''Edepli'' ve ''alıngan bir erkek'' olduğu için tesettürün her çeşidi kendisini ''potansiyel tacizci'' gibi hissetmesine neden oluyormuş.
Hakikaten böyle mi hissediyor bilemem. Günahı vebali boynuna. Köşesinde aynen böyle yazıyor, uydurmuyorum.
Envai çeşit insan var. Mesela, yanakları kırmızı magandalar (halk arasında ''dalyanaklar'' olarak bilinirler) olmadık yere tahrik olurlar. Gerçi bunlar daha değişik bir tür ama tersinden aynı kapıya çıkar.Tecavüzlerinin bahanesidir tahrik. Hatta içlerinde eşeklerden tahrik olanları bile mevcuttur.
Elbette bu şerefsizlerle değerli köşe yazarımızı aynı kefeye koyuyor değilim. Kaldı ki, onun da muzdarip olduğu konu bu zaten. Tacizci duruma düşmeyi kendisine ihsas eden ''kapanan kadınlardan'' şekvacı: “Bir erkek olarak rastladığım her tesettürlü tarafından aslında hakarete uğradığımı da düşünmeden edemiyorum.” Kısacası, bu alıngan köşe yazarı erkeğini tenzih ederim.
İsterseniz, ''tersinden aynı kapıya çıkar'' demekle neyi kastettiğimi, her tesettürlü kadını, tacize uğramaktan ''ürken kadın'' tesmiye eden sayın köşe yazarının şu satırlarını okuduktan sonra konuşalım:
“Ben de bir erkeğim ve hayatımda kimseye cinsel anlamda tacizde bulunmuş değilim, buna terbiyem de müsait değil zaten. İşte bu sebeple, tesettür içindeki kadınları gördükçe, onların bana, ''Aslında sen de, sırf erkek olduğun için potansiyel bir tacizcisin'' dediklerini düşünüyorum.”
Bu ifadelerinden neyi anlıyoruz, sırasıyla ele alalım:
Her şeyden önce sayın köşe yazarımız bir erkek, bu kesin. ( Mezkur yazısında üç ayrı yerde erkek olduğunu hassaten belirtiyor. Demek ki bu önemli; görmezden gelemeyiz.) Cinsel anlamda kimseye tacizde bulunmadığını da bu vesileyle öğrenmiş oluyoruz. Cinsel olmayan taciz alanını biraz muğlak bırakmış. Dolayısıyla, sözgelimi bu yaklaşımıyla, tesettürlülere (töhmet altında bırakarak) ''tacizde'' bulunduğunu iddia etmemize (sağ olsun) olanak veriyor. Problem, “ tesettür içindeki kadınları gördükçe” ortaya çıkıyormuş. Görmeyince mesele yok demek. Bunu, gözden ırak bir yerlerde örtünenlerin olması beni ''potansiyel tacizci'' durumuna düşürür, dememesinden rahatlıkla çıkarıyoruz. (Orda bir yerde ''terbiye'' kelimesi de geçiyor, gözümden kaçmış değil.)
Başrol konumundaki cümlesi ise, hal diliyle kendisine söylenen şu replik: “Aslında sen de, sırf erkek olduğun için potansiyel bir tacizcisin.” Aynı kapıya çıkar, dememe kaynak teşkil eden tam da burası işte.
Kırmızı yanaklı magandaya sorarsanız, biraz dekolte giyinen bir bayan (bağyan bir kadın) ''sırf erkek olduğu için'' kendisine neler söylüyor, neler. Durumdan vazife çıkaran bu lavukların yüz kızartıcı vehimlerini dillendirmek gereksiz.
Görüyorsunuz; karşı cinsin sırf giyim kuşamından olmadık anlamlar çıkarmak aynı kapıda nasıl da buluşuyor! Çünkü aynı kapıda melbusat dile gelip bülbül gibi şakıyor.
Bir köşe yazarının ''dişil'' bir metaforu deyip geçmek, aldırış etmemek olmaz. Çünkü şimdiye değin irticayla, laiklikle, kamusal alanla ilişkilendirilen tesettür cinsel bir imaj eksenine kaydırılmış gözüküyor.
Batı''da bu hiç de yeni bir durum değil. Ortaçağ''dan (romanslardan) günümüze ''Müslüman kadının'' cinsel obje çerçevesinde değerlendirildiğini biliyoruz. Öyle ki, emperyalist Batı''nın Doğu''ya tahakkümünün evrelerini ''Müslüman kadın imajını'' takip ederek yakalamak mümkün.
Daha önce YÖK Başkanı Teziç''in başörtülü bir öğretmeni, (Batı''daki Romantik Dönem algısına benzer şekilde) “kadınlığından utanmakla” ''değerlendirmesi'', belki ''bu yeni durumun'' sinyallerini veriyordu. Ama burada tabiri caizse ''utandırılan'' bir köşe yazarının ''incinen'' duyguları söz konusu.
Enteresan olan değerli köşe yazarımızın tesettürlü kadın algılayışının daha çok Batı''nın Ortaçağ''da çizdiği imaja tekabül etmesi.
Acaba Batı, Ortaçağ''daki ''Müslüman kadın imajını'' yeniden mi üretiyor, yoksa bizim köşe yazarımız Batı''nın Ortaçağ imajını mı ''takip'' ediyor?
