Sözü dinleten şey, sesin yüksekliği değil, fikrin gücüdür.

Fikrinizin gücü yoksa, sesinizin gücünü, hakaretinizin şiddetini arttırmaya kalkarsınız. Sonunda insanlar dönüp bakar ama bu yaptığınızın onaylandığı anlamına gelmez.

Anayasa değişikliği sürecinde muhalefetin, ona destek veren medyanın ve AK Parti karşıtlarının düştüğü durum tam olarak budur. Toplumu etkileyecek, insanları peşlerinden sürükleyecek kuvvetli bir sözü kalmamış ki, hakarete ve küfür etmeye yönelmişler.

Ben buna, 'siyasette çaresizlik' derim.

Katıldığım tartışma programlarından sonra insanlardan genelde hep aynı mesajı alıyorum: 'Nasıl bu kadar sakin olabiliyorsun? Onlar bağırıyor, sert şeyler söylüyor, hatta kabalaşıyor ama sen onlara aynı şekilde cevap vermiyorsun' diyorlar. Hatta tavrımı 'pasiflik' olarak görenler bile var.

Hepsine söylediğim aynı şeydir: 'Ben fikirlerime ve savunduğum düşüncelerime güveniyorum, sesimin gürlüğüne ve kabalığa değil.'

CHP üst düzey yöneticilerinin son günlerdeki sözlerine, tavırlarına bir bakın. Aklı başında bir lise öğrencisi bile bu tarzda konuşmaz, bu tarz argümanları savunmaz. Ama genel başkan yardımcıları, grup başkan vekilleri, şahısları hedef göstererek hakaret ediyor, bel altı vuruyor, cinsel göndermeler yapıyor. Dünkü Yeni Şafak manşetini yeniden inceleyin ve o sözleri okuyun.

Sosyal medyada bunları yapan ergenleri blokluyoruz. Ancak bu ana muhalefet partisi. Yani iktidar adayı. Yani Türkiye'yi bir gün yönetecek, dünyada temsil edecek parti güya. Bu ülke için büyük bir kayıp.

Her zaman şunu savundum: Ana muhalefet partisinin zayıf olması, niteliksiz insanlar tarafından yönetilmesi, iktidarların, demokrasinin, dolayısı ile ülkenin faydasına değildir. Talihsizliğe bakın ki, CHP tam olarak böyle bir partiye dönüştü.

CHP'yi destekleyen, AK Parti'ye muhalefet eden gazetelerin, köşe yazarlarının durumu daha vahim. Hiç utanmadan, yazının başlığına küfür kelimeleri koyabiliyorlar. Hiç utanmadan millete, milleti temsil eden vekillere, devleti temsil eden Cumhurbaşkanı'na galiz küfür sayılan cümleleri köşelerine koyabiliyorlar.

Zira bu insanların dertleri kaliteli, saygın, düzeyli bir medyayı, bir siyaseti ülkeye kazandırmak değil. AK Parti'yi, Cumhurbaşkanı Erdoğan'ı eleştirmek için gördüklerini her şeye sarılıyorlar.

O seviyesiz ve küfürbaz yazarları da bu nedenle savunuyorlar. Daha çok küfretsin, daha çok hakaret yazsın diye yüreklendiriyorlar bir de. Sorsanız, buna fikir özgürlüğü, basın özgürlüğü diyecekler.

Bu tam olarak çaresizliktir.

Ne bir derinlikli fikir üretiliyor, ne sağlıklı bir eleştiri getiriliyor, ne de bir alternatif tez üretiyorlar. Sadece ve sadece her fikre, her düşünceye, her projeye 'hayır' diyorlar. Gerekçeleri sağlıksız, mantıksız ve toplumda bir karşılığı yok. İşin çaresizlik kısmı, bunu bile beceremedikleri için, sözü dinlenmediği için, hakarete, iftiraya, bel altı vurmaya başlıyorlar.

Sosyal medyada cahil ergen trollerin onları alkışlamasını, desteklemelerini de toplumsal bir karşılığı var diye zannediyorlar. Oysa toplumun büyük kesimi, hatta muhalefet eden insanları bile bu düzeysizlik ve seviyesizlikten şikayetçi. Onlar da çaresizler, CHP'den başka solda bir muhalefet partisi yok çünkü.

Bundan dolayıdır ki, asla iktidar olamıyorlar. Olamayacaklar.

AK Parti yöneticilerinin, sözcülerinin kendilerini sığ sulara çekecek bu muhalefet tarzına kapılmamaları gerek. Şu anda kadar, Başbakan da, Cumhurbaşkanı da bu düzeysizliğe inmedi.

Ancak AK Parti'nin sözcüsüymüş gibi davranan, medyada köşesi, televizyon programı, sosyal medyada kalabalık takipçisi olan bazı isimler, bu sığ muhalefet tarzına kaptırıyor kendilerini. Bu da büyük rahatsızlık yaratıyor tabanda. Benim de ısrarla eleştirdiğim budur.

AK Parti büyük bir sorumluluk ve yükü omuzlamış durumda. O yükü ancak ciddiyetle, saygın ve nitelikli bir siyaset tarzıyla taşıyabilir.

Muhalefetin ve onun medyası çaresizlik içinde, hakaret ve küfürle gündeme tutunabileceğini sanıyor. Büyük hata yapıyor.