Biraz “Az pilav üstü döner!” ya da “Az pilav üstü kuru!” gibi oldu, ancak ne yazık ki biraz öyle…

Haydi, bir daha belirtelim: Bir siyasi hareketi iktidara taşıyan üst temel unsur şunlardır: Büyük Fikir, Büyük Teşkilat, Büyük Lider… Gerisi lâf ü güzaftır…

Uber’e ‘Sen taksisin!’ kararı
Dijital kültürün
sınırsız
sorumsuz
serüveni zaman zaman toplumun sınırlarına çarpıp durmak zorunda kalır… İstanbul’da da devrede olan
Uber
için Avrupa Birliği tarafından alınan karar da, sorumsuz bir bağımsızlığa set çekme şeklinde anlaşılabilir…
Karar aslında çok basit: Uber de artık taksi sayılacak...
Uber için
Avrupa Adalet Divanı
(ECJ), şirketin sürücüler ve yolcuları buluşturan mobil uygulama savunmasını reddederek ulaşım hizmeti verdiğini ve taksicilerle aynı kanunlara tabî olacağına hükmetmiş…
Uber ise taksicilerin bağlı olduğu tipte bir taşımacılık ya da ulaştırma şirketi olmadığını belirterek kendini bir ‘teknoloji girişimi’ olarak tanımlıyor ve bağımsız sürücülerle yolcuların birbirini bulmasına aracılık eden bir mobil uygulama olduğunu ileri sürüyormuş.
Yaklaşık 6 yıl önce Avrupa’da faaliyete başlamış olan Uber, vergi mevzuatı nedeniyle pek çok ülkede yerel ve merkezi otoritelerle yasal problemler yaşamakta ve rekabet nedeniyle taksicilerin de tepkisini çekmekte idi…
Benzer bir durum dijital ortamlarda faaliyet gösteren, ciddi kazanç sağlayan fakat tek kuruş vergi ödemeyen pek çok yapı için de geçerli… Kayıtdışı ekonominin bir parçası olan bu unsurlarla birlikte Türkiye’de vergi ödemeyerek halkın çıkarına dönmesi gereken kayıp kaçak miktarının ülke ekonomisinde (GSYH içinde) yüzde 28.72’lik yer tuttuğu, bunun da OECD’nin 34 ülkesinin en yükseği olduğu bildiriliyor… Bu da milyarlar yapıyor… Mesele, sadece Uber gibi dijital alanın boşluklarından yararlanmaya çalışanlarla sınırlı değil yani…