Nasıl anlatsam, nerden başlasam?

Baartın, Baartın…

Duygu, biraz duygu / Bütün isteğim buydu…

Kaç kişiydik o zaman bak / Kaç kişi kaldı şimdi?

***

MFÖ’nün şarkısındaki Bodrum’u Bartın yaptık.

Mazhar Abi, Fuat Abi, Özkan Abi kızmazsa iyi.

Niyetimiz Meral Abla’ya nezaket çerçevesinde bir mesaj göndermek.

***

Bartın’daki o diyalog hiç iyi olmadı.

Gerçi Rize’deki daha beterdi ama ilk ayak takılışında atı gözden çıkarmak yanlıştır.

Devamı gelince de gözde tutmak aynı.

Vatandaşa parmak sallamak ne demek?

Hem de hiddetle… Maskesiz vaziyette, burnunun dibine sokularak.

***

“Benden helâllik alman lâzım” çıkışı karşısında ihtiyar amcamız nezaketini bozmadı.

Ola ki hak geçmiştir düşüncesiyle helâllik isteyince, ablamız “Etmiyorum, haram olsun. Hepinize…” demez mi?

O hâlde bu bir tuzak kurmaktır, bubi gibi.

Yetmemiş ki peşinden “Rûz-i mahşerde seninle hesaplaşacağız” ifadesi geldi.

Baartın, Baartın… Duygu, biraz duygu… Biraz da düşünce tabii.

***

Oylarına talip olduğun vatandaşların karşısına geçip hiddetlenmek, bir genel başkana yakışıyor mu?

Bir cümleyle eleştiren ihtiyar amcamızın hemen de hangi partiden olduğuna karar vermiş ablamız.

Siz diyor, hepiniz diyor, haram olsun diyor.

Amcamızın kafasına takılıp sorsaydı “Ne hakkın var?” diye, ne cevap verecekti?

“Ben İçişleri Bakanlığı yaptım” ne demek?

Onu zaten biliyor vatandaş da söylemenin yeri mi? Konuyla alakası ne?

***

Ufacık bir eleştiri karşısında öfkelenmek, en hafif tabiriyle ayıptır.

Vatandaşa el salla, kol salla ama parmak sallama Meral Abla.

Sakin ol, sinirlerine hâkim ol. Lütfen yani.

Kızıp bağıracaksan vatandaşlara çok yaklaşma.

***

Kol kola girmenin bir deyim olduğunu cümle âlem bilir.

İttifak kuranlar, beraber hareket edenler için kol kola girdi demek, iddia edildiği gibi ayıp ise, günah ise, vay hâlimize.

Kimse tek cümle kurmasın o zaman. İşaretlerle anlaşmaya çalışalım.

***

Ki Bartınlı amcamız, o ifadenin ne anlama geldiğini “Meclis’te beraber el kaldırıyorsunuz” diye anlattı.

Ona rağmen “Hakkımı helâl etmiyorum, haram olsun, rûz-i mahşerde görüşeceğiz seninle” diye tepkiyi sürdürmek, siyasetçiye yakışmaz.

Hem amcamız Kemal Bey’i ve CHP’yi kast etti. HDP’lilerden bahsetmedi ki. Konusunu bırak, rüzgârı bile geçmedi.

Terörist başı ile evinde kahvaltı yapmak makul…

Ama Kemal Bey ve CHP ile kol kola girdiğini söylemek çok kötü, çok ayıp, öyle mi?

Hatta günah… Tövbe estağfurullah. Hatta hasbinallah. Ya kol kola girmek nedir?

***

“Kemal Bey Cumhurbaşkanı, Meral Hanım Başbakan” diye formüller konuşuluyor şu günlerde.

Kol kola girmeden varılır mı o menzile?

TDK bir deyimler sözlüğü hediye etse ne iyi olur.

***

Şimdi ciddiyetle eğilip bir hesap yapmanın zamanıdır.

Kaç kişiydik o zaman, bugün kaç kişi kaldık diye sağdan saymakta fayda var.

Sonucu görünce de küplere binmeden düşünmek gerekir.

Kim, hangi küplere, niye binsin kardeşim demeden.

Bu da bir deyim zira.

“Helâllik istemen lâzım” diye diretmeye de gerek duyulmamalı.

Sorulur çünkü hangi hak için olduğu.