Gültekin Çizgen kırk yılı aşkın süredir fotoğraf sanatında hem teorik hem de pratik çalışmalarıyla büyük emeği geçmiş bir sanatçı. Fotoğrafçılığının, en köklü fotoğraf kurumumuz olan İFSAK'la yaşıt olduğu hesaba katılırsa Gültekin Çizgen'in fotoğrafçığımızın ne kadar önemli bir bölümüne şahit olduğu ve emeğinin geçtiği bir başka ifadeyle duayenliği zannediyorum daha iyi anlaşılabilir.

Om Yayınevi'nden çıkan Fotoğraf 2000 sanatçının denemelerini bir araya getiren altıncı kitap. 'Fotoğraf 2000'i ona ilk fotoğraf makinesini armağan eden babannesinin anısına adayan Çizgen, kitaba önsöz yazan Prof. Dr. Hüsamettin Koçan'ın deyimiyle, tuttuğu notları gelecekle paylaşıyor.

Hem dünyada hem de Türkiye'de fotoğrafçılığın nabzını en iyi tutan sanatçılarımızdan biri olan Çizgen çektiği fotoğraflarla kendi deyimiyle 'doğrudan fotoğrafa' önemli kareler kazandırmakla yetinmiyor, yazdıklarıyla da fotoğrafçılığımızın envanterine bakmak isteyen herkesin gözden kaçırmaması gereken bir dizi kitaba imza atıyor.

Onun yazdıklarını okurken Türkiye fotoğrafçılı-ğının sorununun yalnızca fotoğrafçılığımızın sorunu olmadığına bir kez daha şahit oluyoruz. Çizgen fotoğrafçılığımız hakkında düşünürken doğal olarak ait olduğu kültürel bütüne dair de üstünde tartışılması gereken tespitlerde bulunuyor.

Gültekin Çizgen öncelikle, Türkiye'de fotoğrafın bir 'kültür' olayı olarak ele alınmamasını eleştiriyor. 'Kültür'süz fotoğrafı pirinçsiz pilava benzeten sanatçı, yerli ve özgün bir vizyona ne kadar ihtiyacımız olduğunu her fırsatta dile getiriyor.

'Fotoğraf 2000'de Türkiye ve dünyada fotoğraf adına yapılanlara ve yapılmayanlara Çizgen'in kimi zaman haklı olarak keskinleşen kaleminden bakıyoruz. Çin ve Londra'daki fotoğraf gözlemlerinin yanı sıra Türkiye'de yayınlanan albümler ve açılan sergiler hakkında yazdığı denemeleri bir araya getirerek herhangi bir ansiklopediye ya da müzeye sahip olmadığı için 'hafızasızlığını' dile getirdiği fotoğrafçılığımıza katkıda bulunuyor.