On üç insanımızın
kaçırılıp Irak topraklarında bir
mağaraya
hapsedilmesi, orada
infaz
edilmesi, aynı örgütün ABD tarafından, gözümüzün önünde, silahlandırılması bizi
ölümcül bir karara
zorluyor.
Koca Türkiye’yi; terörle terbiye etmek,
boyun eğdirmek isteyenlere mi
teslim edeceğiz yoksa
dünyayı karşımıza alma pahasına da olsa,
bir büyük Türkiye mi inşa edeceğiz!
Dışarıda ve içeride
tek mücadele, tek hesaplaşma, tek çatışma budur!
Türkiye içindeki ana siyasi cepheleşme budur.
Dün Osmanlı’yı yıkanlar, bugün Türkiye’yi satıyor.
Dün Osmanlı’yı yıkanlar, bugün Türkiye’yi satıyor.
Türkiye’nin
yanında olanlarla karşısında olanlar..
Türkiye’yi büyütmek isteyenlerle
küçültmeye
çalışanlar..
Yüzyılların siyasi genetiğini 21. yüzyıla taşıyanlarla ülkeyi yeniden
20. yüzyıla mahkum etmek
isteyenler..
Refah coğrafyası kurmak isteyenlerle
sömürge coğrafyasını
devam ettirmek isteyenler..
Yeni küresel düzende Türkiye’yi merkeze taşıyanlarla
“cephe ülkesi”
kalmasını isteyenler..
Bilgi ve teknolojide
“akıl sıçraması”
yapanlarla
uçak fabrikalarını yakıp
yıkanlar..
Kalpleri Türkiye için atanlar, ABD ve Avrupa için atanlar..
Kalpleri Türkiye için atanlar, ABD ve Avrupa için atanlar..
Dünyanın en güçlü
ordusuna
sahip olmak isteyenlerle
ABD’ye bağlı askeri vesayet isteyenler..
Kalpleri Türkiye için atanlarla, ABD ve Avrupa için atanlar..
“Türkiye Ekseni”
nde son bin yılın direncini sergileyenlerle, bu ekseni dağıtmak için ABD, Avrupa ve
terör ekseni
ne yerleşenler..
Okyanuslara açılmaya çalışanlarla ülkemizi
yeniden Anadolu’ya hapsetmeye
çalışanlar..
Selçuklu, Osmanlı gibi yeni bir kuruluşa hazırlananlar,
bunun mümkün olduğuna inananlarla Anadolu’da
fetret
dönemi arzulayanlar..
Kıyasıya hesaplaşıyor, ayrışıyor, çatışıyor.
Bütün büyük kuruluş veya yükseliş dönemlerinde aynı kavgayı verdik, aynı ihanetlere tanık olduk.
Osmanlı’nın kuruluşu da böyleydi. Cumhuriyet’in kuruluşu da böyleydi. Türkiye’nin yeni yükseliş tarihinin başlangıcı da böyle oluyor.
Herkes safını seçti.
Herkes safını seçti.
Solcuymuş, sağcıymış, milliyetçiymiş, İslâmcıymış…
Artık bunlar belirleyici
siyasi kimlikler
olmaktan çıktı.
Milliyetçi ve İslâmcılar Türkiye’nin karşısında saf tutabiliyor. Solcu ve sağcılar ABD müdahalesi isteyebiliyor.
Bütün bu siyasi kimlikler, Türkiye karşıtı cephe için seferber ediliyor,
kürsülerden
PKK ve FETÖ nutukları
çekebiliyor, ekranlarda ve köşelerde
terörü aklama
yarışına girebiliyor.
Solcu, sağcı, milliyetçi ve İslâmcılar “yerli olanla olmayan” şekilde ayrıştı.
Yerli olmayanlar
cepheleri terk etti,
vesayet ve sömürgeciler safında yeni bir yol tutturdu. Kendilerine gösterilen cepheye yerleşti.
Gerçek kimlikleri ortaya çıktı.
Gerçek kimlikleri ortaya çıktı.
Bu ayrışmalar; Türkiye vesayet altında iken belli olmuyordu.
Ne zaman
“Türkiye davası”
başladı, ne zaman Türkiye
“büyük yükselişin adımları”
nı hızlandırdı,
gerçek kimlikler gün yüzüne çıktı.
Bütün riyakârlıklar ortaya serildi. Her siyasi kimlik altında ne kadar
kripto
varsa gizlenemez hale geldi.
Onlarca yıl eğitilen, beslenen, büyütülen, organize edilen, gizlenen yapılar sahaya sürüldü. Onlar üzerinden
yeni siyasi oluşumların, figürlerin pazarlanması
na başlandı.
Durum o kadar vahim ki; Adam terörü aklıyor, Türkiye’ye saldırıyor!
Durum o kadar vahim ki; Adam terörü aklıyor, Türkiye’ye saldırıyor!
Durum o kadar vahim ki;
Türkiye’nin
Anamuhalefet partisi lideri, Gara’da 13 insanımızın infaz edilmesinde bile öfkesini devlete yöneltiyor. PKK’yı, terörü odak noktasından,
tartışma alanından
çıkarıp
, milletin dikkatini Erdoğan’a, hükümete çekiyor. Çok ince hesaplanmış bir konuşma ile insanımızın
zihinleriyle
oyun oynuyor.
Durum o kadar vahim ki;
Vatansever, milliyetçi, muhafazakâr
bildiklerimiz, bu cinayetlere
“utangaç cümleler”
le karşı çıkıyor gibi görünüp durumdan sıyrılmaya çalışıyor.
“Bunu unutturalım da başka bir gündem oluşturalım, kendimizi örtelim”
telaşına düşüyor. Daha şehitlerin naaşı kalkmadan, hemen bir başka saldırı operasyonu başlatılıyor ve hepsi burada yerini alıyor.
ABD ne der, Avrupa ne der, HDP oylarını kaçırır mıyız? Hiç mi Türkiye hissiniz yok!
ABD ne der, Avrupa ne der, HDP oylarını kaçırır mıyız? Hiç mi Türkiye hissiniz yok!
Durum o kadar vahim ki;
Bazı siyasi partilerimiz, bazı siyasi çevrelerimiz
PKK-FETÖ eksenine hapsolmuş halde,
oldukları yerde
patinaj
yapıyor.
“ABD ne der”
,
“Avrupa ne der”
,
“HDP oylarını kaçırır mıyız”
korkusuyla renkten renge giriyor. Birkaç oy için
Türkiye’yi gözden çıkarabilecek
pozisyonlar alıyor, ülkemizin iyiliğine dair tek söz söyleyemeyecek bir
mecalsizlik
ve
acizlik
içinde kıvranıp duruyor.
Durum o kadar vahim ki;
Suriye ve Irak’ın kuzeyinde ABD ve PKK, Akdeniz ve Ege’de Fransa ve Yunanistan, Karabağ’da Ermenistan, içeride de FETÖ olup,
Türkiye’yi yerden yere vuruyorlar.
Milli siyasi akla,
sınır ötesinde ülkeyi koruma altına alan güvenlik güçlerimize, büyük
Türkiye davasına inanmış insanlara aralıksız saldırıyorlar, itibarsızlaştırıyorlar, kelle avcılığı
yapıyorlar.
Halep-Musul çizgisinin kuzeyi aralıksız müdahale alanı olmalı.
Halep-Musul çizgisinin kuzeyi aralıksız müdahale alanı olmalı.
O “ölümcül karar” şudur:
Türkiye
sınırlarında, sınırlarının ötesinde, denizlerde, okyanuslarda, havada ve uzayda,
en önemlisi de içeride
amansız bir mücadele
ye kilitlenmeli. Avrupa’dan, ABD’den, bölge ülkelerinden gelen tepkilere aldırış etmeden,
“sürekli hareketlilik”
,
“zor oyunu bozar”
ilkeleriyle yapılması gerekeni asla ertelememeli.
Suriye’nin kuzeyinde, henüz tamamlanmayan güvenlik kuşağını tamamlamalı.
Akdeniz’den İran sınırına, Halep-Musul çizgisinin kuzeyini temizleyecek her operasyonu tereddütsüz yapmalı.
Bu kuşakta,
PKK ya da YPG,
her ne adla olursa olsun,
kimlerin koruduğuna bakmadan
hiçbir güvenlik tehdidi kalmayana dek
aralıksız müdahale
ler yapmalı.
Türkiye’de direnç adaları, coğrafyada nüfuz alanları.
Türkiye’de direnç adaları, coğrafyada nüfuz alanları.
İçeride FETÖ ve bütün vesayet aygıtlarına, oluşumlarına karşı amansız mücadele verilmeli.
Klasik FETÖ ile mücadele taktikleri buraya kadar. Artık “bireysel FETÖ kriptoları” değil, kurumsal, siyasi partiler ve STK’lar şeklinde örgütlenmiş “kripto yapılar”
ın vereceği zararı hesaplamalı.
Her alanda Türkiye’yi
küçümseyenlere
, Türkiye’ye vuranlara, ülkenin başarılarıyla
alay edenlere, “içeriden durdurma”
görevi üslenenlere karşı da bir “milli mücadele” dayanışması ve dili geliştirilmeli.
Türkiye’nin her köşesinde direnç adaları, coğrafyanın her alanında nüfuz alanları
oluşturulmalı.
Türkiye için verilen “son savunma” bu. Gurka’lara boyun eğecek değiliz biz!
Türkiye için verilen “son savunma” bu. Gurka’lara boyun eğecek değiliz biz!
Aslında
o “ölümcül karar” çoktan verildi.
Her alanda bu mücadele veriliyor.
Dünyadaki güç parçalanması
ülkemize olağanüstü geniş alanlar açıyor. Biz bunun frakındayız.
“İç işgalciler”e boyun eğecek değiliz.
Tam aksine, coğrafya ve dünyanın
kurucu ülkeler
inden biri olma dışında hiçbir seçeneğimiz yok. Çünkü bunun
aksi, Türkiye’yi küçültmektir ve biz buna asla rıza göstermeyeceğiz.
Türkiye’nin eli güçlü.
Yalanlara, zihin kurgularına, ABD ve Avrupa başkentlerinden yürütülen kampanyalara, içerideki “Gurka”lara
yenilecek bir ülke yok artık. Türkiye, onların patronlarıyla, efendileriyle, eskinin
vesayetçi, sömürgeci
güçleriyle hesaplaşıyor. Oyunun büyüklüğünün idrakindeyiz.
Ve biz
“son savunma”
yı yapıyoruz.
Korkuları, öfkeleri, panikleri, amansız saldırıları bundan.
Sabır ve zafer.
#Osmanlı
3 yıl önce
Dün Osmanlı’yı yıkanlar, bugün Türkiye’yi satıyor. Bu ‘son savunma’dır. Gurka’lara boyun eğecek değiliz biz!
Ne olacak bu anne babaların hali?
Seçim sonrası ekonomide manzara nasıl?
Amerikan siyasetinin İsrail ‘trajedisi’
Jeopolitik sürpriz: ABD, Rusya ve İsrail nasıl anlaştı?
Nazlı seçmen günlerinde siyaset
