T Ü R K İ Y E ' N İ N    B İ R İ K İ M İ
Y A Z A R L A R 4 AĞUSTOS 2006 CUMA
  Ana Sayfa
  Gündem
  Politika
  Ekonomi
  Dünya
  Aktüel
  Spor
  Yazarlar
  Televizyon
  Sağlık
  Yurt Haberler
  Son Dakika
 
 
 
  657'liler Ailesi
  Ankara'da Şafak
  Bilişim
  Çalışanın Sesi
  Diziler
  Düşünce Gündemi
  İzdüşüm
  Kültür-Sanat
  Röportaj
  Sinema
  Yemek
  Zamanda Yolculuk
 
  Bize Yazın
  İnsan Kaynakları
  Abone Formu
  Temsilcilikler
  Reklam
  Künye
 
  Arşiv

  Yeni Şafak'ta Ara
 

Mustafa KARAALİOĞLU


Büyükanıt dersleri

Org. Yaşar Büyükanıt'ı Genelkurmay Başkanlığı'na taşıyan sürecin birkaç açıdan değerlendirilmesi gerekiyor. Atamayı sonu merakla beklenen bir filme dönüştüren faktör Paşa'nın hakkındaki iddialardan kaynaklanıyordu. Ancak, bu iddiaların atamayı durdurabileceği iddiası ilginç bir şekilde Büyükanıt'a güçlü destek veren çevreler tarafından konuşula konuşula yayıldı. Bir yanda bu fanatik destek, öte yanda da direnç bir çatışma üretti. İki kesimin çatışması ise, söylentilerin, onları çıkaranların istediğinden daha hızlı yayılmasına yol açtı. Bir anlamda, Büyükanıt savunulurken yıpratıldı.

Başbakan Erdoğan, hassas müdahaleyle işte bu çatışmanın tahribatını önledi. Erken atama ile herşeyin eskiden olduğu gibi Yüksek Askeri Şura'nın peşine takılarak yapılması arasında büyük olmasa da önemli bir fark vardı. O fark Büyükanıt'ın daha rahat görev yapmasını, arkasında hükümet desteğini güçlü bir şekilde hissetmesini sağlayacaktır.

Destekten söz edince... Başbakan, Malezya yolunda aralarında Fehmi Koru'nun da bulunduğu gazeteci grubuna Büyükanıt aleyhine gönderilen telefon mesajları için, "O sabah bana da cep telefonu mesajları geldi. Bakan arkadaşlarıma da aynı mesajlar gelmiş. Ulaştırma Bakanı'na, 'kaynağını bulun' talimatını verdim. Atama kararnamesiyle farklı beklentisi olanların oyunları bozuldu" dedi. Bunu söylemese de olurdu ama söylemeyi tercih etmesi önemli.

Öte yandan, atamanın birkaç gün erkene alınmasıyla birlikte kamuoyu, Genelkurmay Başkanı ve kuvvet komutanlarının atanmasına ilişkin prosedürü de öğrenmiş oldu. Erdoğan, o prosedürü de uçaktaki gazetecilere açıkladı:

"Bakanlar Kurulu kararını verir ve kararname Cumhurbaşkanlığı'na gönderilir.... Kuvvet komutanları ataması da Şura kararıyla olmaz. Genelkurmay Başkanı, Milli Savunma Bakanı'na isim teklifi yapar, ben de uygun görürsem imzalarım, uygun görmezsem iade ederim, Jandarma Komutanı'nı da İçişleri Bakanı teklif eder."

Bütün bürokraside olduğu gibi askeri bürokraside de hükümetin çalışacağı kadrolar üzerinde -belki daha nazik, belki daha hassas bir şekilde ama- tasarruf hakkı vardır.

Geçmişte olduğu gibi bugün de gerekirse bu tasarrufun uygulamada kendisini göstermesi demokratik düzenin siyasel iktidarlara verdiği bir haktır. Hükümet müdahale etti diye, kıyametin kopması gerekmez.

Gül'ün bir sıkıntısı olabilir mi!

Son günlerde Cüneyt Zapsu'nun ismi üzerinde kopan fırtınalara büyükelçilerle yaptığı görüşmeler de eklendi. Sorumluluk kendisinin ama görüldü ki artık "dikkatli'' değil "çok dikkatli'' olmasında büyük fayda var. Son tartışmaların ürettiği bir söylenti de Dışişleri Bakanı Abdullah Gül'ün Zapsu'nun temaslarından rahatsız olduğuydu. Bu iddiayı Gül'e de sordum. Sıkıntısı, bu konunun gerçekten bir sıkıntıymış gibi konuşulmasıydı. Oysa Gül, o görüşmelerle ilgili değil. "Bana ne Allah aşkına!'' dedi. "Herkes istediğiyle görüşür, ben karışmam. Böyle şeylerden de rahatsız olmam...''
Son söz bu olmalı.

Geri dön   Yazdır   Yukarı


ALPORT Trabzon Liman İşletmeciliği

Ana Sayfa | Gündem | Politika | Ekonomi | Dünya | Aktüel | Spor | Yazarlar
Televizyon | Sağlık | Bilişim | Diziler | Künye | Arşiv | Bize Yazın
Bu sitede yayınlanan tüm materyalin her hakkı mahfuzdur. Kaynak gösterilmeden çoğaltılamaz. © Yeni Şafak
Tasarım ve içerik yönetimi: Yeni Şafak İnternet Servisi