Umudumuz sürprizler

İçinden geçmekte olduğumuz olağanüstü dönemin hortumlama mekanizmasının oluşmasında büyük katkısı bulunduğunu biliyoruz. İçleri boşaltılan bankalar gerçeği 28 Şubat'ın dolaylı ürünlerinden biri. "İrtica var" sis bombasının arkasında kamu kaynaklarını kurutan bir mekanizmanın oluşturulduğu bugün apaçık ortada. 28 Şubat'ın tortusu skandalın bütün boyutlarıyla ortaya çıkmasının önündeki en büyük engel. Aynı tortu, halka yönelik soygunun üzerine gidilmesine gizlice direnen siyasilerin tasfiyesini de önlüyor...

Son gelişmeler, bugünkü hükümetin, halktan ve güç odaklarından aldığı desteklerin tükendiğini ele veriyor. Çıkartılmak istenen biçimiyle affa hemen herkes karşı; soygun faturasını halkın bütününe ödetme niyeti tepki çekiyor. Hükümetin AB ile ilişkileri yürütme tarzı endişeyle izleniyor. İşverenlerden sonra esnaf kuruluşları da 'kelle vergisi' türü hazırlıklara karşı çıkıyor. 'Temiz eller' kampanyasını durdurma çabalarının öfkelendirmediği insan yok gibi. Koalisyonu oluşturan partilere seçimde başarı getiren, sandıktan üç partili koalisyon çıkartan toplumsal dinamiklerdi; hükümet toplumun arkasından çekildiği gerçeğiyle karşı karşıya bugün...

Olağan bir ortamda, böyle bir duruma düşmüş bir hükümet siyasi bir krizle karşılaşır, yerini halka uyum içinde yeni bir hükümete bırakırdı. Oysa, görüyoruz, AB adaylığından affa kadar her kritik konuda her kafadan farklı sesler çıktığı halde, hükümet, çaresiz, yolluna devam ediyor... Bunun doğal sonucu olan kötü yönetimin sıkıntılarını ise milletçe hepimiz çekiyoruz...

Bu duruma 28 Şubatçı siyasi ortamın yol açtığına hiç kuşku yok. 28 Şubat, sadece toplum mühendisliği yoluyla sosyal alanda belli düzenlemeleri, "İrtica ile mücadele" yaygarası altında demokratik kazanımları tersine çevirmeyi zorlamakla kalmadı, siyasetin aktörlerini de kendi önyargılarına göre yeniden tanımladı. Bugünkü hükümeti oluşturan partilere 'yeşil ışık' yakan 28 Şubat'tır; çünkü o süreç, toplumda kökü bulunan ve bu sebeple Meclis'te temsilinin önüne geçilemeyen diğer iki partiyi (FP ve DYP) 'lânetlemiş' bulunuyor... FP ve DYP'nin üzerindeki "Asla hükümete giremez" damgası silinmedikçe, özlemle beklenen siyasi kan değişimi yaşanamaz...

"Aman ne güzel, üç partiden oluşmasına rağmen uyumlu bir koalisyon hükümetimiz var" diyenlerdenseniz size sözüm yok; ancak, soygunları görmezden gelme, soyguncuları affetme, soyulanı halka ödetme niyetinin rahatsız ettiği, AB konusundaki gelişmeleri tedirginlikle izleyen, Cumhurbaşkanı Sezer'in reddettiği memurlar kararnamesini yasalaştırma telâşını şaşkınlıkla izleyen geniş halk kitleleri ne dediğimi anlıyorlar... 28 Şubat'ın sınırlarını kasıtla daralttığı siyaset arenası, giderek, halkın aleyhine çalışıyor. Üzerine çarpı işareti konulmuş partilerin varolduğu siyasi ortamda, yolsuzlukların önlenmesini bir tarafa bırakın, doğru bir iş yapılması imkânsızdır...

DSP, MHP ve ANAP'tan oluşan bugünkü hükümet, siyasi açıdan doğal ömrünü tamamlamış olmanın bütün işaretlerini veriyor. İşaretlerini veriyor, ama alternatifi bulunmadığı için hükümet bir türlü çözülemiyor. Şimdilik görünen, destekçi toplumsal kesimlerin, sivil toplum örgütlerinin, çıkar gruplarının hükümetin arkasından çekildiğidir.

Şu anda içinde bulunulan 28 Şubat'ın mirası siyasi kısır döngüdür; ülkenin önünü açacak ciddi tedbirler alınmasını, heyecanla izlenen temizlenme arayışlarının başarıya ulaşmasını, önyargısız bir toplumsal uzlaşmayı engelleyen bir kısır döngü, bir açmaz... 28 Şubatçılar eserleriyle övünebilirler...

Şimdi iş bu açmazın üstesinden nasıl gelinebileceği noktasında düğümleniyor. İmkân olsaydı da seçime gidilebilseydi, kartlar yeniden karışacağı için, rahatlama sağlanabilirdi. Ya da, koalisyon partilerinden biri, toplumun taleplerini kısa vâdeli çıkar hesaplarının önüne koyabilse, hükümetin yenilenmesiyle de, topluma umut enjekte edilebilirdi. Ancak, mevcut verilere baktığımızda, doğal sonucun doğal yollardan alınabileceğinden kuşku duymamak elde değil...

Bu durumda 'sürpriz' beklemekten başka bir umut kalmadı.