Libya’ya iki kez gittim.
Birincisi Arap Baharı’ndan önce, ikincisi de hemen sonra.
İlk gidişim, yaklaşık 25 kişilik bir ekiple Kaddafi’nin daveti üzerineydi. Kaddafi, her yıl, İslâm dünyasının ilim, fikir adamlarını, önemli cemaatlerin temsilcilerini Libya’ya davet ediyor, bir tür “İslâm kongresi” gibi bir toplantı düzenliyordu. Yıllarca sürdürdü Kaddafi bu toplantıları...
Yeşil Kitap’ı vardı; kendi kitabı yani! Bütün Afrika’yı harekete geçiren önemli bir liderdi Kaddafi. Kaddafi’nin Batılı emperyalistlerle ve Sovyet emperyalizmiyle işbirliği yaparak onların çıkarları doğrultusunda Libya’ya ve Afrika’ya şekil vermeye çalıştığı bilinen bir şeydi. Bu konuda çok eleştirildi haklı olarak.
Ama kendine özgü özellikleri de vardı: Bir yarı İslâmî teo-politik çerçevede, ülkesine, Arap dünyasına, Afrika kıtasına çekidüzen vermek istiyordu.
Emperyalistlerle birlikte çalışıyordu ama aynı zamanda diktatör olduğu için zaman zaman onlarla çatışıyordu da.
Kaddafi, totaliter bir rejim kurmuştu; kendi insanına kan kusturuyor, ülkesinin kaynaklarını çarçur ediyordu! Bütün bunlara rağmen Kaddafi’nin hunharca katledilmesini tasvip etmedim aslâ! Kaddafî’yi bu şekilde katlettirenlerin ne kadar ürkütücü, aşağılık tipler olduğunu gösterir bu hâdise!
Hem köpek gibi kullan, hem de işi bitince köpekten daha beter bir muameleyle kaldırıp at!
Bunlar mı demokrasi, özgürlük, hak hukuk sunacaklar dünyaya!
Kaddafi gibi diktatörlerin şahsında çöken bu tür diktatörleri yetiştiren, ülkelerin başına yerleştiren, işleri bitince de en aşağılık muamelelere tabi tutarak alaşağı eden Batı uygarlığıdır! Batı uygarlığının ahlaken iflasının göstergesidir bu hâdiseler!
Gölge etmesinler başka bir şey istemiyoruz bu gezegenin çocukları olarak!
İkinci Libya ziyaretimde, Libya cehenneme çevrilmişti. Bütün emperyalistler hesaplaşmalarını Libya üzerinden yapıyorlar, terör örgütlerini kullanarak ülkeyi ateşe vermekten çekinmiyorlardı.
Libya’daki İhvan-ı Müslimîn liderlerini de ziyaret ettim. İhvan’ın en zayıf olduğu ülkelerden biriydi Libya: Libya, Mısır’ın komşusu olmasına rağmen İhvan’ın çok zayıf olmasının nedeni Kaddafi’ydi: Kaddafi üzerinden İslâmî oluşumların güçlenmesi, ülkenin kaderinde belirleyici bir rol oynaması engelleniyordu. Mısır’da Nasır’a biçilen rol Libya’da Kaddafi’ye biçilmişti: Ülkedeki İslâmî oluşumların önünün tıkanması! İslâm’ın önüne takoz olarak yerleştirilmişti Nasır da, Kaddafi de, petro-dolar şeyhliklerdeki ruhunu Batılı şeytana satan uydu krallar, emirler, köle ruhlu yöneticiler de!
Kaddafi, hem emperyalistlerin adamıydı hem de muhalefete izin vermeyen bir zorbaydı. Yukarıda sözünü ettiğim, bazı müspet özellikleri, belirleyici değildi. Bu adamların tek vazifesi vardı: İslâmî oluşumların ve ülkelerinin gelişmesinin önünü tıkamak. Bunu yaparken her tür totaliter yönteme başvurmak!
Arap Baharı denen tezgâhtan sonra (her zaman tezgâh diye yazdım o vakitler ve linç edildim, tabii!), Libya, kaosun, istikrarsızlığın eşiğine sürüklendi! Emperyalistlerin bölgesel ve hatta küresel hesaplaşmalarını Libya üzerinden yapıyorlardı...
Libya terör örgütlerinin cehenneme çevirdiği bir kıyameti yaşamaya mahkûm edildi!
O yüzden FETÖ Libya’da da güçlüydü. Bir devlete bağlı Maarif Koleji vardı; okulun yöneticilerinin şikayetleri dinmek bilmiyordu; Libya büyükelçiliğimiz ha var ha yoktu; bir işe yaramıyordu; bir de FETÖ okulları vardı: Gözkamaştırıcı! Etkileyici!
Şu ân, 20 yıl Amerika’da, Virginia’da özel olarak yetiştirilip bölgeye patlamaya hazır bir bomba gibi postalanan darbeci Hafter’le de benzer bir aşağılık senaryo peşinde koştuyor Batılı emperyalistler ama bu kez Türkiye engeli var! Türkiye duvarını aşmak zorundalar! Yine aşamayacaklar!
Dün, Endülüs’ün kökünü kazıyıp tarihten silmişler, Fas, Tunus, Cezayir ve Libya’daki Müslüman varlığını da tarihten silmek için yoğun bir şekilde çalışıyorlardı Haçlılar!
Tunus’un bilge lideri Gannuşi, bir gün kendisiyle yaptığımız özel görüşmede aynen şöyle demişti: “Biz, Müslümanlığımızı koruyor olmamızı size borçluyuz. Bütün Kuzey Afrika, Türklere borçlu.”
Nefesimiz Endülüs Müslümanlarını kurtarmaya yetmedi: 1492’de Endülüs’ten kalan son küçük kanton Gırnata da düşünce Endülüs tarihten silindi. Ama Endülüs’ün kalbi Kurtuba 1226’da durmuştu! Daha Osmanlı doğmadan en az yarım asır önce! Fakat Osmanlı, Endülüs’ü kurtaramadı ama daha sonra Kuzey Afrika’yı kurtardı Allah’ın lütfu ve keremiyle...
Gelinen nokta, istikrar ve düzen vadeden bir nokta -özellikle de Türkiye’nin her bakımdan inisiyatifi ele geçirmesinden, sahada büyük askerî ve stratejik başarılar elde etmesinden sonra...
Türkiye, Libya’yı ikinci kez kurtarıyor Libya’nın seçilmiş hükümetinin daveti üzerine Libya’da gerçekleştirdiğimiz önemli adımlarla...
Dün, Kaddafi döneminde İhvan yoktu. Sindirilmişti. Mazlumdu. O zaman İhvan’ı -evden dönüştürme- küçük merkezinde ziyaret ettiğimizde, çok üzülmüştüm.
Ama gördüğünüz gibi halkın oyuyla iktidardalar, ülkelerinin gerçek bağımsızlıkları için mücadele ediyorlar!
İhvan liderliğinin Libya’da Türkiye ile yaptığı bu işbirliği bütün Arap dünyasında domino etkisi yapacak, Türkiye’nin, umudun, kardeşliğin, adaletin sembolü olduğunu ortaya koyacak inşallah. İçerde kan kaybediyor olsak da, dışarıda çok önemli işler yapıyoruz. Dışarıda elde edilen başarı, içeriye yansıtılmalı, eğitim, kültür, fikir, sanat ve medyada alınacak köklü kararlarla toplumun çözülmesi, çürümesi önlenmeli.
Vesselâm.
