde tartışarak pekala fikir birliğine varabileceğini akla getiren vaadler bunlar... Tabii ki ''Ayinesi iştir kişinin lâfa bakılmaz, şahsın görünür rütbe-i aklı eserinde'' diyen Ziya Paşa"yı hatırlayarak, bu vaadlerin sadece "hüsnü kuruntu" (wishful thinking) olmaması gerektiğinin de altını çizmekte yarar var.
İşin içeriği böyle. Peki ya biçimi?
Bir: Mesele siyasi iletişim değil mi? CHP bütün Türkiye"nin partisi değil mi? O halde duyuru neden tüm gazetelerde yayımlanmıyor? Dokuz gazete niye kapsama alanı dışında bırakılmış?
İki: Hayatım boyunca tek bir cümleden oluşup da bir tam sayfa yazıyla doldurulmuş bir tam sayfalık duyuruya rastlamış değilim. Araya virgül, ya da noktalı virgül koyarak sürdürülen dipsiz derinlikteki James Joyce ve Marcel Proust metinlerinden de söz edebiliriz. Ama onlar edebiyat. CHP"nin hedef kitlesi, Türkçe"yi yüzelli-iki yüz kelimeyle konuşan, (en fazla üçer dörder kelimelik cümlelerle anlaşan) Türk seçmeni değil ki? Bu seçmene nasıl bir reklam metni uygun görülmüş?
Üç: Bizim memlekette de başka hiçbir yerde de heykeli dikilmiş komisyon ya da parti meclisi var mıdır? Siyaset liderle yapılır. Temel mesajları da lider taşır. Onca para harcanan bu reklamın Parti Meclisi"nin imzasını taşıyor olması da bir başka talihsizliktir.
Güçlü bir muhalefetin önemini, siyasetin iktidar için yapılması gerektiğini ve herkesin mutabık olabileceği iyi niyetli söylemlerle sonuç alınamayacak, beyhude işler de yapılabileceğini bu tam sayfalık duyuru bir kez daha hepimize hatırlatmıyor mu?
Kadıncağızın Suriyeli mültecilerin moraliyle birinci derecede ilgilenmediğini biliyor olmak, onu aklımıza ilk gelen haliyle, örneğin elinde silahı ve vücuduna yapışan siyah tişörtlü, şortlu Lara Croft giysileriyle hayalleyip gizli servis ajanı muamelesi çekmeyi gerektirir mi? CHP Kırklareli Milletvekili Mehmet Kesimoğlu, bu hayali kadın ajanın bir gece vakti yukarıdan sarkıtılan ip yardımıyla Meclis"in duvarlarından tırmanıp bir pencereden atlayarak Meclis binasına sızacağını sanmış olmalı ki, tedbirini almaya çalışıyor. Soru önergesini vermiş... Angelina Jolie ile basına kapalı neler görüşüldüğünü, ünlü Hollywood artistinin resmi görevli ya da CIA ajanı olduğu ve nereye giderse bomba yağdığı şeklindeki istihbaratların gerçeği yansıtıp yansıtmadığını, Meclis Başkanı ve İçişleri Bakanı"nın açıklamasını istiyor.
Vakit ve efor ziyanlığı deyip geçemiyorsunuz. CHP milletvekillerine de siyasi iletişim gereği, devletlerin ünlü isimlerden bir iletişim aracı olarak yararlanabildiğini anlatmak gerekiyor. Nitekim, CHP"li Kesimoğlu"na ilk cevabı BM Mülteciler Yüksek Komiserliği vermiş. Demişler ki: ''Jolie nasıl CIA ajanı olabilir? Kendisi BM özel elçisi olarak atandı. Resmi görevi var.''
Başta Kıvanç Tatlıtuğ (Örneğin Shopping Fest/İstanbul) ve Hürrem rolündeki Meryem Uzelli olmak üzere pekçok ünlümüz, Ortadoğu ve Balkanlar"da çok yaygın diziler aracılığı ile ülke tanıtımına katkı sağlayan iletişim yöntemlerinin başında gelmiyor mu?
Diyelim ki, Angelina Jolie yerine resmi görevli Elizabeth Zurna hanımı Türkiye"ye gönderdiler. Bunun algılama süreçlerine etkisi şimdiki gibi olabilir miydi? İletişim boyutunda adamların işi mükemmel bir şekilde tasarlamalarından rahatsızlık duyacağımıza, kendimizi tüm dünyaya ifade etmek adına (örneğin Kamu Diplomasisi.) dersler çıkarsak çok daha iyi olmaz mı? Boşuna harcadığınız vaktinize, enerjinize yazık değil mi?
