Şarkılarımız var, sevda üstüne

Neşet Ertaş, Bayram Bilge Tokel, Fatih Kısaparmak, Mustafa Uysal, Talip Özkan hakkında yazdıklarımızdan dolayı olsa gerek, Şekerlik ekibinin türkülerden çok hoşlandığı kanaatine varmış bazı dostlarımız. İsabet buyurmuşlar. Fakat bazıları biraz daha ileri götürmüş ve sadece türkülerden hoşlandığımız sonucunu çıkarmışlar. Doğru değil. (İsabetin 'koyu'su yanlış oluyor demek ki.)

Türküleri elbette seveceğiz. Topraktan gelmişiz, toprağı sevmemek olur mu?

Fakat bu tespit, diğer müziklere kulağımız kapalı anlamına gelmez ki.

Kanun, taksime başlayınca, içimden nehirler akar; durgun sular kabarır, coşar, çağlayanların sesini duyarım.

Tamburun mızrabı dokundukça tellerine, çelikten bir pençe, adeta ciğerimi parçalar.

Keman, alır götürür uzaklara. Hiç bilmediğim, hiç görmediğim diyarların kokusu gelir derinden derine.

Ney sesi yükselmeye başladığında, kendimde değilimdir, nerede olduğumu bile idrak etmede zorlanırım. Her bir hücrem, neyin nağmeleriyle birlikte yükselir, iner; dağılır, toplanır. Bir kum saatinin dar boğazından süzülen tanecikler gibi, bir âlemden diğer âleme geçer giderim.

Kemençe, ud, darbuka, def, klarnet, rebap... Hangi birini sayayım efendim?

Kiminde martı kanadında bir tüy gibi hissederim kendimi, kiminde bulut bulut dolaşırım, kiminde enginlere açılırım.

Hele, hepsi birden başlamaz mı!.. Coşku ve hüzün, keder ve neş'e, sükûnet ve heyecan, huzur ve iştiyak.. hepsi birbirine karışarak, deşifresi dahi mümkün olmayan bir giriftlik içinde gönlümü harman ederlerken, fikrim çoktan uçmuş gitmiştir.

Bir şarkı bittikten sonra benden geriye kalan, bir geminin ardında bıraktığı köpük ya da bir trenin ardındaki dalga dalga dumandan farklı değildir.

Uzun lafın kısası, şarkıları da türküler kadar sever, hayranlıkla dinlerim. (Bir de son yarım asırda bestelenen şarkılar, birkaç taneden fazla çıkabilseydi, ne iyi olurdu.)

Bir yanlış anlamayı düzeltmek için bu konuya girdik. Daha, makamlardan, bestekarlardan, solistlerden, Türk müziğine yer vermeyen kanallardan da söz etmeyi düşünüyorduk ama, söz bitmeden yer bitti.

Öğretmenler Günü

Bugün 24 Kasım. Öğretmenler Günü. Bütün öğretmenlere hayırlı olsun.

"Bütün öğretmenlere" demek, bütün öğretmenlere demektir. Göreve devam eden, etmeyen; başörtülü olan, olmayan; geçinmek için ek iş olarak işportacılık ya da şoförlük yapan, yapmayan; derse zamanında giren, girmeyen; bizi okuyan, okumayan; tayin bekleyen, beklemeyen...

Şikayet etmeden önce

Öğretmen, çocuklardan sık sık şikayet dinlemekten hoşlanmaz. Öğrencilerin kendi arasında bir problem olduğu zaman, doğrudan ona gelinip şikayet edilmesi yerine, öncesinden halledilmesinin daha uygun olduğunu açıklar. Der ki "Arkadaşlarınızdan birisi size kötü bir söz söylediği, vurduğu ya da defterinizi yırttığı zaman, hemen bana gelmeyin. Önce, ona neden böyle davrandığını sorun. Anladınız mı?"

"Eveeet"

Bir müddet sonra çocuklardan birisi gelir.

- Öğretmenim, Aslı bana "Ayı" dedi. Neden böyle söylediğini sordum.

- Ne dedi?

- Canım öyle istedi dedi.

Tebrik mesajı

Sevgili arkadaşımız Murat Kelkitlioğlu'nun bir oğlu oldu. (Tebrik için biraz geciktimse de ufaklığın şimdilik okuması olmadığından, sanırım ki hoşgörülür.) Artık, gelecekten daha çok umutluyuz. Hoşgeldin Umut.

"Çekap"çı geldi hanım

Bayrampaşa'da yeni bir uygulama başladı. Evinden çıkamayan, maddi durumu iyi olmayan hastalar, sağlık ekipleri tarafından evinde ziyaret ediliyor ve 'çekap' yapılıyor.

İlk etapta 500 hastanın hedeflendiği proje kapsamında her gün iki sağlık ekibiyle çalışılmakta. Her ekipte bir doktor, iki hemşire ve sağlık araç gereçlerinin bulunduğu uygulama sürekli yapılacak.

20 Kasım'da başlayan bu uygulamada glikoz, kolestrol, trigliserid, idrar tahlili, tansiyon, kalp ve akciğer kontrolleri yapılmakta.

Bayrampaşa Belediyesi'nin başlattığı bu uygulamanın amacı, sağlık kontrollerinin önemini anlatmak ve ihtiyaç sahiplerine bu hizmeti ulaştırmak. Tebriklerimizi ilk fırsatta ileteceğiz.

---

---

« Geri Dön