Bir seyahat sırasında yanımdaki koltukta oturan Fransız işadamına Türkiye'ye ilişkin gözlemlerini sordum. Türkiye'de iş yapıyor ve bu münasebetle muhtelif şehirleri geziyormuş.

Bana verdiği cevap şuydu: Türkiye'de büyük bir dinamizm var. Hiçbir şehrinde Avrupa şehirlerinde görülen statiklik, dinginlik ve durağanlık yok. Diğer yandan dinamik bir genç nüfus var. Gençler bir şeyler yapmak için devamlı hareket halinde…

Türkiye'yi az çok tanıyan Fransız'ın bu tespitlerine katılır mısınız, bilmiyorum. Ancak onun bu gözlemleri üzerinde durulması ve düşünülmesi gereken önemli bir gerçektir.

Bu ülkede yaşayan bizler toplumumuzun bu dinamik yapısının farkında değiliz. Bunun normal olduğunu ve belki de her toplumda benzer bir durumun olduğunu sanıyoruz. Ne zaman ki başka ülke ve toplumları ziyaret ediyor ve buradakileri gözleme imkanı buluyoruz o zaman buraları Türkiye ile karşılaştırdığımızda Türkiye'nin farkını anlıyoruz.

Bir televizyon programında Brüksel'de doğmuş-büyümüş ve sonra bir Türk ile evlendiğinden Türkiye'ye gelip burada yaşamış, ardından da yine Brüksel'e gidip yerleşmiş bir bayandan Türkiye hakkındaki gözlemleri sorulmuştu. Türkiye'yi iyi tanıyan bu Brükselli bayanın gözlemi ilgi çekiciydi. Türkiye'den Brüksel'e gidince en çok dikkatini çeken doğup büyüdüğü Brüksel'deki statiklik ve durgunluk olmuş. Türkiye'de hareketli dinamik bir hayata alışmış olan bu bayan bunu çok yadırgamış. Bu dinamizmin getirdiği hayat coşkusunu hiçbir şeyle değiştirmek istememiş…

Türkiye'nin yaşamakta olduğu müthiş dinamizmi en iyi gözlemleyeceğimiz mekanlar, sanıyorum, hemen hemen her şehrimizde belediye yönetimleri tarafından organize edilmekte olan Ramazan eğlenceleri ve iftar programlarıdır.

Ramazan programları sadece basit bir iftar programı değil aklınıza gelecek her türlü etkinliğin icra edildiği bir platformdur. Hemen her akşam ortak açılan iftarla birlikte başlayan programda kültürel etkinlikler, eğlence programları, müzik konserleri, konferanslar, paneller, sohbetler, birbiri ardınca icra ediliyor.

Nerede ise sahura kadar devam eden bu programlarda kelimenin tam anlamıyla insan kaynıyor. Gelen insan profiline baktığınızda dikkatinizi çeken en önemli niteliğin renklilik, çeşitlilik ve hareketlilik olduğunu görüyorsunuz.

Her şeyden önce her yaş grubundan insanı görüyorsunuz. Gençler biraz daha ağırlıklı olsa da çocuklar, kadınlar, erkekler, yaşlılar, kasaba ve şehrin sakinleri, dışarıdan gelenler, hatta turistler… herkes orada.

İnsan profiline bakıyorsunuz büyük bir çeşitlilik gözleniyor. Yani bir kesime mensup olanlar yok; örtülüsü, başı açığı, sakallısı, sakalsızı, öğrencisi, çalışanı, memuru, işçisi… her gruptan insan var.

İnsanlar genelde ailecek buralara gelmiş. Kucaklarında bebekler, ellerinde gencecik çocuklar ordan oraya gidip geliyorlar…

Bu renkli tablonun ifade ettiği gerçekliği hangi kavram anlatabilir?

İşte bu dinamizmden başkası değil. Gecenin yarılarında şehrin en işlek merkezinde gözleme imkanı bulduğumuz bu renklilik Türkiye'ye özgü temel bir özellik. Bunu hiçbir Avrupa şehrinde görme imkanımız yok. Batı şehirlerinde akşam saat 19.00'da hayat durur. İşyerleri kapanır ve herkes evine çekilir. Şehirlerde hiçbir canlılık emaresi kalmaz. Statik, donuk, hareketsiz ve durağan bir hayat… Hatta şehrin sokaklarında çocuklara rastlamak bile zor.

Türkiye'nin zenginliği bu dinamik ve renkli yapıda gizli. Toplum büyük bir çeşitliliğe sahip. Temel sorun bu çeşitliliği harekete geçirmekte ve bunun yaşanır kılınmasında beliriyor. Bu dinamik yapı ilk anda yöneticileri korkutabilse de bunun bulunmaz bir zenginlik olduğu ve toplumun geleceği için önemli bir imkan sunduğu unutulmamalı.

DAVUT DURSUN

Künye

Temsilcilikler

Abone Formu

Mesaj Formu

Online İlan