Öyle bir maç ki, bütün sezonun emekleri alınacak. Hata yapmanın çok lüks olacağı bir 90 dakikaya çıktı Galatasaray ve Beşiktaş. Sarı-kırmızılıların iç sahadaki ortaya koyduğu performans, bu maçta da avantaj olarak ön plana çıkıyordu. Beşiktaş’ın avantajı ise Şampiyonlar Ligi dahil, böyle ağır maçları 2 sezondur çokça oynamış olmasıydı. Başlama düdüğüyle Galatasaray’ın maça daha konsantre olduğunu gördük. Beşiktaş savunmasının savruk görüntüsü, orta sahanın ise fazlaca top kaybı siyah-beyazlıların top üstünlüğünü almasını engelledi. Terim, kanat savunmacıları ve beklerini birbirine yakın oynatarak, tıpkı Başakşehir maçında yaptığı gibi, çok fazla boşluk vermedi. Özellikle Quaresma’nın, bire bir eşleştiği Nagatomo’yu marke edememesi, Beşiktaş’ın o kanadını sıkıntıya soktu. Yenilen golde stoperlerin öne hareketlenmesi büyük bir savunma zaafiyetiydi. Tabi bunlara rağmen, oyun 0-0’ken Beşiktaş’ın golcüsü, bomboş pozisyonda o golü atacak. Siyah-beyazlılar öne geçmiş olsa oyun bambaşka bir yere gidecekti. İlk yarıda iki takım arasındaki fark Galatasaray’ın konsantrasyonuydu.

İkinci 45 dakika artık ya hep ya hiç durumuydu Beşiktaş için. Öyle de başladı oyun. Bütün riskleri alan Şenol Hoca, stoperlerini ve kanat beklerini mümkün olduğu kadar öne çıkardı. Galatasaray da yaslanmamak adına önde oynamaya çalışınca müthiş bir maç çıktı ortaya. Yine pozisyon buldu Beşiktaş. Hem de 2 tane. Bu maçlarda fazla bulamazsın. Net pozisyonları iyi değerlendirmen gerekiyor. Babel kendisinden beklenmeyecek bir vuruşla yine oyuna ortak edemedi Beşiktaş’ı.

Aydınus’un cesurca (!) çıkardığı kırmızı karttan sonra işler daha da zorlaştı Beşiktaş için. Aydınus’un kırmızıdaki cesareti, çıkarmadığı diğer kartlarda görülmedi. Maç, 2. gole kadar her şeyin olacağı bir durumdaydı aslında. Ancak oyuna ortak olmak için tüm takımın dengesi bozulunca yenilen gol de sürpriz olmadı. Maçı kazanacak etkiyi de koyamadı açıkçası ortaya. Her şey artık çok zor Beşiktaş için.