Süleyman, sen çekil İsmail Hakkı, sen gel

 
Meclis, "takım"ın Demirel'li "istikrar modeli"ne yüz vermedi, ama Bahçeli'nin işaret edeceği bir adayı "seve seve" seçip Çankaya'ya gönderebilir.

Neden, diye sorardım.

Neden koskoca ülkede "istikrar" ille de bir kişinin seçilmesi şartına bağlı olsun? Hangi dengeler, hangi hesaplar, hangi pazarlıklardır geleceğimizi bir kişinin, hele de o "bir tek kişi"nin eline bırakan?

Tavuk yetiştiremez.

Resim sanatının kitsch örnekleriyle uğraşamaz.

Çiçek sulayamaz.

Kitap yazamaz.

Mağaza, kantin ve trikotaj atelyesi açılışı yapmak; kasap, kabzımal, soğuk demirci esnafını karşılamak dışında "cumhur"la hiçbir noktada, hiçbir ortak paydada buluşmamış bir cumhurbaşkanı...

Bir de tabii, yurtiçi gezilerinde Seymen, Dadaş, Güllabici, Aşçı, Berber, Bakliyat Toptancısı kıyafetine bürünüp objektiflere poz vermek... Yurtdışı gezilerinde Türkmenbaşı, Kazakbaşı, Çerkezbaşı fahri payesiyle dünyaya "birlik ve beraberlik" mesajları göndermek... Birlik ve beraberliğin zedelendiği durumlarda yüzgeri edip "Rusya'nın içişlerine karışmanın iyi komşuluk ilişkilerine sığmayacağı"nı açıklamak... Ve, her hafta Muhtarlar Federasyonu'ndan bir yetkiliyi çağırıp, "İstikrar arıyorsan Süleyman'dan şaşma" dedirtmek...

Neden "istikrar" onunla kaim olsun?

Cüneyt Arcayürek, kulağı delik gazetecilerdendir.

Yarım asırdır Ankara'da mukim.

Bir süre Çankaya'da görev yaptı.

İstihbarat konusunda epey malumat sahibi.

Devleti, devleti çekip çeviren mekanizmaları da iyi biliyor.

İlgi alanı içinde Demirel ve Ecevit'in özel bir yeri var.

Bir yıl kadar önce, Cumhuriyet gazetesinde, o sıralar pek üzerinde durulmayan "önemli" bir yazı yayımlanmıştı Arcayürek'in.

İlginç şeyler söylüyordu orada.

Örneğin:

Aynı Ecevit gibi, Demirel de bir ara "Nedir bu 28 Şubat süreci? Kırlangıç fırtınası mı? Böyle bir süreç yok" demişti. O zaman basının bir kesimi bindirdi, ardından hemen düzeltti. Aslında bunlar koro halinde bu sürecin bittiğini kabul ettirmeye çalıştılar. Kimler var bu koroda?

Demirel, Ecevit, Yılmaz.

Ama yemedi.

"Süreç devam ediyor" açıklaması yapmak zorunda kaldılar. Bırakın bitti demeyi, Demirel "Seçimlerde laik, demokratik cumhuriyete, orduya hakaret etmeye devam ederlerse bu süreç bir kere daha başka türlü gelir" dedi. 28 Şubat'ın daha ileri gideceğini söylüyordu.

Devam ediyor Arcayürek:

"Ordu 28 Şubat'ta 16 madde koydu ortaya, "Bunları uygula" dedi. Demirel orada büyük bir gaf yaptı. Herkes 16 maddeyi kabul etti. Karar haline geldi. İmzaya kaldı iş. Demirel, metinde bir kelimeyi değiştirmek gerektiği için, onu ileri sürerek imzalamayı bir gün sonraya bıraktı. Zamanında imzalamadı. Bunalım ondan sonra başladı. Demirel orada yanlış yaptı.

Kulağı delik gazeteciye göre, Demirel, Ecevit, Yılmaz bir takım.

Bu takım, 28 Şubat'tan rahatsız...

Demirel de, Ecevit de, Yılmaz da, sürece ilişkin düşüncelerini açıkça seslendiremiyorlar.

Çoğu zaman "üstü kapalı" mesajlarla geçiştiriyorlar.

En büyük çıkışı Mesut Yılmaz yapmıştı... "Ben kimseye irticayla mücadele görevi vermedim" demiş, üstüste yediği muhtıralardan sonra susmak zorunda kalmıştı.

Demirel'i bir beş yıl daha Çankaya'da tutmak istemelerinin nedeni de, "ara-rejim" fenomenlerinden bir saygın generalin önünü kesmek...

Kim bu "saygın" general?

Çevik Bir mi?

Hayır...

Özellikle takım dışında bir görüntü çizen Bahçeli'nin önereceği, güç odaklarının da okeyini almış bir aday.

Meclis, "takım"ın Demirel'li "istikrar modeli"ne yüz vermedi, ama Bahçeli'nin işaret edeceği bir adayı "seve seve" seçip Çankaya'ya gönderebilir.

Bu aday kim olabilir?

Benim aklıma İ. Hakkı Karadayı'dan başkası gelmiyor.