Keşke o toplara hiç kafa vurmasaydım!

Geçen gün Anadolu Ajansı'nın geçtiği bir haber ömrümün en zor bilmecesini bir anda çözmemi sağladı. Bunca yıldır kafamın içinde herşeyin neden bu kadar ters gittiğini derhal anladım. Bir kısmını aşağıya alıntıladığım haberi okuyunca ne demek istediğimi sizler de anlayacaksınız:

"12 yaşın altındaki çocukların futbol topuna kafa vurmalarının tehlikeli olacağı açıklandı. North Dokata Üniversitesi araştırmacılarından Mariusz Ziejewski, araştırmasında, topun yaklaşık 48 kilometre hızla kafaya geldiğini belirterek topa kafa vurmanın beyne 100 kiloluk bir etki yaptığını söyledi."

Bendeki zihinsel tersliklerin nereden kaynaklandığını şimdi anladınız değil mi? Evet durum aynen düşündüğünüz gibi; ben daha 12 yaşımın altında bir çocukken havadan üstüme doğru gelmekte olan muhtelif toplara müteaddit defalar kafa vuruşları yapmıştım. Hatta bu serseri kafa vuruşları sonrasında komşularımıza ait pekçok camın kırılmasına da sebebiyet vermiştim. Uzun yıllar boyunca, bendeki bütün bu zihinsel tersliklerin camlarına yaptığım tahribat nedeniyle fevkalade kızıp köpüren komşularımızın bedduaları sonucu ortaya çıkmış olabileceğini düşündüm. Gerçeği ancak şimdi, yani Anadolu Ajansı'nın geçtiği bu haber sonrasında anlayabilmiş bulunuyorum.

Acizâne bendeniz, 12 yaşına varmamış bir çocuk olarak toplara yaptığım teknik dışı kafa vuruşları sebebiyle böyleyim! Ne yazık ki o usûlsüz kafa vuruşları, zihnimdeki bir şeylerin ters işlemesi sonucunu doğurmuş bulunuyor!

"Olsun! Ne sakıncası var, hayatını böyle de idame ettirebilirsin!" diyenleriniz olabilir. Doğrusunu söylemek gerekirse ben böyle düşünmeyi pek başaramıyorum. Kendi kendime kaldığımda, "Keşke 12 yaşından önce havadan üstüne gelmekte olan o toplara o vuruşları yapmasaydın be adam!.. Bak beynin zedelendi!" şeklinde takazalar etmekten kendimi alamıyorum. Allah için söyleyin; benim de mantık ibresi düz işleyen bir gidişâtım olsaydı fena mı olurdu yani? O zaman gazetelerin "özürlü köşe yazarı" kontenjanlarından yararlanmak durumunda filan kalmazdım hiç olmazsa!..

Sadece o mu; yaşıtlarım arasında kendine şöyle itibarlı bir danışmanlık işi bulamayan tek kişi de benim! Neden peki? Evet yine bildiniz, 12 yaşından önce toplara düşüncesizce kafa vuruşları yaptığım ve beynimi zedelememeye dikkat etmediğim için!..

Ama burada North Dakota Üniversitesi araştırmacılarından Mariusz Ziejewski'ye bir serzenişte bulunmadan da geçemeyeceğim:

Sayın Ziejewski, ailenizden devraldığınız bu müşkül soyisim bugüne kadar hayatınızı bir parça da olsa güçleştirmediyse çok üzülürüm. Çünkü size çok kızgınım. 12 yaşından küçük çocukların toplara kafalarıyla vurmalarının çok tehlikeli birşey olduğunu keşfetmek için neden bu kadar beklediniz? Ve şimdi, ben bu kadar büyümüşken ve 12 yaşından önce toplara epeyce miktarda kafa vurmuş olmanın bütün yan etkilerini göstermeye başlamışken, neden bu keşfinizi uluorta açıklıyorsunuz? Boğuşmakta bulunduğum bütün bu zihinsel tersliklerin, daha 12 yaşıma bile basmadan önce yaptığım çocukluk hatalarından kaynaklandığını bildirmekle bana iyilik yaptığınızı mı sanıyorsunuz?

Sayın Ziejewski, siz ne biçim bir adamsınız? Birincisinden sonra ikinci 12. yaşını da devirmiş bir adam olarak size teknik dışı bir kafa atma teşebbüsünde bulunsam acaba haddimi aşmış mı olurum? Sıkıysa lütfen bu sualime de bir cevap buluverin!

Saygılarımla!..