Hayvanlar âlemi...

Bazı yazarları üsluplarından dolayı, bazı yazarları fikriyatlarından dolayı, bazı yazarları fiyatlarından dolayı ve bazı yazarları da o sabah yatağımın hangi tarafından kalktığıma bağlı olarak (hiç) sevmem. Çetin Altan'ı, her nedense bütün bunların dışında, benim de tam olarak anlayamadığım bir nedenden dolayı sevmiyorum. Çilingir sofralarının koyu muhabbetçi adamı diye tanınır ya; ben onun o ağzını köpürterek filan laf üstüne laf koymasını da hiç hazzetmem.

Ancak, adamın uzun zamandır dillendirdiği bir tezi var ki çok önemli. Kendisi özetle şöyle buyururlar: "Türkiye'de insanlar genellikle vasıfsızdır. Geçimlerini yalan dolanla, gayri meşru yollarla, dayıyla, eşle dostla sağlar, işlerini iş yapmayarak aşırırlar. Türkiye'de bir mesleksizlik hastalığı vardır. Toplumumuzun birçok sorununu doğuran asıl dişillik de burada yatmaktadır..." Epeyi uzun zamandır koyu eğitimsizliğin ve kara görgüsüzlüğün toplumsal sonuçları üzerine kafa yoruyorum. Televizyonların konuyla ilgili belgesel programlarını (Top Skrit, Çok Özel, Klas Magazin...vs) sonuna kadar izliyorum. Söz konusu vakıaları bize daha net ve büyülterek gösterebilen hayvanlar âleminin bazı kobay familyalarını, bar ve diskotek gibi "doğal ortamlarında" bazı belgesel programlarının dev merceklerinden bakarak görebiliyorum. Sonra, bu konuda çıkan bilimsel neşriyatı da (Şamdan, Alem, Haftasonu, PS Magazin..vs.) elime geçtikçe ve edebimin müsaade ettiği ölçüde takip ediyorum. Sonra alıp kızarmış yüzümü ellerimin arasına düşünüyorum kara kara. Bu insanlara ne olmuş olabilir. Hangi lanetlenmiş eşiği aşmış olabilirler. Evet, o eşik şimdiye kadar cami imamlarımızın safça iddia ettiği gibi ana babaların çocuklarına sahip çıkmamalarıyla filan açıklanamaz. O ana babalar, Türkiye'nin Batı'dakine benzer şekliyle bir türlü ortaya çıkaramadığı burjuva sınıfının boşluğunu dolduran görmemiş zenginlerden oluşuyor çünkü. Kendileri ahlaksız. Kendileri budala.