Müthiş bir dava

Fethullah Hoca'nın teşviki ile yurt dışında açılmış okulları tanıtmaya yönelik bir geziye ben de katıldım. Almatı, Moskova ve Saint Petersburg güzergahında bir gezi olmuştu bu. En çok Saint Petersburg'daki okula şaşırmıştım. Rus çocuklar İstiklal Marşı söylüyor, Türk şarkılarını seslendiriyorlardı.

Grubumuzda Cumhuriyet'ten Oral Çalışlar, o zaman Akşam'da yazan Rıza Zelyut ve rahmetli Cenk Koray, Hürriyet'ten bir bayan muhabir de vardı.

Yol boyunca değerlendirmelerimiz oldu, ama hiçbir meslaktaşımın, Fethullah Hoca'nın bu okulları "İslam diktatörlüğünün araçları olarak kurduğu" yolunda bir değerlendirme yaptığını hatırlamıyorum.

Ama işte, Ankara DGM savcısı Nuh Mete Yüksel'in Fethullah Hoca'yı bir "terör örgütünün lideri" olarak takdim eden iddianamesine bu okullar "Türkiye'de kurulacak siyasal İslam'a sempatiyle bakacak bir gençlik oluşturma aracı" olarak geçiyor.

Ne denebilir?

Saint Petersburg'da önemli bir kısmı Müslüman bile olmayan çocuklardan, Türkiye'de kurulacak bir İslam yönetimine sempati halkası... Sayın Savcı'nın tahayyül ufku karşısında şapka çıkarmamak elde değil.

Ben gezi sonrası yazdığım yazıda, Fethullah hoca'nın bu okullarla dünyada olsa olsa bir "Türk lobisi" oluşturmaya çalıştığını, Türkiye'nin bu sivil atılımdan son derece memnun olması gerekirken, neden kuşku üretildiğini anlamadığımı yazmıştım.

Artık biliyoruz ki, sadece ben değil, Türkiye'yi yönetenlerin önemli bir kısmı da, yurt dışındaki okulları "dünyaya Türkiye sevgisi taşıyan eğitim kurumları" olarak gördüler. Onun için bir CHP'li olan Hikmet Çetin'den başbakanlığı döneminde Tansu Çiller'e, Cumhurbaşkanlığı döneminde Demirel'den, dün ve bugün Ecevit'e uzanan siyasi liderler topluluğu Hocaefendi'nin okullarına sempati ile baktılar. Bulundukları ülkelerde herhangi bir sorunla karşılaşmaması için yardımcı oldular.

Bilmem yargılama sırasında Fethullah hoca açıklar mı, ama, Hocaefendi'nin özellikle yurt dışındaki "hizmet"lerinin tamamının devletin bilgisi içinde, yer yer yardımlara mazhar olarak geliştiği söylenebilir. Mesela Demirel'in pek çok devlet başkanına, Hocaefendi'nin okullarına ilişkin referans mektubu yazdığı biliniyor.

Bazılarında, mesela Patrik ile görüşmede 28 Şubat'ın kimi askeri liderlerinin de bilgi ve tavsiyeleri olduğu da açıklandı.

Şimdi yurt dışındaki hizmetler dahil tüm sivil hizmet birimleri, bir "terör örgütü"nün uzantıları olarak takdim ediliyor.

Buradan yola çıkınca, Fethullah Hoca'ya göz yuman, yardım eden, sempati besleyen herkes de, işte şu yukarda saydığım tüm siyasi zevat, Abant toplantılarına katılan tüm bilim ve düşünce adamları, herhalde tv programlarına bir şekilde katılan tüm insanlar, herhalde Fethullah Hoca'nın okul ve dersanelerinde okuyup dereceye giren-girmeyen çocuklar, daha kimler kimler Hocaefendi'nin aktif-pasif sempatizanları arasında yer alıyor.

İddianamenin havası, daha ilk elde Ecevit'i ve Demirel'i köşeye sıkıştırıyor. Güven Erkaya ile başlayan, Genelkurmay Başkanı Kıvrıkoğlu'nun örtülü beyanıyla devam eden sıkıştırma, iddianame ile yeni bir adıma dönüşüyor.

Kimbilir, belki de yargılama sırasında "terör örgütüne yardım ve yataklık etme" suçundan söz konusu siyasi liderlerimiz de sanık sandalyesine otururlar... Müthiş bir dava ile karşı karşıya bulunduğumuz daha şimdiden söylenebilir.

Urfa'ya, "İbrahimi dinler arası diyalog" toplantısına gittiğimde, bir yetkiliye, bölgede bu camianın açtığı eğitim kurumlarının durumunu sormuştum. Örnek olarak Şırnak'taki okullarının başarısından söz etmişti. Üniversite sınavlarında açıkta kalan öğrenci yoktu.

Son sınav, tıpkı öncekiler gibi, devlet okullarının veya okulsuzluğun bölge çocuklarını öğüten bir değirmene döndüğünü çarpıcı biçimde gösterdi.

Fethullah Hoca'nın eğitim kurumları, kabahatin bölge çocuklarında olmadığını, onlara kaliteli eğitim verilirse onların da tüm ülkedeki başarı oranını tutturacaklarını gösteriyor. Yetkilinin verdiği bilgiye göre, bölgenin, resmi zevat dahil ileri gelenlerinin çocukları eğer bir Batı şehrindeki yakınlarının yanında okumuyorsa, mutlaka bu özel okullarda okumaktaydılar.

İlginçtir, Hocaefendi'nin yurt dışında, özellikle Asya Türk Cumhuriyetleri'nde açtığı okullar da, ülkenin ileri gelenlerinin çocuklarını ısrarla verdiği okullardı.

Ne denebilir?

Demek ki, onlar kendi çocuklarının "köktendinci bir islami terör örgütü"nün uzantısı olan okullarda okuyup, bu terör örgütüne sempatizan yetişmesinden fazla rahatsız değiller. Ya da onları uyaran bir laik savcı henüz ortaya çıkmamış.

Bilmem Nuh Mete Yüksel'in iddianamesi onlara ulaşıp, gözleri açılınca, sayıları 283'ü bulduğu iddia edilen "Yurt dışı Türk okulları"nın kapısına kilit vurulur mu? Böylece, Türkiye tarihinin yurt dışında gerçekleştirdiği en büyük eğitim hamlesinin canına okunur mu?

Ben 28 Şubat sürecini, Türkiye'nin kendi hayat damarlarını kesen bir operasyon olarak gördüm. Bu işin patronu MGK ise, MGK derin bir yanılgı içine girmiştir.

Sürecin toplum-devlet ilişkilerini yaralama boyutu bu yargı için yeter sebeptir. Ve o süreç devam ediyor.

Vatandaşın açtığı okulu, işyerini, dersaneyi, camiyi, Kur'an kursunu, hatta deprem yardımını bir boyutu ile iç tehdit konsepti içine soktuğunuzda işin içinden çıkamazsınız.

Fethullah Hoca ile, bir damara daha hamle yapılıyor. Ülkeye yazık ediliyor...

Fethullah Hoca ve diktatörlük ilişkisi... Bu, gözyaşından bomba üretilebileceği gibi bir iddia. Sayın Savcı bunu başarırsa muhakkak tarihe geçecektir.