Seçimlerin yaklaştığı dönemlerde, politikacılar vatandaşlara her zamankinden daha fazla yakınlaşır.

Kahve toplantıları, meydanlarda mitingler, kimi zaman da yemekli kahvaltılı toplantılar yapılır, hatta gerekli görülürse ev ziyaretlerine bile gidilir. Politikacılar, daha çok insana derdini anlatıp onları ikna etmek ve seçimde oylarını almak için elinden geleni yapar.

Özel toplantıların dışında daha geniş kitlelere seslenmenin en uygun yolu, medyayı kullanmaktır. Öyle ki "Benimle röportaj yapsınlar, programlarına konuk etsinler" diye özel kuryeler bile gönderilir medya mensuplarına.

Bütün bunlar, seçilmeyi önemseyen adaylar için geçerlidir. Aday olmayanlar ve olamayanların bazıları suskun durmayı tercih ederken, bazıları da köşe bucak kaçmaya çalışır.

Bir televizyonun program müdürü arkadaşımız, kendisinin peşinde olan politikacılar yerine, "renkli" isimleri programlara konuk etmek ister ve Meclis''in en renklilerinden Kubilay Uygun''un peşine düşer.

Program ekibi, Kubilay Uygun''un o program için pek de "uygun" olmadığını düşünmektedir. Bunu söylediklerinde, müdür tepki gösterir.

- Olur mu canım, gayet uygun!..

Sonunda, Kubilay Bey''i zor da olsa ikna ederler. Gün ve saat kararlaştırılır, ancak Kubilay Uygun, gelmeyerek canlı yayını zor durumda bırakır.

Tekrar görüştüklerinde, ikinci kez randevu ayarlanır. Kubilay Bey, ikinci sefer de gelmez. Ancak arkadaşımız inatçıdır. "Bakın" der, "bu defa gelmelisiniz.."

Kubilay Uygun, mazeretler sıraladıktan sonra, üçüncü randevunun zamanı karara bağlanır. O da canlı yayındır. Muhterem politikacı, üçüncü programa da gelmeyince, program müdürü küplere biner.

Onu küplerin üstünden güçlükle indiren program ekibi, Kubilay Uygun''un cep telefonunu bulduklarını, hemen aramalarını söyler.

"Aradığınız kişiye şu anda ulaşılamıyor" cevabını aldıklarında, ne yapıp edip ev numarasını bulmalarını ister müdür. Uzatmayalım, ev telefonu bulunmuştur. Program müdürü hemen arayıp neden gelmediğini sormaya çalışırken, karşı taraftan şöyle bir cevap gelir:

- Beyefendi, siz galiba Kubilay Uygun''u arıyorsunuz, oysa ben o değilim. Benim adım, Bubilay Uygun.

TÜBİTAK''ın memleketteki sosyal yaralara merhem olmak amacıyla yaptığı buluşlara bir yenisi daha eklenmiş Fercre Yanlış''tan öğrendiğimize göre.

Bilindiği üzre, Türkiye''de bir kesim, inancından ötürü başını örterken, diğer bir kesim de inancından(!) ötürü açtırmaya çalışıyor. Bunun ortasını bulmak isteyen yetkililer, sonunda çareyi şeffaf türbanda buldular.

Şeffaf türban, çağımızın bir geleneği haline gelen şeffaflık anlayışına uygun olarak, içini olduğu gibi gösteriyor. Aynı zamanda türban takıldığı için, örtünme vazifesi de yerine getirilmiş oluyor. Böyle bir çözümün her iki tarafı da memnun edeceği düşünülmüş ama...

Her yeni ünite başlangıcında, öğretmen ünite konusunu evindeki bilgisayarda yazıyor ve sınıftaki panoya asıyor...

Son konu olan "ısı" için de bir dosya kağıdına çerçeve içinde büyük harflerle "ISI" yazmış ve çocuklardan birine verirken şöyle demiş:

- Aman dikkat et, kâğıdı ters asma!..

"Ne var bunda?" diyenlerdenseniz, bir kağıda yazıp ters çevirin de görün.

Ankara''dan emir geldi: Nevruz ateşini valiler yakacak! Her vilayette, vali ateş yakarak kutlamaları başlatacak(tı).

Ankara''nın ateş yakma metodları çok güzel. Güzel olmayan ise, söndürme metodları. Yıllardır mutfaklarda yangın var fakat söndürecek hiçbir metod geliştiremediler. Meşhur, "Dön baba dönelim" lafı da "Yan baba yanalım" oldu. (Karga)

- Hocam, bu ecnebiler ne garip adamlar böyle?

- Hayrola Çekirge, ne oldu?

- Oniki yaşındaki çocuk, babasına "Mayk" diyor Hocam.

- Babası ne diyor?

- Hiç tepki göstermeden, "Efendim" diye cevap veriyor.

- Toplum yapısı...

- Hocam, bu bana çok tuhaf geliyor. Toplum yapısı deyip geçiştirmeyin. Düşünün şimdi, oğlunuz size öyle hitap etse...

- Edemez Çekirge. Çünkü benim adım Mayk değil!..