Boğaziçi Yöneticiler Vakfı'nın, Bilim ve Sanat Vakfı'nın, Türkiye Milli Kültür Vakfı'nın, Bereket Vakfı'nın ya kurucuları ya da hamileri arasında yer aldı. Hizmetinde bulunduğum Boğaziçi Yöneticiler Vakfı üzerinden çok sayıda öğrencinin ABD'ye, Avrupa'ya tahsile gitmesine yardımcı oldu.
Adnan Bey, Boğaziçi Üniversitesi öğrencilerinin yurtdışında ihtiyaç duyacağı yaşam masraflarına katkıda bulunur, uçak biletlerini alır, cep harçlığı verir, kendisine yönlendirdiğim hiçbir öğrenciyi geri çevirmezdi.
İktisat âlimiydi, iktisadı sadece rakamlar yığınından ibaret görmeyip ekonominin bileşenlerine insan unsurunu da dâhil ederdi.
Özel finans kurumlarının, şimdiki adıyla katılım bankacılığının ülkemizde gelişip serpilmesine, finans sektöründen pay almaya başlamasına ve tabana yayılmasına önemli katkıları olan, duayen bir şahsiyetti.
Boğaziçi Yöneticiler Vakfı Müdürü İbrahim Ethem Gören böyle anlatıyor
Vefat yıldönümünde merhumu dostları Ufuk Uyan, Sadık Yener, Mustafa Özel ve Melikşah Utku'ya sormuş.
İyi ki sormuş. Sayesinde onun bilinmeyen yönlerini de öğrenmiş olduk.
*
Çapsız bir sürü insanın idol, rol model yapıldığı günümüzde, iyi insanları yeni kuşaklara tanıtmak bizim borcumuz.
dünyabizim'de yayınlanan söyleşiyi kısaltarak paylaşmak istiyorum:
Ben Adnan Ağabey'i ilk üniversitede okuduğum yıllarda tanıdım.
O günden sonra benim kafamdaki iktisatçı modeli Adnan Büyükdeniz oldu. MÜSİAD'ın yıllık ekonomi araştırma raporlarını çıkaran ekipte birlikte çalıştık.
Sonra 2003'te Albaraka Türk'e genel müdür oldu.
Beni birlikte çalışmaya davet etti. Albaraka Türk'te genel müdür danışmanı olarak göreve başladım.
Çok yönlüydü; şiirden fotoğrafa, ekonomiden siyasete birçok konuda derinliğe sahipti. Buna karşılık çok mütevazı idi. Yanında boş laf etmekten utanırdınız. Ders anlatırken, bankada toplantıdayken, fotoğraf çekerken, her ne yaparsa yapsın, yaptığı işi aşk ile, şevk ile yapardı.
Adam gibi adam olmak öğrenilebilir bir şey olsa, toplum bunu Adnan Büyükdeniz'den öğrenmeli derdim.
Dinlemeyi, ama gerçekten dinlemeyi bilirdi.
Onun hiçbir zaman önyargıyla dinlediğini görmedim, danışır, değerlendirir ve ikna olduğunda fikrini değiştirirdi.
Bunlar basit gibi görünüyor, ama sanırım çoğumuzun ihmal ettiği önemli yöneticilik becerileri.
*
Öğrenci Adnan, neredeyse tüm sınıfın iktisat hocasıydı.
Boğaziçi İktisat 1980 mezunları, öğrendiklerinin yarısını kitaplardan ve hocalardan öğrenmişlerse, diğer yarısını “Keynes” Adnan'dan öğrenmişlerdir.
Biz günde ortalama beş saat çalışıyorsak, o mübalağasız on saat çalışırdı.
Hesapsız bir dürüstlüktü onunki; karşılık beklemezdi.
Kendisinden çocuklarına kalan en büyük mirasın da para puldan ziyade nezaket olduğu kanaatindeyim.
Riyasız bir tarzda nazik ve narindi.
Karıncanın sabrı, çalışkanlığı, tevekkülü kadar; muazzam iş organizasyon kabiliyeti de Adnan'da tecelli etmiş niteliklerdi.
*
Boğaziçi Üniversitesi Ekonomi Bölümü'nü kazanmıştım.
Rahmetli Adnan Büyükdeniz de Boğaziçi Ekonomi'de okuyordu ve ona ekonomideki vukufiyeti sebebiyle “Keynes” tabiri uygun görülmüştü.
Çok yardımsever, dürüst, çalışkan, kibar ve beyefendi bir kişiliğe sahipti.
Boş işlerle çok uğraşmayan, bilimsel çalışma disiplinine sahip kararlı ve araştıran, nüktedan bir kişiydi.
Müslüman'ın en önemli özelliği olan “korku ve ümit arasında olmak” konusuna güzel bir örnekti.
Hastane dönemlerinden birinde Abdullah Tivnikli Bey'le hastanede ziyaretine gittiğimizde
diye her zaman olduğu gibi konuştuk.
Hep iyi ve doğru olanı
yapma niyetimiz vardı, inşallah Rabbimiz bizi faizin pençesinden kurtardığımız, iyilik yaptığımız kişilerin duasıyla hatalarımızı affeder diyerek umutlanırdık.
