Senol Hoca, Malmö’yü çok önemsemişti. Öyle ki hafta sonu Kayserispor maçının ardından kalktı İsveç’e kadar gitti. Malmö’yü izledi, geri geldi. Çıkardığı kadro, hem rakip analizinin hem de pazar günü deplasmanda oynanacak olan Konyaspor maçının gereğiydi muhtemelen. Malmö’nün golü gelene kadar da planının tuttuğundan söz edebiliriz. Beşiktaş, 53. dakikaya kadar Beşiktaş rakibine hiç pozisyon vermedi. Futbol tabiriyle pis gol denilen bir gol yedi Beşiktaş. Caner’e çarpması, kısmen Karius’un hatası ile bir anda hesapsızca geriye düştü takım. Oysa ilk yarıda kendisine 3 puanı getirecek pozisyonları fazlasıyla bulmuştu. Lens’in hareketli oyununa hem kendisinin hem de Love’ın son vuruş beceriksizliği sekte vurdu. Bu maçlarda bitirmek önemli. Bir gece önce Galatasaray’ın Porto deplasmanında yaşadıkları malum. Öte yandan, geçen hafta Şenol Hoca’ya “Gökhan Töre nerede?” diye sormuştum. Cevabını, oynadığı oyunla bize kendisi veriyor Töre. Soruyu ona sormak lazım “Neredesin Töre?”. Orta sahada bir çıkmaz var. Atiba’nın listede olmaması, Tolgay ve Oğuzhan’ın yetersizliği, Hoca’yı Necip tercihine itti. Savunma ve mücadele anlamında Necip; Oğuzhan ve Tolgay’dan daha güven veriyor. Ancak bu yapıda da Ljajic etkisi azalıyor. Ljajic, topla daha önde buluşması lazım. Bunun için de arkasında oynayan adamların yüksek isabetli pasla oynaması gerekiyor. Görünen o ki, Süper Lig’de Atiba-Medel ikilisi orada yerini alacak. Önlerinde Ljajic olacak. Bu oyun da Medel’in 8 numaradaki performansı merak konusu. Hoca, merkezden açamayınca Babel, Quaresma hamleleriyle orta oyununa döndü. Bu hamleler oyunda etkiyi arttırmak bir yana daha da düşürdü. Hasbelkader 1 gol atılır derken Caner’in hem adamını kaçırması hem de pata küte indirerek penaltı yaptırması, yok yere kaybedilen maça tüy dikti. Asıl sorun, Beşiktaş bu sezon hem vasatı aşamıyor hem vasata alıştırıyor.
