Bir kere daha kadro okunduğunda “acaba sahadaki diziliş nasıl olacak” sorusuna muhatap bir 11 gördük Cocu’dan. Uzadıkça sevimsizleşen saha dışı tartışmaların hiç değilse hararetini dindirecek bir deplasmanda, Sivas’da, Fenerbahçe’nin ilk yarıda kaleye isabetli şutu yoktu. Oysa ev sahibi ekip Lig’in kolay pozisyon veren takımlarındandı. Douglas ve Kone’nin yokluğunda büyük ölçüde Robinho’nun hünerlerine mahkum Sivasspor ilk 10 dakika “rakibi tarttı” sonra cesaretle üzerine gitti Fenerbahçe’nin. İsmail-Hasan Ali ikilisinden bir Adriano-Caner uyumu beklemek ne kadar akıllıca bilmiyoruz ama Allah var 60 dakika boyunca Fenerbahçe’nin “çakma” sol açığı İsmail mi kötüydü yoksa esas adam Ayew mi dersek doğru cevap ikincisi olurdu. Ama yine de kadronda Valbuena, Barış hatta Alper varken İsmail’i denemek zorlamak gibi duruyor sanki...

Devre bittiğinde Fenerbahçe taraftarının beklentisi Mehmet Ekici ve Valbuena’nın girmesiydi. Biraz gecikmeli olarak Ekici ve İsla geldi. Orta sahalar erken düşünce kalite demeyelim ama maça keyif geldi. Bol pozisyonlu bol med cezirli bir ikinci yarı izledik böylece. Bütün eleştirilere eyvallah ama kabul edelim ki kırılma anlarında da kısmetsiz bir adam Cocu. Oyuna girer girmez hem Fenerbahçe’ye hareket getiren Mehmet Ekici’nin direkten dönen topu da sakatlanması tam da yukarıdaki cümle ile açıklanabilir... Skordan bağımsız yazalım Fenerbahçe’de hala Eljif dışında sorumluluk alan bir oyuncu yok. Ve bu haliyle Cocu’nun arkasında durmak zor... Geçtiğimiz haftalarda Adana Demirspor taraftarı tribünden Müslüm babanın “unutmadım” şarkısını seslendirmişti ya Fenerbahçe taraftarı için yine Fenerbahçeli rahmetli Adnan Şenses gelir akla; “Neden saçların beyazlamış arkadaş...”