Mahalle aralarında kamyonetle patates soğan satan adam, bilmeyenlerin anlayamayacağı yahut epeyce zorlanarak anlayacağı bir şekilde hoparlörden bağırıyor:

- Badadeüğan... Badadeüğaaan...

Az sonra, oradan geçmekte olan polis otosu, patates soğancının kamyonetini dörtyol ağzında trafiği engeller şekilde park ettiğini görüyor ve ondan daha iyi bir sesle uyarıyor:

- Patatesçi... Aracını oradan kaldır!..

Satıcılar iki kişi. Biri direksiyonda, biri alışveriş için kasada. Müşteriler ve satıcılar, ekip otosuna "Şimdi nerden çıktı bu!" der gibi bakıyor.

Polis devam ediyor:

- Trafiği engelliyorsun, çek arabanı!..

Hiç vakit geçirmeden kamyonetin hoparlöründen cevap geliyor:

- Anlaşıldı, tamam!..

Ufak bir fabrikanın elektrik arıza işlerine bakan Abdullah Rıza adlı teknisyenin bulunduğu oda kapısında bir tabela: ARIZA A.Rıza

Namık Kemal Zeybek''in öncülüğünde ve Ömer Lütfi Mete''nin yönetiminde çıkmaya başlayan Ayyıldız gazetesi, bugün bir haftasını tamamlamış bulunuyor.

Burada, hayırlı olsun demek için geç kaldığımın farkındayım ama, daha ilk günün akşamında gitmiş, çoğunu yakından tanıdığım arkadaşları tek tek tebrik etmiştim.

Yeni gazete, kutlama yemeği için yeni bir yer seçmişti: Şehzade Mehmet Lokantası.

Yemek öncesi "konuşma yapmak" toplantının esas sebebidir ya, uzun süre mikrofonların ayarlanması beklendi o akşam. Bir türlü ayar tutmadığı için, Yayın Yönetmeni ve Bakan Bey gür sesiyle mikrofonsuz olarak konuştu.

Bir süre sonra mikrofon yapılmıştı, getirip verdiler fakat Namık Kemal Zeybek''in sesi mikrofonsuz daha iyi anlaşılıyordu, iade etti.

Ayyıldız''da ilk dikkat çeken nokta, ciddiyet. Hem şekil hem de muhteva olarak ciddî gazetelere ihtiyacımız olduğu bir zamanda Ayyıldız''ın yayın hayatına girmesini herkes için bir şans olarak görüyorum.

İskender Öksüz, Nevzat Kösoğlu, Ahmet Arslan, Cengiz Aytmatov, Ahmet 4. Kuvvet Medya gibi sevdiğim yazarları, Baran Dural, Hasan Öztürk ve Hakkı Yanık gibi değerli arkadaşları bir arada bulabildiğim Ayyıldız''a içtenlikle başarılar diliyorum.

İnşaallah, gazetenin sesi de Namık Kemal Bey''in sesi gibi daima gür çıkar.

Uykum kaçtı bu gece

Habersizce gizlice

Kim bilir nere gitti

Gecenin bu vaktinde

Aramaya değer mi

Arasam bulur muyum

Hadi buldum diyelim

Bir daha uyur muyum

Yitirmeden umudu

Beklemeye koyuldum

Birazdan çıkageldi

Mışıl mışıl uyudum

Türkümüzün mahçup sesli, kırgın çocuğu Yavuz Bingöl''e geçen akşam bir sohbet meclisinde sual ediliyor:

- Son albümünüz "Sitemdir" adıyla çıktı. Kime sitem ediyorsunuz?

Yavuz Bingöl cevaben "Veli Göçer''e..." demesin mi!

Hem de ciddiyetle ve elini şakağına koyup düşündükten sonra.

Sunucu hemen atılıp "Ama albüm depremden önce çıktı" diye düzeltti.

Yavuz bunu beklemiyordu. O, içi boş övgülere, bilgisiz görgüsüz şakşaklara alışıktı. Bu tamamıyla farklı bir durumdu. Öyle olmasaydı, hiçbir şey söyleyemeden şaşırıp kalır mıydı?

Dün müydü, yoksa evvelki gün mü Nazlı Ilıcak''ın eski yazılarını karıştırıyordum. 1978 tarihli bir yazıda şu cümleye rastladım:

"Dış politika ve iç politika dışında Ecevit''in başarısı kanıtlanmıştır."

Yüzümdeki acı tebessümü kimse görmedi.

Eskilerin, "insan 7''sinde neyse, 70''inde de odur" demesi boşuna değilmiş arkadaşlar; atasözleri ve deyimlerimize biraz daha ciddî bakalım lütfen!