KIRKPINAR'a bu 2. gelişim. Tam 55 yıl aradan sonra değişen çok şey var. Tarihi Sarayiçi o günden bugüne çok değişti; tribünler yapıldı. Kurallar getirildi, güreş hızlaştırıldı; artık öyle itişli kakışlı, insanları uyutan güreşler bitti. Özetle çok şey değişti. Amaaa güzel ve çirkin kavramları hiç değişmedi.

Önce çirkinlikler... Birileri el ense çekme bahanesiyle rakibine durmadan tokat attı, meydan hakemi de baktı! Kimileri açık bir şekilde yenildiği, hakemler de seyirci de gördüğü halde, haksızlık yapıldığı inanç ve iddiasıyla çayırı terk etti. Baş pehlivan güreşleri öncesinde çekilen kuralara bir kısım pehlivan manasız bir şekilde itarazda bulundu, güreşlere çıkmama tehdidinde ısrar ettiler. Blöfleri tutmadı... Ancak, öyle de fair playlık sahneler oldu ki, fark edenler duygu yüklü anlar yaşadılar. O ağır sıcakta tribünden kendisine iletilen su şişesini açıp önce rakibine ikran edip sonra içenler, cebindeki göz silme tülbeltini önce rakibine verip sonra kendi gözünü silenler, kaybettiği müsabakadan sonra galip rakibine candan sarılıp tebrik eden ve helalleşenler, yendiği rakibi yerden kalkamayınca kucaklayıp yardım edenler...

Bir de pir aşkına, yağlı güreş sevdası uğruna oluk gibi para akıtıp yağlı güreş kulübü kuran, ermeydanına düzünelerce yiğit salan fair play'lik insanlar da var. Mesela futbol severlerin yakından tanıdığı Beşiktaş Kulübü'nde yakın geçmişte ikinci başkanlık yapmış Levent Erdoğan. Bu zat, "Karamürsel Levent Erdoğan Yağlı Güreş ve Spor Kulübü"nü sırf yağlı güreşe hizmet için kurup büyük masraflarla birkaç düzine pehlivanı Kırkpınar'a getiren isimsiz kahramanlardan biri. İşte bunlar da 644.'nsü süren Kırkpınar'ın güzel yanları...

Bakalım son gün neler olacak?

TAYLAN UYGUR

Künye

Temsilcilikler

Abone Formu

Mesaj Formu

Online İlan