Ana Sayfa
Gündem
Politika
Ekonomi
Dünya
Aktüel
Spor
Yazarlar
Televizyon
Sağlık
Son Dakika
657'liler Ailesi
Bilişim
Çalışanın Sesi
Diziler
Düşünce Gündemi
İzdüşüm
Kültür-Sanat
Okur Sözcüsü
Röportaj
Sinema
Yemek
Zamanda Yolculuk
Bize Yazın
Abone Formu
Temsilcilikler
Reklam
Künye
Arşiv

Yeni Şafak'ta Ara

	İhsan DENİZ ideniz@yenisafak.com.tr

Kimileri için 'düşünülemez', kimileri için 'düşünülmeli'dir!. Bazısı için 'mümkün değil'dir, bazısı için 'neden mümkün olmasın'!.

Yaklaşık 30 küsur yıldır 'sıkı' bir sigara içicisi olan bendenizin, o malûm sebepler dolayısıyla hangi sınıfa girdiği/gireceği çok açıktır sanıyorum.

Evet, ben, sigarasız bir hayatın düşünülemeyeceğine, sigarasız bir hayata katlanmanın mümkün olmadığına/olamayacağına kanaat getirenlerdendim. (Lâf aramızda yine öyleyim ya, neyse..)

Hep şöyle düşünürüm/düşünürdüm: Sigara içmeden zaman nasıl geçer? Sigara içmeden zamana tahammül etmek mümkün müdür? Sigara içmeden hayat 'anlamlı' olabilir mi? Sigarasız, hayatın keyfine varmak mümkün müdür?

Yani şöyle: Diyelim ki; işyerinize geldiniz, yerinize yerleştiniz, çay veya kahve içtiniz... bir sigara yakmadan hayat nasıl akıp gider, gider mi? Veya ne bileyim ben, örneğin dışarıda yağmur yağıyor ve siz camın ardından gelip geçeni seyrediyorsunuz... bir sigara yakmadan hayat nasıl 'anlamlı' olabilir? Ya da karnınızı doyurdunuz... bir sigara tüttürmeden hayatın keyfi çıkar mı?

Öte yandan, insan belli bir yaşın üzerindeyse, zaman zaman şöyle düşünüyor: Ya tamam, bu sigarayı büyük bir keyif alarak içiyorum da, acaba içimde neler oluyor, ne tür bozulma ve arızalar baş gösteriyor? Sigaranın tahribatı ne olacak? Kalbim nasıl?.. Ciğerlerim?.. Damarlarım?..

Kısa ve öz: Sigarayla ne kadar sağlıklıyım?..

Evet, sigarayla herkes sağlıksız! İki kere iki dört..

Ama yine de içiliyor bu meret! Demek ki, rasyonel bir tutum değil.. Başka bir şey bu..

Üzerinize afiyet, yaklaşık iki ay oluyor, tipik bir soğuk algınlığı teşhisiyle birkaç gün istirahat etmem gerekti. O kadar sevmeme rağmen, bu tür rahatsızlıklar esnasında sigara içemem; tadı, kokusu vs. tiksindirici gelir hep bana. Yine öyle oldu, içemedim ve de sigara paketlerine melûl melûl baktım-durdum. İnsan ateşin tesiriyle sık sık uyanır ve tuhaf rüyâlar (kâbus demek daha doğru) görür ya, bunların yanında, benim sık sık uyanmama sebep olan farklı bir olgu daha ortaya çıktı: Baktım, içimden gelen (muhtemelen ciğerlerimden) hırıltı ve çatlak sesler dolayısıyla uyuyamıyorum veya uyurken aniden uyanıyorum.. Ââh, ah; hep sigaradan! Doğrulup kuvvetle öksürüyorum, olmuyor! Gidip ağzımı-boğazımı çalkalıyorum... ııh... olmuyor!.. Aklıma bin türlü şey geliyor. Hastalığım süresince iyice canım sıkıldı.

Ulan dedim kendi kendime, içersen sigarayı bulursun işte böyle belâyı..

Teşhisi kendim koydum: Bizim ciğerler dolmuş azizim.. Zehirle, ziftle, katranla.. Ne olacak şimdi? (Sırtıma kimin eli, nasıl vuracak da içimi temizleyecek?)

Yalnız teşhis değil, tedavi de kendimden:

Sigara içilmeyecek!..

Çare bu ve bu kadar basit: İ-çil-me-ye-cek!..

Efendim, iç-mi-yo-rum!.. Evet, içmiyorum! O gün bugündür, yaklaşık iki aydır ağzıma sigara koymuş değilim, inanın! Hiç olmazsa bir süre bu ritme ayak uydurmak istiyorum; 'içmemek' de ritmik bir düzen hâlini alabiliyor zamanla.. İçmiyorum bu mereti... o kadar!

Haa, içiyorum elbette.. Rüyâlarımda..

İki aydır sigara içmiyorum ama, sigarayı 'bırakmış' değilim!. Bu da tuhaf bir his..

Kendimi 'sigarayı bırakmış' addetmiyorum. Hayır, bunu yapamıyorum işte..

Sigara içmemem mümkünse de, 'bırakmam' mümkün değil(miş gibi geliyor bana)!..

N'olucak şimdi?..

Sigarasız hayat! Çekilir mi?

Vallahi, öyle böyle değil, bayağı bayağı 'çekiyorlar' insanı..

Nereye mi?..

Nereye olacak, Dolapdere'ye değil tabii...

Geri dön

Mesaj gönder

Yazdır

Yukarı