Rocky - 1,2,3,4,5

Geçtiğimiz günlerde Rocky'nin son numarasını da (5) seyrettik ve bitti.

TGRT'yi, (kendimi zorlayarak) tebrik ediyorum. Bütün numaraları adam gibi bir arada ve derli toplu bir biçimde gösterdiği için. Daha önce hepsini birden izleme fırsatım olmamıştı. Rambo'ları ve İlk Kan'ı filan da öyle, bölük pörçük... Bir rivayete göre Sylvester Stellone ağabeyimiz, vaktiyle Rocky'nin senaryosu elinde kapı kapı dolanmış ve bir yapımcı bulana dek ayağına kara sular inmiş. Çünkü hiçbir kariyeri, hiçbir tanınmışlığı filan yokmuş. Damdan o şekilde düşmek de bir İtalyan için bayağı zormuş o zamanlar Hollywood'da. Neyse, sonunda senaryoyu kabul eden birisini bulmuş ve film çok beğenilmiş.

Sonra da Rocky, kilisenin kutsal şarabı gibi, sulandırılarak çoğaltılmış, artırılmış, geniş kitlelerin kolay hazmına (geniş kitleler dişsiz ağızlı ve yaşlı bir yiyicidir; onun yerine sizin çiğnemeniz gerekir) uygun yumuşak kıvama erdirilmiş... Sivil itaatsiz bir müzik adamı bir zamanlar Elvis Presley için; "Elvis, Birleşik Devletler Ordusu'na katıldığı gün öldü" demişti. Ve çok haklıydı.

Çünkü ele avuca sığmaz Elvis, askerden önceki son konserinin ardından Amerikalı bütün ailelere "birlik beraberlik ve düzene itaat" telkininde bulunmuştu. Elvis artık bir asi olamazdı. Büyümüş, halka 'mal' olmuştu.

Varlığı, artık naif bir anarşizmin kanatları altında barınamayacak kadar büyümüştü. Başka bütün 'Karşı-Amerika' odakları gibi o da sistemin elini görmüş, onun kartlarının farkına varmıştı... Rocky'leri, barındırdıkları marjinal ve sistem karşıtı ipuçlarını dikkate alarak izlemeye çalıştım. Ve gördüm ki, numaralar arttıkça, yani Rocky-I'den uzaklaşıldıkça, söylem yumuşuyor. Sivil ve merkezden uzak dil, yerini yavaş yavaş zaferin doyurduğu 'memnun insan' lehçesine bırakıyor. Çünkü Rocky-I Sylvester Stellone için; Rocky II, III, IV ve V ise Amerikan halkının çoğunluğu için çekilmişti.