Şimdi ne oldu? YÖK üzerine açılan tartışmaya hükümet de katıldı, Başbakan birkaç sert açıklama yaptı... Sonra? Sonrası yok. Yasak konusunda işler eskisi gibi devam ediyor; hatta kafaların biraz daha fazla karışmasıyla...

En büyük kafa karışıklığı yasak olanın tanımında yaşanıyor: Üniversite ve yüksek okullarda uygulanmakta olan yasak 'başörtüsü' ile mi ilgili? Yoksa 'türban' yasak da 'başörtüsü' serbest mi? Acaba, 'eşarp' takan gençkızlar bu yasağın kapsama alanı dışında mı? Her kafadan bir ses çıktığı için, bu soruların doğru dürüst bir cevabı alınamıyor. Zaten esas amaç da, konuyu bu kafa karıştırıcı yönde ele aldırıp tartıştırmak... Bir de tabii şu soru var: Kimin verdiği cevap geçerli sayılacak?

Oysa, tartışmayı, olması gereken zemine oturtmamız şart.

'Hukuk' kavramının önemsendiği bütün kültürlerde hak ve özgürlük kavramlarına da önem verilir. Çağımızın 'hukuk devleti' adını taşımayı hak eden bütün ülkelerinde, genel kurallardan biri, 'temel hak ve özgürlüklere' getirilecek 'kısıtlamaların', ancak 'kamu düzeni' gibi geçerli hukukî gerekçelerle ve ancak 'yasa' ile yapılabilmesidir. Türkiye'de de 1982 Anayasası benzer bir hüküm (m. 13) içermektedir. Alman Federal Anayasa Mahkemesi de, bu genel kuraldan hareketle, öğretmenlere yasak uygulamaya kalkan eyaletlere, "Bu konuda yasal mevzuatında bir hüküm var mı?" sorusunu sormuştur.

Türkiye'de başörtüsü yasağı, fiilen eğitim, din ve vicdan özgürlüğünü kısıtlamayla sonuçlandığına göre, uygulamanın dayanağı konusunda ilk bakılması gereken yer 'yasal mevzuat' olmak zorunda. Oysa, artık herkes biliyor, ülkemizde uygulanan yasağın yasal bir temeli bulunmuyor. Tersine, yasak uygulatan kurumun kendi yasasında, üniversitelerde kılık kıyafeti serbest bırakan madde ((ek 17. m.), Anayasa Mahkemesi başvuruya rağmen iptal etmediğinden, yerli yerinde duruyor.

Hak ve özgürlükler konusu keyfîliğin eline bırakılamayacak önemdedir. Bugün bana yapılan baskı ve yasakçı uygulamalar, yarın dönüp yasakçıların hak ve özgürlüklerine dönük olarak uygulanabilir. Aynı keyfî anlayışla... Bu sebeple, aklı olan herkesin, gücünü anayasa ve yasalardan almayan yasakçı ûygulamalara karşı çıkması beklenir.

Bizde öyle olmuyor. Ne olduğunu görüyoruz: Yasak bir 'veri' olarak kabul ediliyor da, hangi eylemin yasak sayılması gerektiği konusunda lâf tüketiliyor... Türban mı, başörtüsü mü, eşarp mı, yoksa hepsi birden mi? Modacılara "Bunların hangisi türban?" diye sorup 'bilirkişilik' görevi verenler de çıktı. Oysa, yasakla ilgili literatürde, hiçbir resmî yazışmada, 'türban' sözcüğü geçmiyor. YÖK üyeleri 1988 yılında Adana'da yapılan genel kurul kararına bakarlarsa göreceklerdir, 'türban sözcüğü', bir tek orada, o da "Üniversite ve yüksek okullarda serbest bırakılan kıyafet tarzı olarak" geçmektedir.

Bir konu doğru bir zeminde tartışılmazsa doğru bir sonuca ulaşılamaz. Önyargılar ve keyfîliklerin hüküm sürdüğü bir ortamda tartışma olmaz zaten. Şu anda Türkiye'de yapılana da 'tartışma' denemez.

İşe sıfırdan başlamak gerekiyor: Önce, üniversitelerde kılık kıyafete kısıtlama getirmek isteyen bir milletvekili, Meclis'e, YÖK Yasası'nın ek 17. maddesini değiştirip yerine kısıtlayıcı bir madde konulmasını öngören bir yasa teklifi sunar. Meclis teklifi kabule lâyık görürse yasak uygulamaya konulur. Çıkan yasakçı madde, iptali için, Anayasa Mahkemesi'ne götürülebilir tabii... Bu yolla yasağa 'hukukîlik' kazandırana kadar, 'hukuk devleti' kavramına önem verdiği iddiasındaki kimse, Türkiye'de kılık kıyafet yasağı bulunduğundan söz edemez....

Ee, yasak var ve üniversitelerde çatır çatır uygulanıyor... Çözülmesi gereken de, bu çarpıklık, bu alavera dalavera, bu el çabukluğu mârifet durumu işte... Hükümetin mahâretini ise konuyu esas tartışma noktasına taşıyabildiğinde anlayacağız.

FEHMİ KORU

Künye

Temsilcilikler

Abone Formu

Mesaj Formu

Online İlan