T Ü R K İ Y E ' N İ N B İ R İ K İ M İ |
||
Y A Z A R L A R | 2 NİSAN 2006 PAZAR | ||
|
Geçen haftaki yazım üzerine şöyle bir eleştiri aldım: Strateji sadece "rakibin hesabını hesaba katmak" mıdır? Böyle yaparsak, "kendi projesi olmayan, başkalarının plan ve projelerine göre yol çizen" pasif bir işletmeye dönüşmez miyiz? Hiç şüphesiz, strateji "rakibin hesabını hesaba katmak"tan ibaret değildir. Bu, rekabetçi bir strateji için bir anlamda ilk basamaktır. Strateji, işletmeniz için pazarda değerli ve sürdürülebilir farklar meydana getirmeye dairdir. Başlıca rakiplerinizin hesaplarını biliyor (veya gerçekçi biçimde tahmin edebiliyor) olmanız, bu "fark yaratma" sürecini kolaylaştırır, hızlandırır. Kurumlar küresel rekabete açıldıkça, rekabetçi stratejilerin önemi artıyor. Ve her yönetici şu dört stratejik sorunun cevabını vermek zorunda kalıyor: Kazanacak bir stratejiyi uygulamak için biraz şanslı olmak gerekliyse de, Dave Francis'e göre, en talihli insanların bile şu altı şartı yerine getirmeleri gerekiyor: 1. İnsanların enerjilerini strateji çizmeye güvenle verip, fark meydana getirebilmeleri için gerekli örgütsel destek. 2. Karmaşık bir görevi başarılabilir kılmak için stratejik bir çerçeve. 3. Birçok insanın girdi ve fikirlerini bütünleştirecek etkin bir takım olma süreci. 4. Takım üyelerinin sürece katkıda bulunabilmeleri için iyi geliştirilmiş stratejik beceriler. 5. Stratejik tartışmalara geçerli ham madde sağlayacak kapsamlı bir veri tabanı. 6. Kolay ele geçmez, fakat hayatî önemdeki insan faktörünü temin için gerekli yaratıcılık, sezgi ve 'dargeçit duygusu'. Rekabetçi bir strateji çizme projesinin başlıca adımları neler olabilir? Francis 10-adımlık bir proje sunuyor: 1. Adım: Sanayi senaryolarının araştırılması. Sizinkine benzer firmaların karşı karşıya olduğu fırsat ve tehditler değerlendirilir. 2. Adım: Piyasa dinamiklerinin değerlendirilmesi. Müşteri gruplanmaları tanımlanır. 3. Adım: Yapısal kârlılığın değerlendirilmesi. 'Para kazanabilir miyiz?' sorusuna cevap verilir. 4. Adım: Rakiplerin tahlil edilmesi. Düşmanınızı tanımaya yardım eder. 5. Adım: Dışsal algıların (görüş ve kanaatlerin) toplanması. Varsayımlarınızın doğruluğu/gerçekçiliği sınanır. 6. Adım: Değerlere vuzuh kazandırılması. İnandığınız hususlara açıklık getirilir. 7. Adım: Fikir üretilmesi. Yapabileceğiniz her şey araştırılır. 8. Adım: Stratejik seçeneklerin geliştirilmesi. Alternatif geleceklere açıklık getirilir. 9. Adım: Rekabetçi stratejinin tanımlanması. Üstünlük kazanma yolundaki formülünüz tesbit edilir. 10. Adım: Stratejinin sistemli biçimde uygulanması. Stratejik örgütsel gelişme planınız ayrıntılı biçimde belirlenir. Bütün bunlardan sonra en can alıcı soru geliyor: Strateji takımınızın bu adımları atabileceğinden nasıl emin olabilirsiniz? Takım üyeleri nasıl seçildi? Geçmişte beraber veya ayrı ayrı neler yaptılar? Takımda açık ve sorgulayıcı bir hava var mı? Takım üyeleri 'stareji' kavramının farkını biliyorlar mı, yoksa biraraya gelmelerinin sebebinin 'operasyonal' bir tahlil olduğunu mu sanıyorlar? Strateji takımı nasıl etkin olabilir?
Dave Francis şu anahtar veçheleri sıralıyor: Strateji takımı nasıl oluşturulur?
Başarılı bir strateji takımının doğal lideri genel müdürdür. Fonksiyonları bakımından anahtar durumunda olan bölüm müdürleriyle, bilgi ve tecrübesi sebebiyle veya tahlil yapma yeteneği yüzünden seçilen beş-on arası kişi takımın diğer elemanlarını oluşturur. Liderin genel müdür olması elbette şart değildir; fakat her halükârda bütün takım üyeleri üzerinde saygı uyandıran bir kişilik (ve galiba rütbe) sahibi olması gerekir. İnsanlar alt kademeden liderlerin etrafında kenetlenmeye gelmezler pek. Gerekiyorsa bir veya iki alt-takım da kurulabilir. Bunlar, ana strateji takımına lojistik destek sağlar, birtakım detay çalışmaları sürdürürler. Strateji geliştirmede "takım havası" çok önemlidir. Olumlu havanın başlıca dört özelliği şunlardır: Sağlıklı bir hava takım üyelerini birbirlerinin fikirlerini coşkuyla paylaşmaya, bilgi, fikir ve varsayımları titizlikle araştırmaya yöneltir. İyi takımlar, her bir üyenin davranışına biçim veren bir gayr-ı resmî kurallar kümesi geliştirirler. Bu 'normlar' çoğu zaman dile getirilmezler, fakat bunların olumlu vasıf taşıması hayatî önemdedir. Takım normları açıklığı, enerjik davranmayı, itimat, sahihlik, entellektüel kudret ve yaratıcılığı özendirici olmalıdır. Projenin başarıyla sürdürülmesi yüksek dereceden bir liderlik yeteneği gerektirir. Rekabetçi strateji bürokratik bir alıştırma değildir. Sürecin kendisi sonuç kadar önemlidir. İşin aslı nitelikli tartışmadır. Çatışma, yarışma ve yenme.. karşı çıkılması değil, geliştirilmesi gereken kaynaklardır. Süreç ateşli ve canlı tutulmalıdır. Takım lideri yaratıcılığı, gerçekçiliği, dikkatlilik ve meydan okumayı besleyici bir ortam meydana getirebilmelidir. Rekabetçi strateji istişarî (consultative) olmakla beraber, demokratik değildir. Yanlış beklentilere fırsat tanınmamalıdır. Strateji geliştirme delege edilebilecek bir görev değildir; genel müdür her zaman doğrudan sorumludur.
|
|
Ana Sayfa |
Gündem |
Politika |
Ekonomi |
Dünya |
Aktüel |
Spor |
Yazarlar Televizyon | Sağlık | Bilişim | Diziler | Künye | Arşiv | Bize Yazın |
Bu sitede yayınlanan tüm materyalin her hakkı mahfuzdur. Kaynak gösterilmeden çoğaltılamaz. © Yeni Şafak Tasarım ve içerik yönetimi: Yeni Şafak İnternet Servisi |