Porto deplasmanında üç puan bırakmış ama özgüven kazanmıştı Galatasaray. Lig’e başlamadan “ düştü” gözüyle bakılan Antalyaspor ise “oyun bozan” futbolu ile direneceğini, muvaffak olabileceğini de gösterdi kalan haftalarda. Ama öyle bir ilk yarı oynandı ki misal Galatasaray’ın santrforu Sinan’ın sahadaki varlığını 41’de yaptığı faulle fark edebilmek ancak mümkün oldu. “Rakip çakılı oynadığında Galatasaray orta saha ve forvetleri çaresiz kalıyor “ cümlesini bir kere daha kurduracak bir 45 dakika seyrettik. Peki ne açar bu kilidi ? Elbette ki kanatlar... Orayı da ilk yarının sonunda akletti sarı kırmızılılar ve Allah var devreyi hiç değilse Antalyaspor’u biraz tedirgin edip kapadılar. Buna karşı ev sahibi ekip bildiğini ve galiba yapabileceğini yapmaya çalıştı; Doukara’ya uzun toplar ve sekenleri kovalama...

İlk yarıdaki oyundan iki takım da sıkılmış olmalı ki ikinci devre daha hızlı paslar, çabuk çıkmalarla başladı. Bu gidip gelmelerin Galatasaray’ın işine daha çok geldiği açıktı zira daha nitelikli ayaklara sahipti. Üstelik Terim’in takımı ilk yarının sonunda hatırladığı kanat bekleri de kullanmayı sürdürdü bu devrede. Hal böyle olunca da pozisyonlar gelmeye başladı... Hatta “gol geliyorum..” bile dedi ama gelmedi. Sayısız orta sonuç getirmeyince Fatih Hoca çare olarak önce Maicon sonra da Donk’u rakip ceza sahasına soktu ve maçın sonunda gol geldi. Elde yarım santrfor olunca ve bu kıt kaynaklardan böylesine verim almayı deneyip başarınca bu üç puanı Fatih Hoca’ya yazarız elbette. İktisat kitapları şöyle başlar; “iktisat, kıt kaynakların etkin ve verimli kullanılmasıdır” Ve önemlidir; herkese lazım...