Aslında Doğu ve Güneydoğu merkezli terör ve ayrılıkçılık sorunu kadar hatta ondan daha büyük bir sorunumuz daha var;
İşçi ve işveren ilişkilerindeki derin uçurum ve iş barışı.
Bugüne kadar devlet nasıl Doğu ve Güneydoğulu her vatandaşı potansiyel PKK''lı olarak gördüyse, iş dünyasında da işveren işçisini küçümsedi, çalışan da patronunu düşman gördü.
Kürt sorunu, nasıl ki her kürt vatandaşın potansiyel olarak PKK''lı görülmesiyle derinleştiyse, işçi-işveren arasındaki derin ayrılık da patronun kendisini nimet veren, işçisini de kendisine muhtaç biri olarak görmesiyle kronik sorun haline geldi.
Hazır, "açılım" konusu toplumun önüne getirilmişken, iş dünyasındaki işçi-patron barışını sağlayacak bir açılımı da tartışalım.
"Eğer diğer insanlara güven verebilirseniz, güven duyulan insan olarak tanınabilirseniz, ''sky is the limit'', yani yapamayacağınız hiçbir şey yok. Güven vermek, ölçülemeyecek büyüklükte bir servettir. Paranın ötesinde ne arıyoruz? Saygınlık..."
Sabancı Üniversitesi Yönetim Bilimleri Fakültesi Executive MBA öğrencileriyle bir araya gelerek görüşlerini paylaşan Alarko Holding Yönetim Kurulu Başkanı İshak Alaton, güvenin ekonomideki önemini böyle anlatıyor.
Türkiye''nin en büyük şirketleri kategorisinden önce, en saygın şirketler kategorisine girmeye çabalamanın daha doğru olduğunu düşünüyor.
Çünkü saygınlığın paraya da dönüşebileceğini söylüyor.
Benzer bakış açısını Doğuş Grubu Yönetim Kurulu Başkanı Ferit Şahenk''in sözlerinde de görebiliyorsunuz; "25 bin çalışma arkadaşım var. Grup şirketlerinin belli prensiplerle yönetilmesi ve devamlılığı bizim için önemli. 25 bin kişinin istihdamı hissedar olarak bizim sorumluluğumuzdadır."
Dikkat edin, "25 bin kişiye istihdam sağlıyorum demiyor", "25 bin çalışma arkadaşım var" diyor.
Doğu ve Güneydoğu''daki sorun, cehalet, yoksulluk ve ihtilafı yok etmekle, iş dünyasındaki sorun da işçi ile işveren arasında güven ve kardeşlik tesisi ile mümkün olur.
Çalışanına güven vermeyen bir şirketin gelecekte yeri yok.
Tavsiyem; Her patron kendi şirketinde küçük bir anket çalışması yaptırsın, gelecekte var olup olmayacağını öğrensin.
İş dünyasında da böyle bir "açılım" tartışmasının zamanı gelmedi mi?
Bir Pazar hikayesi
n Türkistan taraflarında bir bölgenin hükümdarı yani dünya sultanı iken vâkî olan bazı ikazlarla hükümdarlığını bırakıp maneviyat sultanı olmaya azmeden, bunu da gerçekten başaran İbrahim Edhem (VIII. y.yıI) dünya malına karşı o kadar tenezzülsüzdü ki kimseden bir şey istemez ve beklemezdi.
Nefsini yokluğa ve mahrumiyete o derece alıştırmıştı ki bir benzerine rastlanamazdı.
Birgün büyük velilerden çağdaşı ve hemşehrisi Şakik Belhi iIe karşılaştı ve ona sordu:
- Ey Şakik nasıI geçiniyorsun?
Şakik Belhi cevap verdi:
- BuIunca yiyoruz, buImayınca sabrediyoruz.
İbrahim Edhem:
- Horasanın köpekleri de aynı şeyi yapıyorlar, bulunca yiyorlar, bulmayınca sabrediyorlar, diye karşılık verdi.
Belhi sordu:
- Peki siz ne yapıyorsunuz?
- Biz bulunca dağıtıyoruz, bulamayınca sabrediyoruz.
