OSMAN AKKUŞAK
Beyoğlu Belediyesi Kültür Dairesi, benden bir konferans istedi. Bir salı günü saat 17.00'ye doğru, Beyoğlu'na müteveccihen yollara düştük.. yağmurlu ve fırtınalı bir hava.. ne çare, söz verdik.. bu havada konferansa kim gelir, şüpheleri içinde kâh yağmurdan korunarak, kâh ıslanarak Belediye'ye ulaştık...

Bizi bekliyorlar.. daracık bir salon, 25-30 kişiden ibaret seçkin bir topluluk.. Belediye'nin tiyatro topluluğu mensupları.. zeki ve duygulu oldukları bakışlarından, duruşlarından anlaşılan gençler.. sevimli evlatlar.. tiyatronun örsünde dövüldüğü, piştiği belli olan daha büyükler.. ve orta yaşlılar!...

Onlarla kırk yıllık dostmuşum duygusuna kapılıyorum.. kalbimden dilime ne gelirse olduğu gibi aktarıyorum.. heyecanlanıyorum.. seviniyorum.. bedîî bir haz içinde konuşuyorum... Sıra sualler faslına geliyor. Abdurrahman Şen söze karışıyor: "-Hocam sualler bölümünden önce, isterseniz bir çay molası verelim", diyor. Çaylar geliyor.. dinleyicilerim etrafıma toplanıyorlar, ortaya bir de büyükçe bir pasta, yuvarlak bir turta geliyor.. bu nedir derken bir de bakıyorum, pastada ismim ve doğum tarihim yazılı. O anda bir alkış tufanı ve "Osman Amca çok yaşa!..." "Osman Abi çok yaşa!..." nidaları..

Neye uğradığımı şaşırıyorum. Dinleyicilerim birer birer elimi öpüyorlar.. daha yaşlılarla kucaklaşıyoruz. Ömrümde böyle bir heyecan ve sevinç yaşamamışım.

O güne kadar da hiç doğum günü kutlaması diye birşey yapmamışım.. Allah Allah diyorum bu ne iştir!... Sonra da Türkçe'ye ve edebiyata gönül verişim, meftun oluşum aklıma geliyor.. bu konulardaki titizliğimi düşünüyorum.. genç arkadaşlarım, yetişkin arkadaşlarım, bunu unutmamışlar diyorum.. onlara sevgiyle bakıyorum ve hepsine duâ ediyorum...

Beklenmedik mutluluk işte buna derler!... Bu kadar gerçek bu kadar etkili bir sürprize hayatımda rastlamadım. Bu sürprizi bu mutluluğu borçlu olduğum kadirşinas zevatın başında bulunan Belediye Başkanı Kadir Topbaş'a, gazeteci yazar Abdurrahman Şen'e, Kültür Müdürü Fatma Girit Akça'ya, değerli sanatçılar Taşkın Savaş, Mustafa Doğan, Ömer Altan, Kübra Görkay, Tuğba Okumuş, Gökhan Daldık, Erdem Erdoğan, Tahsin Karateke, Recep Karadeniz, Cemil Aydın, Hatice Akıncı, Mehtap Köseoğlu, Tuğba Köseoğlu, Hayri Fehmi Yılmaz'a ve adını hatırlayamadığım diğer arkadaşlarıma tekrar teşekkürlerimi sunarken, bütün okuyucularımın hayırlı uzun ömürlere ve kendilerini seven nice dostlara ve güzel insanlara mazhar olmasını temenni ederim.. şunu unutmayalım ki sevgi sevgiyi, itimat itimatı doğurur.. sevilmek için sevmek lâzım. Ve de içtenlik lâzım. Yeryüzünde sevgi, dostluk ve vefâ olmasaydı hayat ne kadar tatsız olurdu!...