Beşiktaş, Fenerbahçe, Başakşehir ve Galatasaray maçlarını kaybeden Trabzonspor, ligde karşılaştığı diğer takımlar karşısında alacağı sonuçlarla hem yerini belirleyecek, hem de iddiasını sürdürecek bir yol haritası çizecekti.

Bu sezon aldığı istikrarsız sonuçlardan sonra her maçı kendi içinde yaşayarak tek tek düşünmek zorunda kalan bordo mavililerde, Hatayspor deplasmanında alınan galibiyetin ardından Karagümrük deplasmanında kazanması 3 puandan daha fazlasını içinde barındırıyordu. Herkesin gözlerini kapatıp İstanbul’u dinlediği günde sakat olan Hugo’nun yerine oynayan Hosseini’nin aylar sonra sahaya çıktığını, orta alanda direnç gösterecek oyuncuların neler sergileyeceğinin merakı, Abdülkadir Ömür’ün hastalıktan sonra kenarda oturması 'acaba' sorularını da beraberinde getirdi.

Karagümrük takımının eksiklerini de düşünürsek, her iki takımın da neler yapabileceğinin çok da belirgin olmadığını maç öncesi basın tribününde yaşadık.

Herkesin zorlu bir mücadele düşüncesi maçın başlama düdüğüyle birlikte yerini futbol adına hoşnutsuzluğa dönüştürürken, ilk yarıda Trabzonspor, bu sezon alışılagelen takım savunmasını ön planda tutup, orta alanda direnç göstererek topu kendi kalesinde uzak tutmaya çalışırken tempo arttıramadığı gibi, hücum organizasyonlarında da sadece Ekuban ile biraz heyecan yarattı. Oyun olarak olmasa da pozisyon olarak rakibinden üstün olan Trabzonspor, biraz daha canlı görünse de ilk yarıda yine saç baş yoldurdu.

Nwakaeme’nin keyifsizliği, orta alanın savruk görüntüsü, forvette sadece Ekuban’ın ayakta kalması, Serkan Asan ile Marlon’un önceliğinin savunma olması keyif vermekten ve oyun oynarken keyif almaktan çok uzaktı.

İkinci yarıda Djanını’nın çıkıp Afobe’nin oyuna girmesi Trabzonspor adına hareketlilik getirmediyse de 72. dakikada Flavio’nun çıkıp, Abdulkadir Parmak ile Baker’in savunmanın önüne yerleşip, Abdulkadir Ömür’ün oyuna girmesi bam başka bir Trabzonspor izlettirdi. Ömür’ün geçişlerdeki çabukluğu orta alana katkı sağladığı gibi bu geçişler hücum bölgesindeki Afobe ile Ekuban’ın pozisyonunu da rahatlattı. Topa ve oyuna hakim olan bu yapı Karagümrük takımının zaten pamuk ipliğine bağlı direncini de kırmaya yetti. Abdullah Avcı’nın bu dokunuşları, oyun anlayışında değişiklik yaptığı gibi bordo mavili takımın özlenen ve daha önceleri karamsarlık yaratan futbolun temaşasını da beraberinde getirdi.

Maç öncesi zirve ile arasındaki puan farkı ile son sıradaki takım ile arasındaki puan farkının neredeyse aynı olduğu Trabzonspor, başta da belirttiğim gibi; Karagümrük karşısında sadece 3 puan almadı, üst sıralar için de herkesin yeniden kağıt kaleme sarılmasını sağladı.