Kemal Kılıçdaroğlu'nu eleştirenlerin en çok vurguladıkları konu, girdiği her seçimi kaybetmesi.

Biri diyor yedi seçim kaybetti, diğeri sekiz.

Ben sayma zahmetine girmedim.

İkisinden biri doğrudur da…

Kusur Kemal Bey'de mi?

Ondan öncekiler ne yaptı?

CHP Genel Başkanı olarak, hangisi seçim kazandı?

Yenilgiden başka sonuç çıkarmayı başaran var mı?

Haksızlık etmenin âlemi, öyle söyleyenlerinki…

Hep aynı âlem içindeler, hep aynı sonucu alıyorlar sandıktan.

CHP'nin kaderi bu.

*

Son on yıl değil, yirmi yıl değil, otuz yıl da değil...

Ülkenin bütün seçimlerini ele alalım.

Sadece tek parti olarak girilen seçimleri kazandılar.

Çok partili hayata geçildikten sonra, 1950'den bu yana bir defa Ecevit sandıktan birinci çıktı.

O tarihten sonra sandık CHP ile bir türlü uyuşamadı, barışamadı.

Bir öncesindeki seçim ise çok şaibeliydi.

“Açık oy, gizli tasnif” yöntemi.

Şaka gibi.

Vatandaş sandık başında mührü basarken herkes görüyor…

Oy verme saati dolunca, aziz ve muhterem görevliler sandığı alıp gidiyorlar bir odaya, gizlice sayım yapıyorlar.

Kimse görmeden.

1946 seçimi böyle yapıldı.

Ve sonucu istedikleri gibi ilan ettiler.

Demokrat Parti kaybetti, iktidardaki CHP kazandı.

*

Dünyanın görüp göreceği en muhteşem seçim sistemi.

Böyle bir buluş yaparak, seçim kaybetmek mümkün olamaz.

Sonraki seçimlerde niye aynı yönteme devam etmediler?

Çünkü mızrak çuvala sığmadı.

Eğer sığdırmak mümkün olsaydı, ülkenin kaderi bambaşka ilerlerdi.

Ne Menderes, ne Demirel, ne Özal, ne de Erdoğan iktidara gelebilirdi.

Her zaman CHP kazanırdı.

İktidardan hiç ayrılmazdı.

*

Kötü gibi gelmesin, onun da iyi tarafı var tabii.

Asla darbe yapmak gerekmezdi.

1960, 1972, 1980, 1997 tarihleri, bizim için herhangi bir yıl sayılırdı.

E-muhtıra görmezdik.

Kapatma davası ne demek bilmezdik.

17 Aralık, 25 Aralık sıradanlaşırdı.

7 Şubat, 6 ile 8 arasındaki alelade bir gün olurdu.

15 Temmuz, sıcak bir gün olarak kayıtlara geçerdi.

3000 kardeşimiz gazi, 250 kardeşimiz şehit olmazdı.

*

Görüyorsunuz…

Her şeyde bir hayır vardır sözü ne kadar doğru.

O hastalıklar, bizi daha diri yaptı.

Fenerbahçe'nin İstanbul tişörtü harika olmuş.

Edepsizlere güzel bir cevap.

Tebrikler.

Alpaslan Cambaz yıllardır bu tür tişörtler hazırlıyor kendi ve birkaç yakın arkadaşı için.

FB yöneticileri ondan fikir alsa, şahane tişörtler herkese ulaşır; üç beş kişiyle sınırlı kalmaz.

Bu da bir fikir.