Eski Türkiye"de anma törenlerinde, yıldönümlerinde devlet ricaline laf sokmak için gün sayılır, Yeni Türkiye"de komünist rejimin tortusu resepsiyonlar, yoğun mesajlı anma törenleri yapılmaz.
Eski Türkiye"de mesajların muhatabı, hedefi devleti yöneten, rejimin gizli/açık yöneticileridir, Yeni Türkiye"de mesaj verilecekse rejimin, sistemin, devletin sahibi millete verilir.
Eski Türkiye"de yargıç olmak, mahkeme başkanı olmak, baro başkanı olmak devletin ve milletin sahibi olmakla eş değerdir, Yeni Türkiye"de bu makamlar sadece millete hizmet etmek için vardır.
Eski Türkiye"de milleti, milletin değerlerini, hassasiyetlerini düşünmeden sadece rejimin gizli sahiplerine bağlılık yeminleri edilir, Yeni Türkiye"de milletten başka kimseye borcunuz olmaz.
Eski Türkiye"de Batı"ya öykünen, kompleksli, milletini ve değerlerini yok sayan ne kadar süslü kelime kullanan o kadar makbuldür, Yeni Türkiye"de milletin hissiyatını dillendiren kişiye adam gibi adam denir.
Eski Türkiye"de kirli ittifaklar, ilkesiz birleşmeler, ahlaksız koalisyonlar yapılır, Yeni Türkiye"de iktidara giden yol, kullanılan enstrümanlar ve ittifaklar da meşru ve ahlaki olmak zorundadır.
Eski Türkiye"de içki içmek, içki kadehiyle resepsiyonlarda poz vermek, modern olduğunu gösterecek şekilde karısını giyindirmek makbuldür, Yeni Türkiye"de edep, adap, ahlak, helal, haram bilen insan evladır.
Eski Türkiye"de dini referanslardan, dini literatürü anımsatan her türlü dil, kavramlardan ve irticayı çağrıştıran söylemlerden vebadan kaçar gibi kaçılır, Yeni Türkiye"de milletin gönlünde, kalbinde ve dilinde hangi kelimeler varsa onunla konuşulur.
Eski Türkiye"de bir hamle yapacağın zaman, bir karar vereceğin zaman "zinde güçler ne der" diye durup düşünülür, Yeni Türkiye"de "millet ne der" diye aslına dönülüp bakılır.
Eski Türkiye"de sesi çok çıkan, gürültüyü çok çıkaran ve daha çok bağıran haklı zannedilir, Yeni Türkiye"de haklı olan bağırmaz, derdi olan bağırır.
Eski Türkiye"de gündemi medya belirler, medya yönlendirir, medya yargılar ve medya infaz ederdi, Yeni Türkiye"de medya siyasetin belirlediği gündemi takip eder, ne kimseyi yargılar, ne de kimseyi infaz edebilir.
Eski Türkiye"de bazı kurumlar, kişiler, makamlar hesap vermez, dokunulmaz, eleştirilmez, bağımsız bir derebeylik gibidir, Yeni Türkiye"de herkes hesap verir, derebeylikler ve cübbeli ruhban sınıfları sadece Ortaçağ Avrupa tarihi kitaplarında görülür.
Eski Türkiye içe kapanıktır, Ankara kadar düşünür, dünyadan bihaberdir, Yeni Türkiye dışa açıktır, bir gözü doğuda, bir gözü batıda, dünya kadar düşünür.
Eski Türkiye geçmişinden utanır, batı karşısında utancından tarihini yok sayar, Yeni Türkiye günahıyla, sevabıyla tarihine sahip çıkar, batı karşısında başı dik, atalarıyla gurur duyar.
Eski Türkiye"nin aktörleri, söylemleri, oyuncuları ve fikirleri son hamlelerini yapıyor.
Yeni Türkiye bir güneş gibi henüz doğuyor.
