Geçen hafta oynanan Gençlerbirliği maçından sonra yazdığım yazıda ekip oyunlarının planlama, programlama ve koordineyle sonuçsal başarıyı da beraberinde getirdiğini yazmış ve Trabzonspor’un bu denklemi kuramadığı için takım oyunundan çok uzak olduğunu belirtmeye çalışmıştım.Başakşehir karşısında teknik kapasitesi yüksek, futbol zekası üretken bir ekiple yer almasına rağmen takım olgusunun oluşmaması Trabzonspor’un mağlup olmasının en önemli etkisiydi. Son haftalarda kazanamayan fakat kaybetmeyen de bir Trabzonspor vardı.
Orta alanda ve hücumda teknik kapasitesi yüksek, üretkenliğe yatkın futbolcularla sahada yer alırken savunmanın göbeğinde koca maç boyunca bıraktık adam savunmasını, alan savunmasını bile yapamayan ikilinin komedisini izledik. Durica’yı düşünebiliyor musunuz? Koca maç boyunca hakemi aldattığı pozisyon dışında hiç görülmedi.
Emre, Arda, Visca ve Adebayor ile hücum organizasyonunun pas bağlantılarını sağlıklı yaparak kale alanı üzerinde tehlike yaratan konuk ekip karşısında savunma adına orta alanda tek doğruyu yapan Okay’ın mücadele gücü yeterli olmadığı gibi, kenar savunma oyuncularını hücumda yeterince kullanamayan Trabzonspor, Onazi, Yusuf Yazıcı ve Abdulkadir’in markajdan kurtulamamasını ve yaklaşık 60 metrede oynamak zorunda kalmalarının sıkıntısını maç boyunca yaşadı.
Başakşehir’in Trabzonspor karşısındaki en önemli artısı ön liberoda oynamasına rağmen defansının kademe anlayışında ve ikinci bölgede her an kusursuz oynayan Gökhan İnler oldu. Arda ve Emre’nin zaman zaman aktif dinlenmeye geçtiği bölümlerde her ne kadar Trabzonspor atak geliştirir gibi olduysa da sakatlığı nedeniyle üç günde bu maça hazırlanan Burak Yılmaz’ın aklının sakatlığında olması nedeniyle bu pozisyonlardan da sonuç üretilemedi.
Maçın son bölümünde Trabzonspor adına ayakta kalan tek futbolcunun Abdulkadir olduğundan yola çıkarsak sahanın bütününde elleri belinde Trabzonspor futbolcularının durumunu da anlatmış oluruz sanırım. Dün akşamki görüntü özetle Piramidin tepesinden başlayarak aşağı doğru baktığımızda bu anlayış, bu sorumsuzluk, bu kayıtsızlık ve bu Trabzonsporluluktan uzak yapının sahaya yansımasıydı.
Futbol iyi futbolcularla oynanır doğru ama Trabzonspor’un iyi futbolcularının çokça olduğundan yola çıksak bile bu anlayış, bu hedefsizlik ve bu sorumsuzlukla bırakın iyi futbolu, futbol bile oynanmaz olsa olsa ancak kahır mektubu yazılır!
Çünkü Trabzonspor’un gol sorunundan daha büyük sorunları var!
