Sanayi Çağı''nın ürettiği her türlü norm yavaş yavaş dünyamızı terk ediyor. Ulus Devletler hiç olmadığı kadar esnek ve geçirgen bir yapı arz ediyor. Ekonomi, sosyal yaşam, kültür, siyaset, hatta sanat bu dönüşümden ve değişim sürecinden payını alıyor. Dünden beri birçok yerli ve yabancı ( New York Times, Guardian vs. gibi medya araçlarına ne kadar daha yabancı diyebiliriz tartışılır) medya organında cep telefonunun ilk kez kullanılışının 40. yılına sayfalarında yer veriyor. Bu haberler aslında sanayi çağından dijital devrime geçişin milatlarından birini de bize gösteriyor. O günden beri, internetin dünya çapında yayılması ve ardından dijital ve mobil teknolojideki hızlı gelişim neticesinde, sanal ile gerçekliğin iç içe geçtiği bir hibrit çağa adım attık. Ve bu hibrit çağ kendine özgü iş, yaşam ve iktisadi modellerini de oluşturdu. İşte, İngiltere''de yapılan BBC''nin 160 bin kişiyle yaptığı anket de bunu doğrular nitelikte. Ankette çıkan sonuca göre artık İngiltere''de geleneksel olarak ezberleye geldiğimiz ve sanayi çağının bir sonucu olan "üst sınıf, orta sınıf ve alt sınıf (işçi sınıfı)" ayrımı çağımızdaki sosyal sınıfları anlatmak açısından yeterli bir veri seti değil. Kaldı ki bu durumun sadece İngiltere için geçerli olmadığını ve genel anlamda çok az farkla tüm dünya için geçerli bir argüman olduğu söylenebilir. Yeniden araştırmaya dönecek olursak, sonucu inceleyen uzmanlar, geleneksel işçi sınıfı ile geleneksel orta sınıf arasında bir belirsizliğin olduğunu ifade ediyorlar. Bu belirsiz kısım ise dört yeni sosyal sınıf tarafından yeniden oluşturuluyor. Tabii bu arada sanayi çağının üretim şekillerinin bir bir tasfiye olması ile işçi sınıfının da yaşam şartlarının altında koşullara sahip olan yeni bir sınıf daha doğuyor. dilerseniz BBC''nin anketi sonucu ortaya çıkan ve aslında önümüzdeki yıllarda sosyolojik ve iktisadi araştırmaların temel araştırma konusu halini alacak bu 7 "yeni" sosyal sınıfı bakalım:
Kapitalizm, dijital dönüşüm (bilgi ve iletişim teknolojileri) ile yeni bir döneme girerken, geçirdiği dönüşüme uygun yeni sosyal sınıfları da beraberinde oluşturuyor. Yazılım uzmanları, sosyal medya guruları, yeni sosyal medya mecralarının, Web 2.0''ın yeni işçileri bu sınıfların içinde dağılıyorlar. 4-5 yıl içinde milyar dolarlara hükmeden, bir yazılım veya uygulama ile dolar milyoneri olan, sosyal mecralarda rüştünü ispatlayıp, uzman seviyesine geçen ve bir anda paraya para demeyen bireyler, yeni sosyal sınıfların kitlesini oluşturuyorlar.
Tabii sadece bunla da ilgili değil, gelişen teknoloji, birçok iş kolunu geçersiz kılarken, yerine çok niş ve tahmin edemeyeceğimiz alanlarla dolduruyor. Ve belki de en dikkat çekeni, fabrikalarda çalışan işçilerin yerini hizmet sektöründe çalışan genç kitlelerin doldurması. İşte bu kitlenin hangi oranda, iktisadi, kültürel ve sosyal açılardan gelişim göstereceği 21. yüzyılın şekillenmesinde belirleyici olacak. Dolayısıyla, siyasetin de bu değişime göre kendini biçimlendirmesi gerekiyor. 20. yüzyıla göre şekillenmiş bir siyasal paradigmanın ve siyaset kurumunun, genişleyen ve yenilenen sosyal sınıflara hitap etmesi mümkün olamaz. Açık ki, yeni devrimler ve/veya sosyal dönüşümler belki fabrikalardan çıkmayacak ama AVM''lerde ve dijitalde yüksek potansiyel var. Yeni dönemde, yedi sosyal sınıf parantezinde yer alan, ortadaki 4 sınıf, dünyanın geleceğini, nasıl şekil alacağını belirleyecek.
