Acı veren bir tatlı reklamı!

Bayramlar yaklaştıkça ekranda patlama yapan çikolata ve şeker reklamları genelde güleryüzlü bir hava ve bayrama has sevinci yansıtır ekrana.

Ancak geçtiğimiz günlerde ekranlarda arz-ı endam etmeye başlayan çikolata ve şeker üreticisi Kent'in reklamı bu genel yönelimin oldukça dışında bir perspektif çizdi izleyenlere...

Yaşlı çift bir bayram sabahı, hüznün simgesi yağmurun yeryüzüne dökülüşünü camlarından izleyerek, kendilerinden başka kimsesi olmayanlara özgü umutsuzlukla, yavrularını bekliyor, bayramlaşmak, onlara hayır duada bulunmak için... Ancak beklenenler bir türlü gelmiyor, kapıyı kimseler çalmıyor. Yaşlı adamın gözlerine dolan yaşları dindirmek ise, onun kadar acılı kadına düşüyor.

Ege'nin meşhur ağır havası Harmandalı'nın melodisi ise, belirgin ögeyi filmin tamamına yayarak, reklamı duygusal yoğunluklu, karamsar bir drama haline getiriyor.

İletişimin laflamaya, sözün teknolojiye, geleneklerin günlük koşuşturmalara kurban edildiği günümüzde, 'elektronik ve iletişim/sizlik' devriminin aks-i sadası bu reklam. Kökleri Tanzimat'a dayanan batı hayranlığının zihinlere yapışan emperyal egemenliğinin yansıması ya da... Kent'in bayram reklamı, '10 günlük tatili acaba hangi sahilde geçirsek' diye düşünen çekirdek ailenin büyüklerine inceliksizliğini belki de nankörlüğünü hikaye ediyor. Belki biraz abartı, ancak mesnetsiz değil.

Acı veren bu 'tatlı reklamı', belki de aynı durumda olan onlarca büyükanne-büyükbabayı ağlattı. Mesajlar güzel, ancak zamanlama kötü. Bayramda üzüntü değil, sevinç yaraşır yüreklere...