Özelleştirme İdaresi ve TMSF'nin satış faaliyetleri son zamanlarda hayli hızlandı. Hız sorunları da beraberinde getiriyor. Bazısına müdahale zor hatta imkânsız olsa da bazısı öngörülebilir ve dolayısıyla sonradan düzeltilebilir sorunlar bunlar... Zaten, sistem de tek bir kurumun açtığı ihale sonucunu otomatik geçerli saymıyor; pek çok başka kurumun onayı da gerekiyor süreç içerisinde. İhalelere yönelik itiraz ve eleştirileri, ilgili kurumlar yanında hükümetin de yakından izlediğine hiç kuşku yok.

Özelleştirmeye bütünüyle karşı, ya da satılan malla çıkar ilişkisi bulunan kişilerin konuya olumsuz yaklaşımları işitmezden gelinebilir. Ancak, bazı görüşleri önyargıyla geçersiz saymak, ya da her eleştiriye bir kulp takmak da doğru değil. İlke basit aslında: Her söze kulak verip içlerinde haklılık payı olanları ayıklayarak değerlendirmeye almak...

Galataport ihalesine bu açıdan yaklaştığımızda, toplumu rahatsız edecek pek çok özellikle karşılaşabiliyoruz. Rahmi Koç'a, "Ödeme planının bu kadar uzun vadeli olduğunu bilseydik, grup olarak biz de katılırdık" dedirten ihale şartlarındaki belirsizlik olağanüstü dikkat çekici. İhaleyi kazanan firmayla ödeme vâdesi konusundaki mutabakatı ihale sonrasında gerçekleştirmek ve ödemeyi 49 yıla yaymak hayli sorunlu bir uygulama.

İhalenin yüklü bir önyatırım gerektirmesi bile puslu fotoğrafı fazla değiştirmiyor. Sonuçta, yapılacak yatırımın miktarına ihaleyi üstlenen firmanın kendisi karar veriyor. Dahası, 49 yıla yayılan ödemelerin hangi miktarda faiz yüklenerek yapılacağını kararlaştıracak olan da ihaleyi alan firma. Çok gevşek ve çok keyfî şartlar bunlar. Bu sebeple de, Galataport'un bir bölgeyi sıfırdan ele alarak güzel bir kalıcı esere dönüştürecek olmasını bile mâzur karşılamamıza yetmiyor.

Bu iddiaların kafa karıştırması üzerine hükümetin verdiği tepki sağlıklı. Bir yandan özelleştirme ihalesinin geçerli olduğunu vurguluyor konuyla ilgili bakanlar, ancak kuşkuya yol açan ayrıntılar konusunda da üst örten bir tavır sergilemiyorlar. İhalede en yüksek fiyatı veren ile ikinci gelen firma arasındaki müthiş farkın bir 'gizli anlaşma' sonucu olabileceği kuşkusunun dahi geçersiz sayılmaması olumlu bir yaklaşım. Kamu malının üzerine titremek ve yapılan tasarrufların 'şâibesiz' olmasına titizlenmek çoktandır hasret kaldığımız özellikler. Geçen dönemlerde yapılan ihalelere fesat karıştırdıkları iddiasıyla şu anda Yüce Divan'da bir başbakan ve birkaç bakan yargılanmıyor mu?

Özelleştirme İdaresi ve TMSF tarafından gerçekleştirilen ihaleler rakam belirlendiğinde kesinleşiyor olsaydı, şu sıralarda dile getirilen itirazları ciddiye almamak doğru olabilirdi; ancak her ihalenin rakam tespitinden sonrayı da kapsayan bir onay süreci var. Özelleştirme Yüksek Kurulu ve Rekabet Kurulu gibi kamu kuruluşlarının onayda söz hakkı, yasa koyucu tarafından, böyle durumlar öngörülerek tanınmıştır. O süreç iyi değerlendirilmeli; işlemin itiraz ve eleştirileri geçersiz kılacak bir şeffaflıkla ve şâibesiz biçimde gerçekleştirildiği sonucuna varılacaksa, bu durum, kamu vicdanını ikna edecek bir açıklıkla dile getirilmelidir.

Ak Parti hükümeti, özelleştirmeyi bir yandan hantal kamu varlıklarının yük olmaktan çıkartılması için bir araç olarak görüyor, bir yandan da ek bir gelir kaynağı. Bu kaynağın yabancı olmasını da tercih ediyor. Ancak, ülkeye dâvet edilen 'yabancı' sermayenin niteliği konusunda da titiz davranmakta yarar var. Başka ülkelerdeki varlıkları ortalığı karıştırmaya yol açmış, kaynağı gölgeli veya açıkça yasadışı varlıklara dayanan bir sermayenin hayatî alanlarda egemen hale gelmesinin önü kesilmelidir. Bunu yapmak da siyasî iktidarın görevidir.

Bu hükümet şeffaflık ve denetlenebilirlik ilkelerine uyacağı vaadinin sahibidir; toplumun ondan beklediği de belli: Vaadini her türlü itiraz ve eleştirileri de dikkate alarak yerine getirmesi...

FEHMİ KORU

Künye

Temsilcilikler

Abone Formu

Mesaj Formu

Online İlan