Ana Sayfa
Gündem
Politika
Ekonomi
Dünya
Aktüel
Spor
Yazarlar
Televizyon
Sağlık
Bugünkü Yeni Şafak
Son Dakika
657'liler Ailesi
Bilişim
Çalışanın Sesi
Diziler
Düşünce Gündemi
İzdüşüm
Kültür-Sanat
Okur Sözcüsü
Röportaj
Sinema
Yemek
Zamanda Yolculuk
Bize Yazın
Abone Formu
Temsilcilikler
Reklam
Künye
Arşiv

Yeni Şafak'ta Ara

	Fadime ÖZKAN fozkan@yenisafak.com.tr

Avrupa'daki müslüman topluluk, özellikle de eski sömürge göçmenleri, kuşak değiştirdikçe ne yaşadıklarını, nasıl yaşadıklarını, nasıl bir iki dünya, iki eşik arasında kaldıklarını romanla öyküyle ya da filmle anlatıyorlar artık. İyi ki de anlatıyorlar. Bu uzun bir yolculuk çünkü ve anlatılmazsa anlaşılması pek kolay değil.

Dün gösterime giren "Büyük Yolculuk", sömürge göçmenlerinin kıta değiştiren asırlık yolculuğunu, kilometreler üzerinden fiziki bir alana çekiyor ve hem baba-oğul arasında zıtlıklar, hem de ülkeler ve kültürler arasındaki farklılıklardan faydalanarak yolculuk metaforuna birkaç katman birden katıyor.

Büyük Yolculuk, Avrupalı bir müslüman sinemacının; Fas asıllı Fransız yönetmen İsmail Ferrukhi'nin ilk sinema filmi. Bol ödüllü, başarılı bir ilk film.

Daha önce televizyon dizileri çeken yönetmen filmde, hacca giden bir baba ile ona gönülsüz şoförlük yapan oğlunun Fransa'da başlayıp Mekke'de biten hikayesiyle birlikte, sadece kuşak çatışması olarak adlandıralamayacak, iki farklı dünyanın insanı olmaları halini ve bu durumun yolculukta açığa çıkan sonuçlarını keskin ve acı bir dille anlatıyor.

Film, İslam kültürüyle yetişmiş, dinin emirlerini herşeyin üstünde tutan babanın, ahir ömründe hacca gitmeye niyetlenmesiyle başlıyor. Kendi ehliyeti olmadığı, büyük oğlu da ehliyetini polise 'kaptırdığı' için bu 'kutlu görevi', Fransa okullarında okuyan ve Fransız yaşıtlarından farklı olmayan küçük oğlu Reda'ya veriyor.

Tek kapısı turuncu, kendisi mavi külüstürün hareket etmesiyle, baba oğul olsalar da birbirlerini tanımayan, birbirleriyle ilgilenmeyen ve çok gerekmedikçe konuşmayan 'çift'in çatışmalı yolculuğu da başlamış oluyor.

Yolculuk hiç kolay geçmiyor. Baba yayan gitmenin deveyle gitmekten, deveyle gitmenin atla gitmekten, atla gitmenin arabayla gitmekten, arabayla gitmenin uçakla gitmekten daha meşakkatli dolayısıyla da daha sevap olduğuna inanıyor. Oğul bunu hiç anlamıyor.

Baba için uhrevi bir yolculuk bu, Reda içinse bir kabus. Baba zikir çekerek, Kur'an okuyarak zenginleştirilmiş bir hac yolculuğu yapmaya çabalıyor, oğul Reda bunu turistik bir geziye çevirmeye.

Sınav zamanı okulunu bırakıp istemediği bir yolculuğa çıkartılmış olmak da, babası cep telefonunu yolda çöpe attığı için sevgilisi Lisa'yı arayamamak da, parasızlıktan üç öğün ekmek arası haşlanmış yumurta yemek de Reda'nın canını çok sıkıyor. Baba, oğlunun üzerinde hakimiyet kurmaya çalıştıkça beklemediği sessiz bir dirençle karşılaşıyor.

Fransa'dan başlayan, İtalya, Slovenya, Hırvatistan, Bulgaristan, Türkiye ve Ortadoğu'dan sonra Arabistan'da biten beş bin kilometrelik dinler ve kültürler arası yolculukları sırasında birbirine karşı ilgisiz ve öfkeli olan baba oğul o kadar çok çatışıyorlar ki, sonunda birbirlerini anlamak ve uzlaşmak zorunda kalıyorlar. Finalde babanın arzusu gerçekleşirken oğul, onu olgunlaştıran, boşluk halinde bir özgürlüğe kavuşuyor.

2004 Venedik Film Festivali En İyi İlk Film Ödülü, 2005 Mar del Plata Film Festivali En İyi Film ve Erkek Oyuncu Ödülleri ve 2006 BAFTA Ödülleri En İyi Yabancı Film Adayı olan "Büyük Yolculuk", konusu, oyunculuğu, yönetimi, kurgusu ile izlenmeyi hak eden etkileyici bir film.

Gidin ve izleyin, derim ben. Hem bir hac yolculuğuna, hem Avrupalı müslüman göçmenlerin kuşak attıkça artan çatışmalı yolculuğuna tanık olacaksınız.

Şu 'zorunlu uyarıyı' da yapmalıyım tabii: Eğer filmde hareket arıyorsanız, filmin çoklukla hareket halindeki bir araç içinde geçiyor olmasıyla yetineceksiniz.

Geri dön

Yazdır

Yukarı