Daha çok Abant'lara...

Gazeteciler ve Yazarlar Vakfı tarafından organize edilen Abant Platformu toplantılarının üçüncüsü geçtiğimiz hafta çalışmalarını gerçekleştirdi ve alınan kararlar bir "sonuç bildirisi" ile kamuoyuna duyuruldu.

Bu yıl Abant Platformu'nun konusunun "Demokratik Hukuk Devleti" olarak belirlenmiş olmasının özel bir anlamı olduğu açık. Önceki toplantılarda "İslam ve Laiklik" ile "Din ve Devlet İlişkileri"nin tartışılmış olmasının özel anlamı olduğu gibi... Her üç konu da Türkiye'nin son yıllardaki gündeminin baş sıralarında bulunan konulardır.

Olağanüstü dönemlerdeki uygulamalardan en çok zarar gören hiç kuşkusuz "hukuk devleti" ilkesi ve uygulamasıdır. Son yıllarda yaşanan keyfilikler, hukuksuzluklar ve idari tasarruflar göz önünde bulundurulduğunda "hukuk devleti"nin ne kadar acil bir ihtiyaç olduğu daha iyi anlaşılacaktır. Bu sebeple Gazeteciler ve Yazarlar Vakfı yöneticlerin bu yıl Demokratik Hukuk Devleti'ni tartışma konusu olarak seçmelerinde büyük bir isabet olmuştur.

Ne var ki, konunun isabetli seçilmiş olmasına rağmen bu yıl toplantının daha sade, heyecansız ve sıradan geçmesi bazılarını şaşırtmıştır. Oysa ki bu durum hiç de şaşırtıcı değil. Bir kere konunun kendisi yüksek tonda tartışmayı gerektirmeyecek niteliktedir. Diğer yandan toplantıya katılan bütün kesimler ve isimler "hukuk devleti" konusunda nerede ise farklı düşünmemekte, herkes hukuk devletinin tesisi konusunda ortak kanaate sahip bulunmaktadırlar. Bu konuda bir karşıtlık söz konusu değildi.

Toplantı boyunca tartışmaların yoğunlaştığı birkaç nokta vardı. Bunlardan biri "İslam ve Demokrasi" ilişkisi konusundaydı. Tarih-Felsefe-Toplum Komisyonu'nda tartışılan bu konu genel kurulda da sert tartışmalara, farklı değerlendirmelere ve sonunda konuyla ilgili karar maddesinin geri çekilmesine sebep olmuştur. En sonunda kabul edilen "İslam demokratik hukuk devletinin önünde bir engel değildir" şeklindeki karar bile dikkatlerin dağıldığı, yorgunluğun had safhaya vardığı bir anda kabul edilebilmiştir.

Tartışmaların yoğunlaştığı bir diğer konu toplumsal farklılıklar ve kültürel kimlikler ile devletin yüceliği konusunda belirmiştir. Aslında toplantıda toplumumuzun karşı karşıya bulunduğu Güneydoğu sorununun 312. maddenin, düşünce ve ifade hürriyetinin, siyasetin yeniden yapılanmasının bulunmaması bir eksiklikti. Buna rağmen "kültürel kimliklere sahip değişik toplum kesimlerinin..." ifadesinin büyük tartışma yaratmış olması ve kültürel kimlik meselesinin rahatsızlık yaratması, özellikle de bu konuda milliyetçi kesimin büyük hassasiyet göstermesi dikkat çekici olmuştur.

Anlaşılan o ki Türkiye karşı karşıya bulunduğu en can alıcı sorunlarını tabusuz, peşin hükümsüz ve şartlanmasız tartışma konusunda zorluk çekmektedir. Özellikle ulus-devlet bilinci ve refleksiyle oluşmuş hassasiyetler bağlamında bu tür sorunların tartışılması kolay olmamaktadır.

Ama yine de Abant Platformu toplantılarının büyük bir işlev gördüğü kesindir. Senede bir defa dahi olsa toplumun değişik kesimlerine mensup aydınların, akademisyenlerin ve yazarların belli bir ortak sorunu tartışmak için bir araya gelmeleri, sorunları konuşmaları, birbirini anlamaları, ortak çözümler geliştirmeleri, aynı dili kullanmaları, aynı hassasiyeti ifade etmeleri büyük bir kazançtır. Bu forumların yararları belki hemen görülmeyebilir, ama uzun vadede ne kadar büyük hizmet yaptıkları anlaşılacaktır.

Basının tavrı da ilgi çekicidir. Bazıları hâlâ bu tür faaliyetleri görmemektedir. Bir kısmı adeta "Acaba bir kavga, arbede çıkar mı?" umudu ile yaklaşmakta; bir kısmı ise samimi olarak sevinç duymakta, desteklemektedir. Bazı sıradan tartışmaların ve kavramların basın tarafından abartılması ve öne geçirilmiş olması bir şanssızlık olarak değerlendirilmelidir.

Abant Platformu rüştünü ispatlamış önemini herkese kabul ettirmiştir. Bize daha çok 'Abant'lara demek ve bu tür toplantıları desteklemek kalıyor. Bu kadar olumsuzluk içerisinde bir küçücük gelişme bile umutlanmamıza yetiyor. Ya bu da olmazsa?!