Fransız Başkanı Makron, “Türkiye, Libya’da tehlikeli oyun oynuyor” diye açıklama yapıyor. Fransız gazeteler son bir haftadır ilginç haberler yapıyorlar. “Türk gemileri Fransızları rahatsız ediyor”, “Erdoğan’ın silahlanma aktivizmi Avrupa’yı rahatsız ediyor”, “Türkiye Libya’yı Suriyelileştiriyor”, “Türkiye Suriye ve Irak’taki Kürtlere saldırıyor”… Bu kadar yoğun bir Türkiye karşıtı haberlerin güncel karşılığı var elbette. Çünkü Türkiye, Fransa’nın Mağrip İslam coğrafyasının hegemonyasına çomak sokuyor. Onun sömürge bölgesine müdahalede bulunarak özgürleşmeye kalkan siyasetlere destek veriyor. BM tarafından meşru görülen ve hatta oluşumunda desteklenen Serraç Hükümeti’nin yanında yer alıyor. Libya halkının, zenginliğinin ve tarihi derinliğinin Fransız hegemonyasında yağmalanmasına ses çıkarıyor. Akdeniz’de efendilerin Türkiye’yi boğma hamlesini boşa çıkarıyor. Türkiye, köle-efendi diyalektiğinin Batı düzeni tarafından kurulan post- Osmanlı düzenine isyan ediyor.
Osmanlı sonrası dönemde Kuzey Afrika ve Mezopotamya’da yeni bir köle efendi düzeni kurulduğunu hatırlayalım. Skyes-Picot Antlaşması Fransız ve İngiliz efendilerin kurduğu bir köle düzenidir. Askeri cunta ve darbelerle bu düzenler devam etti. Rejimler değişti, kadrolar değişti, ideolojiler değişti. Ama bir şey değişmedi. Batılı köle-efendi düzeni. Fransızlar ve İngilizler, daha sonra da Amerikalılar efendi oldu. Siyasal elitler ve azınlıkçı düzenin bekçileri de bunların kölesi. Saddam’ın ayaklanması, bir köle ayaklanmasıydı. Yıllarca efendilerine hizmet ettikten sonra özgürleşmeye yönelen bir adım attığında efendiler tarafından kellesi alındı. Mursi de en büyük ayaklanmalardan birinin liderliğini yapmıştı. Bir de bunu demokrasi ile yapıyordu. Efendilerin oyunuyla efendileri alt etme…Affedilecek bir suç değildi. Sonra Kürtlerin yeni yükselen PKK ve PYD siyasetlerini de bu köle düzenine katmak istedi efendiler. Bütün siyasal seçkinler Batılı efendilerine imrendiler. Her yıl onların başkentlerine “kutsal ziyaretlerde” bulunarak büyülendiler. Onlar gibi kalkınmak, onlar gibi eğlenmek, onlar gibi rüya görmek istediler. Ama bu hiçbir zaman olmayacak bir şey. Çünkü köleler olmazsa Batı düzeninin efendi köle diyalektiği süremez. Batı küresel düzeninin efendiliği, bu kölelerin varlığına bağlı. Bundan dolayı da her zaman isyanlar, darbeler ve ayaklanmalarla yaşadı Ortadoğu. Büyük hapishaneler çalıştı. Mısır’da, Libya’da, Suriye’de, Irakta her zaman işkenceyi rutin bir biçimde yapan çarklar döndü. Kölelerden isyana tevessül edenler, özgürleşme cesaretinde bulunanlar ezildiler, yok edildiler, çöllerin umutsuz yalnızlığına gömüldüler.
Türkiye, Kemalizm’le İngilizlerin kurduğu efendi köle diyalektiğini aşma cesaretini devlet düzeyinde gösteren tek siyaset. Ak Parti iktidarlarıyla bu netleşti. Riski göze alan, özgürlüğü hak eder. Efendi köle diyalektiğini aşar. Türkiye de yüzyıldır kurulan bu düzeni aşacak risk alma cesaretini gösteren üst bir siyaset ortaya koydu. Risk alarak efendi olan efendiler, risk almayarak köle kalan köleler dünyası…Türkiye, risk alarak efendiliğe yürüyen ve özgürleşen bir siyasettir bugün. Batı bölge düzenini aşmaktadır. Kuzey Afrika’da ve Mezopotamya’da bunu yapmaktadır. Bundan dolayı Libya’da işi var, Suriye’de işi var, Irak’ta işi var. Bundan dolayı operasyonlar yapıyor, diplomasi geliştiriyor. Ortadoğu bölgesinde devlet düzeyinde ilk isyandır Batı düzenine karşı bu. Türkiye, Batı düzeninin köle efendi diyalektiğine dayalı düzenden kurtulmanın “bölgesel isyanı”dır. Bir isyan ahlakıdır. Bu nedenle Macro ürküyor. Dünyanın beş efendisinden biri olan Fransa, en üst perdeden tepki gösteriyor. Libya ve Suriye’nin gerçek sahibi kızıyor. Diğer beş efendi adına sözcülük yapıyor. Bir küresel efendiler düzeninin sözcüsünü üstleniyor Macron. Utanmaz bir yüzle hala İslam coğrafyasının köle düzeniyle devamını istiyor. Türkiye’nin isyanını ve yeni düzen arayışını tehdit görüyor. Elbette tehdit görecek. Çünkü sömürge düzeni yok olacak. Efendiliği sona erecek. Türkiye’nin artan ve genişleyen nüfuzuyla beraber toplumlar ve siyasetler de özgürleşecek.
Dikkat edin! Bütün efendilerin kapı kulları tek tek Türkiye’ye meydan okuyor. Sisi, sıraya geçiyor. Efendilerin hizmetinde olduğunu ilan ediyor. Kölelik düzeninin kapı kulluğunu seslendiriyor. Mursi’yi deviren efendilerin hizmetinde olduğunu ilan ediyor. Beyhude bir çaba! Artık Türkiye “umut isyanı”dır. Yeni düzenin habercisidir. Türkiye, Batı’nın köle efendi düzenini aşacak bir isyan siyasetidir.
