1970’lerden beri Çin Halk Cumhuriyeti ekonomisi senelik yüzde 9’a varan büyüme oranlarıyla çok hızlı bir büyüme içerisine girmiştir. 1980’lerde Çin’in ihracatı senelik yüzde 5.7, 1990’larda yüzde 12.4, 2000-2003 yılları arasında ise senelik yüzde 20.3 büyüme göstermiştir. 2003 yılında Çin’in ihracat büyümesi dünya ihracat büyümesinin 7 kat fazlası olarak kayıtlara geçmiştir. 2016 yılı itibariyle 2.06 Trilyon dolar ile Dünya’nın en çok ihracat yapan ülkesi konumundadır. Bu hacmiyle Gayrsi safi milli hasılası11.2 Trilyon dolarken, kişi başına gelir ise 15.500 dolardır. Yokluk seviyesinden bu hale gelmek gerçekten inanılmaz dersek yeridir…
Moral bozmanın birçok yolu vardır. Bunlardan en kolayı sanayi devrimini vaktinde yakalıp yol almış bir kaç ülkeyi devamlı surette örnek verip, lafı “Biz yapamıyoruz işte!” ‘ye getirmektir. Mesela, sosyal medyada sağa sola kendini batıcı gibi göstermek adına ayda üç kez aynı bilgiyi paylaşıp ekonomi şöyle kötü böyle kötü, işler böyle olmaz diyen, bilgi kirliliği yaymaya, umutsuzluk yaymaya çalışan insanlar ile doludur. Odakları da sadece robot teknolojisi, uzay ekipmanları, nano teknolojidir. Tek yol bu ürünlerin üretilmesidir, başkaca yol yoktur demekteler. Esasen haklı gibi görünseler de, öyle değiller! Eğer Çin’in verileri olmasaydı bunu ispat edebileceğimiz bir örneğimizde belki olmayacaktı.
Çin’in yukarıda anlattığımız bu büyümesi ne robot teknolojisiyle, ne de nano teknoloji ile gerçekleşti. Bildiğiniz geleneksel sektörleri daha doğrusu dünyada çokça tüketilen ürünleri azimle ve kararlılık üretme işine giriştiler. Sanki içinizden yahu evvelden idi o, şimdi değil diyenleri duyuyor gibiyim. O halde rakamlara bir göz atalım. ABD istatistik enstitüsünün verileri uyarınca; 2016 yılı itibariyle Çin’inbazı ihracat kalemlerini sıralayayım; ayakkabı, hani şu bildiğiniz ayağa giyilen biz ihraç ettiğimiz zaman bununla nereye varırız dediğimiz ve geçen yıl önemli ihracat başarısı yaşatan ayakkabı ürünlerinde Çin’in ihracatı 59.1 milyar dolar, yine ne olacak tarım mamullerinden kilosu ne kadar dediğimiz tarım ve hayvancılık ürünlerinde Çin’in ihracatı ise 636 milyar dolar yani Türkiye’nin toplam ihracatının 4 misli, Plastik ürünleri yani oyuncak, kap-kacak dediğimiz en basit ürünlerden ihracatı ise 80 milyar dolardır. Çin’in yarı işlenmiş taş ve cam ürünlerinde ihracatı 43 milyar dolar, tekstil (gömlek pantolon, vs..) ürünlerinde 252 milyar dolar, ahşap ürünlerde 14,8 milyar dolardır. Çinin ileri teknoloji gerektiren bilgisayar malzemesi ihracatı ise 136 milyar dolar, haberleşme 115 milyar dolar, telefonlarda ki ihracatı ise 84 milyar dolardır. Yani ileri teknoloji ürünü telefon ve bilgisayar ihracatını üst üste koysak neredeyse bir tekstil ihracatı etmiyor…
Dememiz o ki; elbette biz de ileri teknoloji ürünleri üretelim ve ihraç edelim, yükte hafif pahada fazla ürünler ile iştigal edelim, geleceği belirleyelim isterim. Bu yönde çabaları da arttıralım arttırmasına, teşvikler verelim, yurtdışına öğrenci gönderip teknik öğrenelim, vs… Ancak elimizde bildiğimiz altın meslekler var ve Çin örneğinde apaçık görünen o ki bu işler halen çok kıymetli. 1.5 milyar insana senelik 15.000 dolar getirecek kadar…
Bu yazıyı yazmakta ki amacım; gözlemlediğim, temasta bulunduğum insanlarda biz var olan işlerle daha ileri gidemeyiz, robot teknolojisinde yokuz, pil üretemiyoruz, bir rüzgar gülümüz yok ne yapsak boş diyen insanlarımızın artması ve iyiye yöneleceklerine, umutsuzluğa kapıldıklarını görmem üzerine gerçekten durum böylemi diye kendi kendime sorgulamaktan başladı. Acaba önümüzde ki yıllar da 200-300 milyar dolar ihracatı aynı işler ile yapamaz mıyız? Cevabı Çin örneğinde saklıdır. Tabii ki yaparız! Sırf tekstil, ayakkabı, plastik ürünleri ile bile memleketin her köşesinde işini iyi bilen arkadaşlarımızın yoğun çalışmasıyla bu mümkündür. Yatırım yapalım! Sanayi kapasite kullanım oranımız yüzde 90’lara doğru gidiyor…
Sözün özü, bizim morale, kendimize güvene ve azimle çok çalışmaya ihtiyacımız var. Erbabı olduğumuz iş her ne ise, ona yatırım yapmaktan çekinmemeliyiz. Ancak işi de en iyi haliyle yapmalıyız. Bu hepimize düşen ortak sorumluluktur…
