Kabul edelim ki Türk futbolu çabuk tüketiyor. Öyle çabuk tüketiyor ki birkaç yıl önce dört büyük kulüp taraftarı için de “Mehlika Sultan” gibi olan Lucescu gibi bir teknik adam bile göreve geldiğinin 2. haftasında “tartışılır” hale geldi. Elbette ki genelde futbol özelde milli takımın geldiği noktada en az payı bulunan kişi Hoca. Öyle bir nokta ki milli takım, sanki bir kulüp olarak düşünülen federasyonun takımı gibi algılanıyor ve herkesin ortak düşmanı gibi. Türk futbolundaki haksız, adaletsiz ve kimi zaman da anlamsız uygulamaların tepki adresi olarak en kolay hedef milli takım olageldi son zamanlarda. Dolayısıyla sadece saha içinde değil, saha dışında da milli takımın başına kim gelse işi zordu; Lucescu’nun da zor olacak. Bu zorluğu aşmanın ilk adımı ise ikna. Rumen hoca öncelikle kamuoyunu milli takımı gerçekten çalıştırmak istediğine ikna etmeli sanki... “Israrlara dayanmayıp” görevi kabul eden bir profille marka değeri dibe düşmüş bir yapıyı ayağa kaldırmak çok zor görünüyor. Hocanın geldiği günden bu yana seçimleri değil ama yaptığı açıklamalara bakınca sürekli bahane arayan bir hali var gibi. Oysa elinde gerçekten “yeni bir sayfa açmak” için ortam ve eldeki malzeme hayli müsait. Daha da müsait olması için belki federasyon yetkilileri şöyle seslenmeli hocaya; hocam, varsın biz önümüzdeki turnuvaya da gitmeyelim ama artık milli maç vakti kahvelerde kağıt oynayan kalmasın; ıstakalar kaldırılsın... Varsın biz bir finallere daha gitmeyelim ama Türk milli takımının bir oyun anlayışı olsun. Varsın biz bekleyelim ama siz bizimle birlikte bekleyip beklemeyeceğinize karar verin. Karar verin Lucescu hocam, var mısınız yok musunuz? Ve eğer varsanız lütfen bunu açıklamalarınızdan da anlayalım vesselam...
