Geçtiğimiz hafta taraftarını üzen iki takımın maçında Galatasaray, iç sahada alışkın olduğumuz iştahı ile başladı. Alışkın olmadığımız kadro yetersizliğine rağmen sezon boyunca en azından "takım" görüntüsü veren Bursaspor'un mecalsizliği idi.

Bursaspor'un çaresizliği kısa sürede ortaya çıkınca Galatasaray ön alanda daha agresif baskı ile rakibini iyice bunalttı. Bu baskı ilk yarıda ev sahibine sadece iki gol değil rakibin de 10 kişi kalması avantajını getirdi. Ha o dakikaya kadar farklı mıydı? Hayır... 40 dakika boyuca değil rakip kaleye şut, rakip ceza sahasına top dahi götüremedi Bursaspor. Hal böyle olunca sezonun en kötü Bursaspor'unu karşısında bulan Galatasaray daha ilk yarıda istediğini alarak gitti soyunma odasına..

İki senedir adeta Bursaspor'u taşıyan Harun'un dahi kötü olduğu Bursaspor'a karşı Galatasaray ikinci yarının hemen başında bulduğu golle galibiyeti bir anlamda tescilledi. Galatasaray'ın sonraki maçları adına ölçü olacak bir maç değildi ama Gomis'in ilk goldeki aklına ve maç boyunca gayretine hassaten değinmek lazım. Terim'in maç başında sahaya sürdüğü 11'in orta sahası muhtemelen Fernando dönene kadar geçerli olacak. Bu karşılaşmaya benzer, rakiplerin kontraya dahi çıkamadığı maçlar için değil ama daha diri takımlarla oynayacağı müsabakalar düşünülecek olursa Fernando'nun dönüş süresi Cimbom'un sıralamadaki yeri açısından çok çok önemli...

Bursaspor'a gelince; hem sezon başı hem devre arası kadro yetersizliği çok aleniydi yeşil-beyazlıların. Batalla'nın da artık her adımda "yaşlandım" diyen beden dili, sezon sonunda sağlıklı bir transfer politkasıın şimdiden zorunlu kılıyor; tabi kalan maçlarda Lig'de kalamaya yetecek puanları toplamaları şartıyla.

Galatasaray için Bursaspor savunmasının da hatalarıyla umulandan kolay maç oldu vesselam... Karabük deplasmanın da benzer geçme ihtimali aşikar. Sonrasında Lig yeniden başlıyor olacak; bekleyelim, görelim..