Ana Sayfa
Gündem
Politika
Ekonomi
Dünya
Aktüel
Spor
Yazarlar
Televizyon
Sağlık
Yurt Haberler
Son Dakika
657'liler Ailesi
Ankara'da Şafak
Bilişim
Çalışanın Sesi
Diziler
Düşünce Gündemi
İzdüşüm
Kültür-Sanat
Röportaj
Sinema
Yemek
Zamanda Yolculuk
Bize Yazın
Abone Formu
Temsilcilikler
Reklam
Künye
Arşiv

Yeni Şafak'ta Ara

	Nazif GÜRDOĞAN ngurdogan@yenisafak.com.tr

Türkiye birbiriyle zaman zaman çatışan, çoğu zaman da birbirini tamamlayan iki farklı yüze sahiptir. Türkiye'nin iki yüzünden birini devlet, diğerini de millet temsil eder. Devleti temsil eden kesimlerin güç kazandığı dönemlerde, demokratik ilkeler gözardı edilerek, Anadolu insanı kendi kültüründen daha çok başka kültürleri benimsemeye zorlanır. Millete dayanan kesimlerin ağırlık kazandığı dönemlerde de, yabancılaşmaya değil, Anadolu'yu Anadolu yapan kültüre önem verilir.

Türkiye'de çok partili dönemde de, devletin değerleriyle milletin değerleri arasındaki çatışma, atanmışların yönettiği devlet kurumlarının, seçilmişlerin yönettiği kurumlara karşı güç kullanmasına kadar gitmiştir. Devlet ile millet arasındaki iktidar çatışması, Türkiye'nin ekonomik kaynaklarıyla birlikte kültürel zenginliklerinin değerlendirilmesini büyük ölçüde önlemiştir. Türkiye Avrupa ülkeleri arasındaki ekonomik gücünü koruyamadığı gibi, onların en yoksulu konumuna düşmüştür.

Türkiye'nin ekonomik, siyasal ve kültürel alanda Avrupa ülkeleri arasında kendisine sağlam bir yer edinebilmesi için, devletle temsil edilen yüzünü değil, milletle temsil edilen yüzünü öne çıkarıp, güçlendirmesi gerekir. Bunun için de, hem devlet, hem de millet bin yıllık Anadolu tarihi, kültürü, sanatı ve düşüncesinden beslenmelidir. Türk milletini yoğuran Anadolu'nun bin yıllık tarihinde toplum hiçbir zaman yanlışta ısrar etmediği gibi, yanlışta işbirliği de yapmamıştır.

Yaşanılabilir olduğu kadar yönetilebilir bir Türkiye için, Amerika'nın bağımsızlık mücadelesiyle yaşıt bir uygulamaya sahip olan demokrasi, Türkiye'de hem devleti, hem de milleti temsil eden bütün kurum ve kuruluşlara lazımdır. Bunun için de, Anadolu insanı, daha iyisi ve daha faydalısı bulununcaya kadar, bütün kurum ve kurallarıyla demokrasiyi benimseyerek, dört elle sarılmaktadır. O, yönetilebilir bir ülke olmadan, yaşanabilir bir ülke olunamayacağını çok iyi bilmektedir.

Pazar mekanızması gibi, demokratik mekanızmaya işlerlik kazandıracak olanlar, devletin değişik yönetim kademelerinde yer alan önemli insanlar değil, milletin bütün kesimlerine güç kazandıran, tükettiklerinden daha çok üretmesini bilen, değerli insanlardır. Devlettekilerin önemi tüketme, millettekilerin değeri de, üretme güçlerinden kaynaklanır. Biri devletin kaynaklarını tüketerek önem, diğeri de, ülkenin kaynaklarını millete aktararak, değer kazanır.

Değerli insan, ülkenin en erdemlisidir. O yaşanır olduğu kadar yönetilebilir toplum olmanın yol ve yöntemlerini özümsemiştir. Onun iyilikleri özendirme ve kötülükleri önleme çalışmaları, demokratik sürecin temelidir. Değer oluşturmasını bilen insan, değişime direnmekten daha çok değişimi yönetir.

Kendini sürekli yenilemesini bilen toplum, demokratik sürece işlerlik kazandırmasını bilir.

Demokratik süreç tersine işlemez, direnenler er ya da geç yok olurlar.

Geri dön

Yazdır

Yukarı