MHP ne yapacak?

 
Bahçeli, Apo davasından ortaklığı bozmaz. Zaten fazla ısrarlı davransa, Ecevit, bunu fırsat bilerek, DYP'yi hükümet ortağı olarak alacaktır.

Devlet Bahçeli'nin, seçim bölgesi Osmaniye'de, Apo'nun idamının savsaklanmasına karşı tavır koyması, hükümetin yıkılması ihtimalini gündeme getirdi. Daha doğrusu, bazı çevrelerde böyle bir beklenti doğdu.

Oysa, 18 Nisan seçimlerinden itibaren MHP'nin tavrını yakından takip edenler, 12 Ocak liderler zirvesinden gene ve her şeye rağmen mutabakat çıkacağını biliyor.

Âli menfaatler

"Devletin âli menfaatleri uğruna, partizan ve şahsi hesaplardan kurtulmak" gerekçesi, başörtüsünde, YÖK'te, Koç'a orman tahsisini meşrulaştırmada, din eğitiminin yasaklanmasında kullanıldığı gibi, Apo'nun idamı tartışmalarında da hatırlatılacak.

Nitekim Bahçeli, ilk günkü o sert konuşmasının ardından hemen vaziyeti toparladı ve "Ülke çıkarları açısından uzun vadeli düşünmek lazım" dedi.

Muhalefet partileri, MHP'nin şehit cenazeleri üzerinden iktidara yürüdüğü düşüncesiyle, bu konuyu istismar ediyor.

DYP, "Apo'nun idamını açıkça talep etmek suretiyle" MHP'yi köşeye sıkıştırmaya çalışıyor. Aynı gayret, biraz daha alçak sesle olmakla birlikte, Fazilet Partisi'nde de seziliyor.

Bence, Avrupa Birliği gibi milli bir davada, muhalefetin daha farklı davranması lazım.

Vatanseverliğin ölçüsü Apo'nun idamı olmamalı.

Hatta, Apo'yu idam etmemek gibi, vatandaşların eğilimine ters düşebilecek bir seçenek, politikacılar açısından, daha büyük bir fedakarlık ve vatanseverlik örneği sayılmalı.

Egemenlik hakkı

Bir yandan Avrupa Birliği üyeliği istemek, öte yandan Avrupa Birliği'nin şartı olan idam cezası yasağına, -egemenlik hakkımızdan feragat edemeyiz gerekçesiyle- uymamak, olmaz. Zaten Avrupa Birliği üyeliği, egemenlik haklarının kısmen devri anlamına geliyor.

Üstelik, bu istikamette atılan adımlar yeni değil. Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi ile kapı aralanmış. Ardından, bazı ek protokoller imzalanmış. Avrupa İnsan Hakları Mahkemesi'nin yargı yetkisini tanıdığımız gibi, uluslararası hukuku, milli hukukumuzun bir parçası haline getirmişiz. Hatta, milli hukukun üzerinde yer vermişiz. Zira, Türkiye'nin imza attığı bu kabil metinlerin Anayasa'ya aykırılığının ileri sürülemeyeceğini kabul etmişiz. Öte yandan, Gümrük Birliği ile de, AB'nin ekonomik kararlarına uyma mükellefiyeti altına girmişiz.

Avrupa Güvenlik ve İşbirliği Teşkilatı'ndan NATO'ya, Avrupa Konseyi'nden Birleşmiş Milletler'e kadar, askeri, içtimai, iktisadi birçok konuda, Batı alemi ile içli dışlı olmuşuz.

Apo'nun idamına sıra gelince mi, "egemenlik haklarımızı" hatırlayacağız?

Ya bu deveyi güdersin, ya bu diyardan gidersin...

Gerçi, Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi'nin idama ilişkin protokolünü imzalamadığımız için, kendimizi PKK liderini asmakta serbest hissedebiliriz, ama, Avrupa Birliği'ne adaylığımız konuşulurken, böyle bir fiili gerçekleştirmek, üyelik şansımızı sıfırlayacaktır. Hele, Mahkeme'nin durdurma kararını hiçe saymak, Türkiye'nin Batı ile bütünleşme sevdasına veda etmesi anlamına gelecektir.

Muhalefet, istismar yolunu seçmemeli. Vatandaşların hislerini galeyana getirip, MHP'yi köşeye sıkıştırmak suretiyle seçim yatırımını düşünmemeli.

Yakın bir gelecekte seçim olmadığına göre, idamın infazını oya tahvil etmek de kolay değil.

Seçime kadar köprülerin altından ne sular akacak.

Alternatif

Devlet Bahçeli, Osmaniye'deki tavrını sürdürmez. Sürdürdüğü takdirde, iktidardaki alternatifi hazır. Ecevit, kolayca MHP'den vaz geçip, daha iyi uyum sağlayabileceği DYP ile ortak olmayı düşünebilir. Bu durumda, Tansu Çiller, "devletin âli menfaatlerini" öne sürerek, infaz ısrarını bir kenara koyabilir. Devlet Bahçeli, vaziyeti elbette görüyor; seçimlerden hemen sonra kargaşa içindeki bir DYP ile, Çiller'in Genel Başkanlığı'nı tescil ettirdiği bugünkü DYP arasındaki farkı biliyor. Öyleyse, iktidarın dışında kalmamak için idamda ısrarlı davranmaz. Uyumu, şimdilik bozmaz.

MHP ne yapmalı?

Peki, sürekli fedakarlıkta bulunan, bunun karşılığında, tabanına hoş gelecek hiçbir adımı atamayan MHP, seçimlerde ne yapacak? Hemen seçimlere gidilmeyeceğine göre MHP'nin vakti var.

Bahçeli, aleyhlerindeki bu tabloyu, o zamana kadar değiştirmeli. Bunun için de, atak davranmalı, hadiselerin rüzgarıyla sürüklenen pasif tavrından vazgeçip, MHP'nin siyaset alanını genişletmeye çalışmalı.

Fazilet Partisi davasının en geç Mart başında sona ereceği belirtiliyor. Büyük ihtimalle parti kapatılmayacak. Anayasa Mahkemesi'nin kararı ve Mayıs'taki kongreden sonra, FP cazip bir partner haline gelecek.

MHP açısından, hem DYP, hem de FP birer alternatif ortak.

İsterse Devlet Bahçeli, cumhurbaşkanlığını da, başbakanlığı da MHP'nin elinde toplayabilir.

DYP ve FP'nin benimseyecekleri birkaç cumhurbaşkanı adayı MHP içinde mevcut. Laf aramızda, Meclis Başkanlığı için Sadi Somuncuoğlu yerine, Yıldırım Akbulut'u destekleyen FP'liler, genelde müteessir. Akbulut, FP'yi tam anlamıyla hayal kırıklığına uğrattı.

Yalnız, hangi partiden olurlarsa olsunlar, Doğulu ve Güneydoğulu milletvekillerine, MHP'li cumhurbaşkanı adayının desteklenmesi ters geliyor. Bu güven bunalımı, şoven çıkışlardan kaçınıldığı ölçüde aşılır. Tabii, söz konusu desteğin mukabilinde ne elde edilecek, o da önemli.

Fazilet Partisi, seçimlerden sonra, MHP-DYP koalisyonunu dışardan bile olsa destekleyeceğini büyük bir özveri ile açıklamıştı.

Devlet Bahçeli pazarlığa o noktadan başlarsa, hem cumhurbaşkanlığı, hem de başbakanlık MHP'ye kalır.

Yerliyi, Anadolu'yu temsil eden MHP, mevcut icraatıyla, milletin değerlerinden ve menfaatlerinden kopup, büyük sermaye yandaşı gibi göründüğünün acaba farkında mı?