Biz bütün bu yaptıklarımızı niçin yapıyoruz? Bir daha hiçbir yerde, hiçbir zamanda birbirimize söyleyecek hiçbir sözümüz kalmasın diye mi?

Bir daha aynı suda arınma, aynı havayı soluma, aynı güneşin sıcaklığıyla ısınma şansımız kalmasın diye mi?

Biz bütün bunları bu ülkeye niçin yapıyoruz?

Yaptıklarımızın akıl ölçeğinde bir ağırlığı, anlam frekansında bir izahı var mı?

Neden kendi masum varlık alanlarımız yetmez oldu bize?

Neden daha çok olabilmek için başkalarının yokluğuna umut bağlar hale geldik?

Neden mevcut kötülükleri ortadan kaldırmanın güçbirliği çarelerini aramak yerine, muhtemel kötülük senaryolarının ürküntülerine kapılıyoruz?

Neden düne kadar aramızda olmayan bu mesafelerin nereden vücut bulduğunu araştırmıyoruz?

Neden birbirimizin lisanını anlamak konusunda bu kadar gayretsiz ve önyargılıyız?

Bu kavga ve gürültünün, aramızdan birilerine değil, bu ülkenin taşına toprağına zarar verdiğini neden anlamak istemiyoruz?

Bu kâbusun bir sonu yok mu?

Bir gün birbirimizi eskiden olduğu gibi hatırlayacağımız bir an gelmeyecek mi?

Dişimizi tırnağımıza takarak ürettiğimiz güzelliği, bu kaba ve anlamsız kayıkçı kavgalarına bu kadar kolay mı teslim edeceğiz?

Birbirimizden ve ülkemizden bu kadar kolay mı vazgeçeceğiz?

Peki bunu ne için yapacağız?

Bu koşulsuz tükenişin kazananı olmayı nasıl bekleyeceğiz?

Yaptıklarımızın asırlık zeminimizi sarstığının, küçük erozyonlarımızın büyük depremleri çağırdığının farkında değil miyiz?

Kendimize, uzun yolculuğumuza, ortak geçmişimize ve zorunlu geleceğimize ne zaman sahip çıkacağız?

Bir ucundan iştahla kemirdiğimiz gerçeğin, aslında kasırgalardan yorgun düşmüş koca gövdemiz olduğunu ne zaman göreceğiz?

Ne zaman doğru ve ortak kaygılarımıza döneceğiz yüzümüzü yeniden?

Ne zaman kavrayacağız görünmez urganlarla birbirimize bağlı olduğumuzu?

Bugüne kadar hep aynı uçurumlara yuvarlanmadık mı?

Aynı ateşle yanmadık, aynı dumanda boğulmadık mı?

Peki o zaman, biz bütün bunları neden yapıyoruz?

Bu aşikar cinnetin kollarına atılmak için neden bu kadar gönüllü davranıyoruz?

Bu ülkeyi yaşanmaz hale getirmek için neden birbirimizle yarışıyoruz?

"Kendi" kötülüğünü açıklayabilen varsa "kendi"ne, "biz"i de açıklasın "biz"e ve aydınlatsın bizim de kötülüklerimizi ışığıyla!

Çünkü bu ülke; daha iyisini, daha güzelini ve daha doğrusunu hakediyor hikayesiyle...

......

BİR NOT: "Geceyarısı Ekspresi kuyruklu yalanmış! Peki ya Manisa?" başlıklı yazının yayınından sonra ATV''den Ayşenur Arslan aradı. Manisa davasına karşı duyarlı davrandıklarını ve bu yüzden bir kapatma cezası aldıklarını hatırlattı. Üslup ve zamanlama konusundaki sitem haklarımı saklı tutarak, nazik ilgilerine teşekkür ediyorum.