Hiç olmadığımız kadar geveze bir toplum olduk. Affınıza sığınarak.. Şu tewetter kuşu oldu başımıza zümrüt-ü anka.. Gösterişi, cakası bakımından anka dedik, yoksa nerde öyle masalsı bir havası olsun.. Bu öyle bir kuş ki, ver ağzına lafı sal gitsin, her yere dağıtıyor. Hatta diyebiliriz ki artık herkes elinin altında klavye tetikte bekliyor. Herhalde makineli tüfeğin yerini klavye aldı desek yanlış benzetmiş olmayız, savaşlar sanal ortamda yapılıyor malum..

Peki hiç mi faydalı yanı yok bu "twett"in?

Olmaz olur mu, var elbet.. En büyük hizmeti twetter yapıyor hatta.

Çünkü eskilerde ''toplumun önderleri'' gözüyle bakılan ''sanatçılarımızı'' artık geveze kuş sayesinde daha yakından tanımaya başladık. İsteyen istediğini takip edebiliyor. Amma yakından tanımak derken, aslında artık makyajla bile gizleyemedikleri gerçek yüzlerini görebiliyoruz demek daha doğru. Toplumun birliğini, dirliğini bozmak için planlanan hadiselerde hemen saflarını belli ediyorlar. Sanki aynı anda bir merkezden komut almış, düğmesine basılmış robot gibi… Sonra başlıyor sosyal alanda birbirine saldırılar, sataşmalar. Reklamın iyisi kötüsü olmaz demişler..

İnsanın düşüncelerini olduğu gibi aktarması çok doğaldır. Doğal olmayan, bu aktarımı yaparken dili bozmak, ahlakı bozmak, kalbi bozmak, cemiyeti bozmak, mahalleyi bozmaktır.

Son dönemde yaşadığımız olaylar bunun en çarpıcı örneği oldu.. Twetter açtı ağzını yumdu gözünü.

Birbirine hakaret edenler, küfür edenler, tehdit edenler, tebrik edenler, teşekkür edenler birbirine karıştı gitti. "Sağduyulu" zannettiğimiz sanatçıların ekranlarda göründükleri ya da konuştukları gibi olmadıklarını görmek, gerçek dillerini twetterda okumak belki çoğu kişiyi hayal kırıklığına uğrattı.

Ancak biz unutkan bir toplumuz. Yapılan iyiliğe karşı değil, kötülüğe karşı engin bir hafıza kaybımız var, hemen unutuveririz, kin tutmayız. Bir zaman sonra geriye baktığımızda atılan twettleri de unutacağız, kimin kime ne söylediğini de. Belki yine talihsiz sözler sarfedenleri "sanatçı" göreceğiz. Amma tarih her zaman bizden daha acımasız ve daha gerçekçidir, işte o, tarih, bizim adımıza kim sanatçı kim değil gayet iyi ayırıp ayıklayacak. Ve kimin ne yaptığını asla unutmayacak..