Yanda o her zamanki münasebetsiz resmimi görüyorsunuz; onun hemen altında birkaç gündür benim elektronik posta adresim boy gösteriyor.

Bu işi sessiz sedasız halletmek düşüncesindeydim; birgün malum münasebetsiz resmimin altına çaktırmadan minicik bir elektronik posta adresi koyacaktık ve insanların çoğu bunu farketmeyecekti.

Ama "Bu adamın ille de bir elektronik posta adresi olsun" diyenler varsa onlar da arayıp tarayıp istedikleri adresi orada bulabileceklerdi.

Ancak hiçbir şey beklediğim gibi olmadı. Herkes durumun fena halde farkında; kime rastlasam atalarımızın o meşhur "lahana turşusu-perhiz" iğnelemesini yürürlüğe sokuyor.

Tabii ben de ömrünü bu türden işlere muhalefet etmekle geçirmiş biri olarak fazlasıyla tutarsız bir adam durumuna düşmüş oluyorum.

Dolayısıyla eğer mümkün olabilirse bir açıklama yapmak durumundayım.

Öncelikle belirtmeliyim ki, dün nelere karşıysam, bugün de aynı şeylere aynı şiddette karşıyım.

Yani cep telefonuna, son model arabalara, Süleyman Demirel''e, Cem Özer''e vs...

Aslında uzun süre bilgisayar ve teknolojisine de karşı çıktım, teorik anlamda yine de karşı çıkıyorum.

Peki o zaman emektar daktilomu bırakıp neden bilgisayar kullanmaya başladım?

Bunun üç nedeni var:

1. Gazete temposunda yazı yazarken daktilo pek pratik bir araç değil, bilgisayar (kahrolası yetenekleri ile) işi beklediğimden de fazla kolaylaştırıyor. Anında düzeltmeler ve ekleme-çıkarmalar yapabiliyorsunuz. Böylece daha sağlıklı bir yazı ortaya çıkıyor.

2. Yaşadığım son iki üç yılı gözümün önünden geçirdiğimde yaşadığımız dünyanın gerçekliği konusunda ciddi şüpheler ediniyorum. Benim itirazlarım sanal bir dünyaya kapılanıp gerçek dünyadan soyutlanmak tehlikesine karşıydı. Şimdi hem yaşadığımız ve adına tartışılır bir nitelemeyle "gerçek" dediğimiz bu dünyadan soyutlanmanın kötü bir şey olduğuna, hem de "sanal" dediğimiz dünyanın gerçeğinden daha anlamsız olduğuna inancım oldukça zayıfladı.

3. Ben de insanım ve zaaflarım var. Günde onlarca teknik zorlukla karşılaşıyorum ve pratikleşmeye ihtiyacım var. Türk düşünce geleneğinin en şaşmaz ilkelerinden biri teori-pratik farklılaşması olduğuna göre ben de orada yerimi almış oluyorum sadece. Yani olur böyle şeyler...

İşte böyle, size inandırıcı gelse de gelmese de ben bilgisayara geçme "olay"ımı felsefi anlamda temellendirmiş bulunuyorum.

Bundan sonra yapacağım; karşı çıktığım şeylere karşı çıkmaya devam etmektir.

Çağımız her insana "Kullan ve muhalefet et!" gibi haklar veriyor. Tıpkı bu kadar çok arabanın neden üretildiği sorusunu sorma hakkı ile acil durumlarda taksi bulamayınca ağzıma geleni söyleme hakkını aynı anda elimde bulundurabildiğim gibi...

Herneyse bırakalım bunları... Siz bana "mail"edin, ben de size meyledeyim, yaşayalım gidelim.

Siz içinizdekini bana yansıtma imkanını bulun, ben de elim elverdiğince onları bu köşeden yeryüzüne yansıtmaya çalışayım.

Bu arada iki muhabbet edebilme imkanı da bulalım.

Bu da az şey değil! Değil mi?